۸۷٬۹۳۹
ویرایش
بشیر نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''بشیر حسین نجفی''' یا بشیر حسین بن صادق علی بن محمد ابراهیم بن عبدالله الجالندری هندی نجفی، از [[مراجع تقلید|مراجع]] [[شیعی]] معاصر است. اصل ایشان از پنجاب [[هند]] است ولی مدت زمان زیادی است که در [[نجف]] زندگی می‌کند. او از بزرگان و رهبران دینی [[شیعیان]] در [[عراق]] به شمار می‌رود. | '''بشیر حسین نجفی''' یا بشیر حسین بن صادق علی بن محمد ابراهیم بن عبدالله الجالندری هندی نجفی، از [[مراجع تقلید|مراجع]] [[شیعی]] معاصر است. اصل ایشان از پنجاب [[هند]] است ولی مدت زمان زیادی است که در [[نجف]] زندگی می‌کند. او از بزرگان و رهبران دینی [[شیعیان]] در [[عراق]] به شمار می‌رود. | ||
«حرام دانستنِ کشیدن چهره [[ | «حرام دانستنِ کشیدن چهره [[معصوم|معصومان (علیهم‌السلام)]]» و جواز قمه‌زنی در [[عزاداری|سوگواری]] امام حسین (علیه‌السلام) با شرایطی خاص، از فتاوای اوست. | ||
وی معتقد به وحدت مرجعیتِ [[عراق]] در امور سیاسی است و مسائل سیاسی عراق را به [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] ارجاع می‌دهد. «دعوت به [[وحدت]] [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]» و «بی‌طرفی در حمایت از جریان‌های سیاسیِ عراق» از دیگر رویکردهای سیاسی او شمرده شده است. | وی معتقد به وحدت مرجعیتِ [[عراق]] در امور سیاسی است و مسائل سیاسی عراق را به [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] ارجاع می‌دهد. «دعوت به [[وحدت]] [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]» و «بی‌طرفی در حمایت از جریان‌های سیاسیِ عراق» از دیگر رویکردهای سیاسی او شمرده شده است. | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
== دورۀ مرجعیت == | == دورۀ مرجعیت == | ||
ایشان یکی از سه [[مرجع تقلید]] مطرح در نجف (در کنار [[سید محمدسعید حکیم]] و [[اسحاق فیاض]])، پس از [[آیت‌الله سیستانی]] شمرده شده است<ref>نادری‌دوست، شیعیان عراق، ۱۳۸۶ش، ص۱۷۵.</ref>. رسالۀ توضیح المسائل او با نام «'''الدّینُ الْقَیِّم'''» به [[زبان عربی]] منتشر شده و به زبان‌های انگلیسی، اردو و گُجَراتی (زبان رسمی در ایالت گجرات [[هند]]) ترجمه شده است<ref>[http://www.alnajafy.com/list/mainnews-5-444-5820.html «زندگی‌نامه»]، سایت دفتر مرکزی شیخ بشیر نجفی.</ref>. | ایشان یکی از سه [[مرجع تقلید]] مطرح در نجف (در کنار [[سید محمدسعید حکیم]] و [[اسحاق فیاض]])، پس از [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] شمرده شده است<ref>نادری‌دوست، شیعیان عراق، ۱۳۸۶ش، ص۱۷۵.</ref>. رسالۀ توضیح المسائل او با نام «'''الدّینُ الْقَیِّم'''» به [[زبان عربی]] منتشر شده و به زبان‌های انگلیسی، اردو و گُجَراتی (زبان رسمی در ایالت گجرات [[هند]]) ترجمه شده است<ref>[http://www.alnajafy.com/list/mainnews-5-444-5820.html «زندگی‌نامه»]، سایت دفتر مرکزی شیخ بشیر نجفی.</ref>. | ||
=== فتاوای مشهور === | === فتاوای مشهور === | ||
* به فتوای شیخ بشیر نجفی، [[قمه‌زنی]] در [[عزاداری|سوگواری]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] به سه شرط [[جایز]]، بلکه برتر است؛ اول: «شخص اطمینان نداشته باشد که این عمل باعث [[مرگ]] یا از دست دادن عضوی از اعضای بدن او می‌شود» دوم: «در زمان یا مکانی نباشد که باعث دین‌گریزی مردم آن شود» و سوم: «[[نیت|نیّت]]، نشان‌دادن مظلومیت امام حسین (علیه‌السلام) و جنایت دشمنان [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] باشد»<ref>بشیر نجفی، الشعائر الحسینیة و مراسیم العزاء، ۱۴۳۳ق، ص۱۱۷ و ۱۱۸؛ همچنین نگاه کنید به: بشیر نجفی، الشعائر الحسینیة و مراسیم العزاء، ۱۴۳۳ق، ص۳۶ و ۳۷.</ref>. | * به فتوای شیخ بشیر نجفی، [[قمه‌زنی]] در [[عزاداری|سوگواری]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] به سه شرط [[جایز]]، بلکه برتر است؛ اول: «شخص اطمینان نداشته باشد که این عمل باعث [[مرگ]] یا از دست دادن عضوی از اعضای بدن او می‌شود» دوم: «در زمان یا مکانی نباشد که باعث دین‌گریزی مردم آن شود» و سوم: «[[نیت|نیّت]]، نشان‌دادن مظلومیت امام حسین (علیه‌السلام) و جنایت دشمنان [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] باشد»<ref>بشیر نجفی، الشعائر الحسینیة و مراسیم العزاء، ۱۴۳۳ق، ص۱۱۷ و ۱۱۸؛ همچنین نگاه کنید به: بشیر نجفی، الشعائر الحسینیة و مراسیم العزاء، ۱۴۳۳ق، ص۳۶ و ۳۷.</ref>. | ||
* وی، کشیدن [[ | * وی، کشیدن [[معصوم|معصومان (علیهم‌السلام]]<nowiki/>[[معصوم|)]]<nowiki/>و غیرم<nowiki/>عصومان از [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]]، مانند [[عباس بن علی|حضرت عباس (علیه‌السلام)]] را [[حرام]] و نسبت دادن این تصاویر به امامان معصوم (علیهم‌السلام) را از [[گناهان کبیره]] دانسته است<ref>بشیر نجفی، الشعائر الحسینیة و مراسیم العزاء، ۱۴۳۳ق، ص۱۴۳؛ همچنین نگاه کنید به: بشیر نجفی، [http://www.alnajafy.com/list/mainnews-2-1-677-429-1.html «الإستفتاءات»]، سایت دفتر مرکزی شیخ بشیر نجفی.</ref>. | ||
* به فتوای او، کسی که به [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] ایمان داشته و آنچه به یقین، جزئی از [[اسلام]] است را انکار نکند، [[مسلمان]] است، [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]] او جایز نیست و بر [[مسلمانان]] [[واجب]] است از جان، مال و آبروی چنین کسی دفاع کنند<ref>میرآقایی، التعددیة المذهبیة فی الاسلام و آراء العلماء فیها، ۱۴۲۸ق، ص۱۰۹ و ۱۱۰؛ معهد الحج و الزیارة، حرمة تکفیر المسلمین، ۱۴۳۴ق، ص۴۵.</ref>. | * به فتوای او، کسی که به [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] ایمان داشته و آنچه به یقین، جزئی از [[اسلام]] است را انکار نکند، [[مسلمان]] است، [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]] او جایز نیست و بر [[مسلمانان]] [[واجب]] است از جان، مال و آبروی چنین کسی دفاع کنند<ref>میرآقایی، التعددیة المذهبیة فی الاسلام و آراء العلماء فیها، ۱۴۲۸ق، ص۱۰۹ و ۱۱۰؛ معهد الحج و الزیارة، حرمة تکفیر المسلمین، ۱۴۳۴ق، ص۴۵.</ref>. | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
برخی از دیدگاه‌ها و مواضع سیاسی ایشان عبارت است از: | برخی از دیدگاه‌ها و مواضع سیاسی ایشان عبارت است از: | ||
* '''وحدت شیعه و سنی''': نویسندۀ کتاب '''«ساختار سیاسی _ اجتماعی شیعیان عراق»'''، دعوت [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] به وحدت را از اندیشه‌های اساسی بشیر نجفی دانسته است<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰.</ref>. نجفی با افراطی‌گریِ برخی از [[وهابیت|وهابیان]] مخالفت کرده<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری رسانیوز.</ref> و مسلمانان را از رفتارهای خشونت‌آمیز پرهیز داده است<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری حوزه‌نیوز.</ref>. | * '''وحدت شیعه و سنی''': نویسندۀ کتاب '''«ساختار سیاسی _ اجتماعی شیعیان عراق»'''، دعوت [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] به وحدت را از اندیشه‌های اساسی بشیر نجفی دانسته است<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰.</ref>. نجفی با افراطی‌گریِ برخی از [[وهابیت|وهابیان]] مخالفت کرده<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری رسانیوز.</ref> و مسلمانان را از رفتارهای خشونت‌آمیز پرهیز داده است<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری حوزه‌نیوز.</ref>. | ||
* '''وحدت مرجعیت عراق''': به گفته [[رسول جعفریان]]، پژوهشگر تاریخ در کتاب '''«تشیع در عراق، مرجعیت و ایران»'''، بشیر نجفی، [[سید محمدسعید حکیم]] و [[محمداسحاق فیاض]]، مسائل عراق را به [[آیت‌الله سیستانی]] ارجاع می‌دهند<ref>جعفریان، تشیع در عراق، ۱۳۸۶ش، ص۱۳۲–۱۳۴.</ref> به گفته نویسندۀ کتاب '''«ساختار سیاسی _ اجتماعی شیعیان عراق»'''، حضور بشیر نجفی در مسائل سیاسی [[عراق]] پس از سقوط [[حزب بعث]] کم‌رنگ شده است؛ وی دلیل آن را اعتقاد به مرجعیت عراق و ارجاع مسائل سیاسی به سید علی سیستانی دانسته است<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰؛ همچنین نگاه کنید به: زارعان، «تحلیل کنش سیاسی مرجعیت شیعیان عراق در دوره پساصدام»، ص۱۰.</ref>. | * '''وحدت مرجعیت عراق''': به گفته [[رسول جعفریان]]، پژوهشگر تاریخ در کتاب '''«تشیع در عراق، مرجعیت و ایران»'''، بشیر نجفی، [[سید محمدسعید حکیم]] و [[محمداسحاق فیاض]]، مسائل عراق را به [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] ارجاع می‌دهند<ref>جعفریان، تشیع در عراق، ۱۳۸۶ش، ص۱۳۲–۱۳۴.</ref> به گفته نویسندۀ کتاب '''«ساختار سیاسی _ اجتماعی شیعیان عراق»'''، حضور بشیر نجفی در مسائل سیاسی [[عراق]] پس از سقوط [[حزب بعث]] کم‌رنگ شده است؛ وی دلیل آن را اعتقاد به مرجعیت عراق و ارجاع مسائل سیاسی به سید علی سیستانی دانسته است<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰؛ همچنین نگاه کنید به: زارعان، «تحلیل کنش سیاسی مرجعیت شیعیان عراق در دوره پساصدام»، ص۱۰.</ref>. | ||
* '''دربارهٔ جمهوری اسلامی ایران''': بشیر نجفی، در دیدار با رئیس‌جمهور وقت ایران، [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] را صدای [[شیعه]] و صدای مسلمانان واقعی دانسته است<ref>[https://ana.press/fa/news/14/368009/ «علاقه‌مندیم روابط تهران بغداد بیش از پیش گسترش یابد»]، خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا).</ref>. همچنین وی در دیدار با وزیر وقت امور خارجه ایران، خواستار ارتباط گسترده میان [[ایران]] و [[عراق]] در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شد<ref>قاسمی، «مرجعیت و سیاست در عراق پس از اشغال؛ با تأکید بر اندیشه آیت‌الله سیستانی»، ص۱۱۹.</ref>. | * '''دربارهٔ جمهوری اسلامی ایران''': بشیر نجفی، در دیدار با رئیس‌جمهور وقت ایران، [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] را صدای [[شیعه]] و صدای مسلمانان واقعی دانسته است<ref>[https://ana.press/fa/news/14/368009/ «علاقه‌مندیم روابط تهران بغداد بیش از پیش گسترش یابد»]، خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا).</ref>. همچنین وی در دیدار با وزیر وقت امور خارجه ایران، خواستار ارتباط گسترده میان [[ایران]] و [[عراق]] در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شد<ref>قاسمی، «مرجعیت و سیاست در عراق پس از اشغال؛ با تأکید بر اندیشه آیت‌الله سیستانی»، ص۱۱۹.</ref>. | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
=== سایر دیدگاه‌ها === | === سایر دیدگاه‌ها === | ||
وی از جایگزینی کتاب‌ها در نظام درسی حوزه با کتاب‌های جدید و آسان انتقاد کرده است<ref>[http://www.alnajafy.com/list/mainnews-5-444-5820.html «زندگی‌نامه»]، سایت دفتر مرکزی شیخ بشیر نجفی.</ref> به باور او، برای کتاب‌های [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]]، نوشتۀ [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] و [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایة الاصول]]، نوشتۀ [[ | وی از جایگزینی کتاب‌ها در نظام درسی حوزه با کتاب‌های جدید و آسان انتقاد کرده است<ref>[http://www.alnajafy.com/list/mainnews-5-444-5820.html «زندگی‌نامه»]، سایت دفتر مرکزی شیخ بشیر نجفی.</ref> به باور او، برای کتاب‌های [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]]، نوشتۀ [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] و [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایة الاصول]]، نوشتۀ [[محمد کاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] جایگزینی وجود ندارد<ref>«دانش اصول و وضع درسی آن در حوزه نجف»، ص۱۰۴ و ۱۱۱ و ۱۱۲.</ref>. او کتاب [[اصول الفقه (کتاب)|اصول الفقه]]، نوشتۀ [[محمدرضا مُظفر]] را نیز، جایگزین مناسبی برای کتاب [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم الاصول]]، نوشتۀ [[شهید ثانی]] ندانسته است<ref>«دانش اصول و وضع درسی آن در حوزه نجف»، ص۱۱۲.</ref>. | ||
وی معتقد است باید علم [[اصول فقه|اصول]] از علم [[فلسفه]] پیراسته شود، با این حال، آموختن فلسفه را پیش از فراگیری علم اصول لازم دانسته و لزوم بیان مطالب فلسفی در برخی بخش‌های علم اصول را پذیرفته است<ref>«دانش اصول و وضع درسی آن در حوزه نجف»، ص۱۰۴ و ۱۰۵؛ همچنین نگاه کنید به «دانش اصول و وضع درسی آن در حوزه نجف»، ص۱۰۶.</ref>. | وی معتقد است باید علم [[اصول فقه|اصول]] از علم [[فلسفه]] پیراسته شود، با این حال، آموختن فلسفه را پیش از فراگیری علم اصول لازم دانسته و لزوم بیان مطالب فلسفی در برخی بخش‌های علم اصول را پذیرفته است<ref>«دانش اصول و وضع درسی آن در حوزه نجف»، ص۱۰۴ و ۱۰۵؛ همچنین نگاه کنید به «دانش اصول و وضع درسی آن در حوزه نجف»، ص۱۰۶.</ref>. | ||