۸۷٬۸۱۰
ویرایش
رضا همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در سال 1250 هـ. ق. در شهر همدان و در منزل آقا محمد هادی همدانی نوزادی به دنیا آمد که بعدها با نام «آقارضا» شناخته شد. او در اندک زمانی همانند ستاره‌ای فروزان در آسمان علم و تقوا درخشید و انسان‌های حقیقت جو را به سوی کمال رهنمون شد. آقا رضا بعد از گذراندن دوران کودکی و پرورش یافتن در دامان پدری دانشمند و با تقوا، تحصیل علوم دینی را در حوزه علمیه همدان آغاز نمود. | در سال 1250 هـ. ق. در شهر همدان و در منزل آقا محمد هادی همدانی نوزادی به دنیا آمد که بعدها با نام «آقارضا» شناخته شد. او در اندک زمانی همانند ستاره‌ای فروزان در آسمان علم و تقوا درخشید و انسان‌های حقیقت جو را به سوی کمال رهنمون شد. آقا رضا بعد از گذراندن دوران کودکی و پرورش یافتن در دامان پدری دانشمند و با تقوا، تحصیل علوم دینی را در حوزه علمیه همدان آغاز نمود. | ||
وی برای تکمیل تحصیلات خویش عازم نجف شد و در درس شیخ مرتضی انصاری حضور یافت. | وی برای تکمیل تحصیلات خویش عازم نجف شد و در درس شیخ مرتضی انصاری حضور یافت. | ||
حاج آقا رضا سپس به حلقه درس [[میرزا محمد حسن شیرازی]] (1224 ـ 1312 هـ. ق.) پیوست و تلاش‌های شبانه روزی او برای فراگیری دانش سبب شد تا به عنوان یکی از شاگردان ممتاز درس میرزای شیرازی شناخته شود پس از هجرت میرزای شیرازی به [[سامرا]]، بسیاری از شاگردان او به سامرا رفتند. حاج آقا رضا همدانی نیز به سامراء رفت و در درس‌ها) [[فقه]] و [[اصول]] او حضور یافت. | حاج آقا رضا سپس به حلقه درس [[محمد حسن شیرازی|میرزا محمد حسن شیرازی]] (1224 ـ 1312 هـ. ق.) پیوست و تلاش‌های شبانه روزی او برای فراگیری دانش سبب شد تا به عنوان یکی از شاگردان ممتاز درس میرزای شیرازی شناخته شود پس از هجرت میرزای شیرازی به [[سامرا]]، بسیاری از شاگردان او به سامرا رفتند. حاج آقا رضا همدانی نیز به سامراء رفت و در درس‌ها) [[فقه]] و [[اصول]] او حضور یافت. | ||
او در اوائل قرن چهاردهم هجری قمری، به [[نجف]] بازگشت و به تدریس [[علوم اسلامی]] و هدایت مردم پرداخت. | او در اوائل قرن چهاردهم هجری قمری، به [[نجف]] بازگشت و به تدریس [[علوم اسلامی]] و هدایت مردم پرداخت. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
حاج آقا رضا همدانی در مدت تحصیلات خویش از استادان بزرگواری استفاده نمود، که مشهورترین آنها عبارتند از: | حاج آقا رضا همدانی در مدت تحصیلات خویش از استادان بزرگواری استفاده نمود، که مشهورترین آنها عبارتند از: | ||
# علامه [[شیخ مرتضی انصاری]]. | # علامه [[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی انصاری]]. | ||
# میرزا محمد حسن شیرازی، معروف به [[میرزای شیرازی]]. | # میرزا محمد حسن شیرازی، معروف به [[محمد حسن شیرازی|میرزای شیرازی]]. | ||
# [[محمد تقی شیرازی|میرزا محمد تقی شیرازی]]، معروف به «میرزای کوچک». | # [[محمد تقی شیرازی|میرزا محمد تقی شیرازی]]، معروف به «میرزای کوچک». | ||
# میرزا حسن فرزند میرزا خلیل طهرانی نجفی. | # میرزا حسن فرزند میرزا خلیل طهرانی نجفی. | ||
# [[میرزا محمد هاشم خوانساری]]. | # [[محمد هاشم خوانساری|میرزا محمد هاشم خوانساری]]. | ||
[[شیخ محمد حرز الدین]] که بعد از شنیدن آوازه علم و تقوای او به حضورش شتافت می‌گوید: | [[محمد حرز الدین|شیخ محمد حرز الدین]] که بعد از شنیدن آوازه علم و تقوای او به حضورش شتافت می‌گوید: | ||
«آقا رضا همدانی در ایام جوانی به [[حوزه علمیه نجف]] قدم گذاشت و در اثرجدیت و پشتکار در کسب علم و دانش به مراتب عالی نائل گردید و در محفل درس میرزای شیرازی از چهره‌های درخشان شناخته شد و مورد توجه نخبگان حوزه نجف قرار گرفت و در ردیف مدرسان درجه اول آن حوزه به شمار آمد. هنگامی که آوازه او را شنیدم، خواستم از نزدیک او را بسنجم و هنگامی که با او روبه رو شدم، آن شخصیت فرزانه را بالاتر از آنچه شنیده بودم، یافتم. او صاحب‌نظری ژرف‌نگر و اندیشمندی صائب بود. من او را مردی [[فقیه]]، [[اصولی]] و [[متکلم]] به تمام معنا دیدم. شایستگی او در نوشتن و تصنیف زیباتر و متین‌تر از تدریس وی بود. هر کس که در بحث و درس‌های او حاضر شده باشد و به درستی و با انصاف اظهار نظرنماید، به این سخن معترف خواهد شد<ref>معارف الرجال، ج 1، ص 323.</ref>.» | «آقا رضا همدانی در ایام جوانی به [[حوزه علمیه نجف]] قدم گذاشت و در اثرجدیت و پشتکار در کسب علم و دانش به مراتب عالی نائل گردید و در محفل درس میرزای شیرازی از چهره‌های درخشان شناخته شد و مورد توجه نخبگان حوزه نجف قرار گرفت و در ردیف مدرسان درجه اول آن حوزه به شمار آمد. هنگامی که آوازه او را شنیدم، خواستم از نزدیک او را بسنجم و هنگامی که با او روبه رو شدم، آن شخصیت فرزانه را بالاتر از آنچه شنیده بودم، یافتم. او صاحب‌نظری ژرف‌نگر و اندیشمندی صائب بود. من او را مردی [[فقیه]]، [[اصولی]] و [[متکلم]] به تمام معنا دیدم. شایستگی او در نوشتن و تصنیف زیباتر و متین‌تر از تدریس وی بود. هر کس که در بحث و درس‌های او حاضر شده باشد و به درستی و با انصاف اظهار نظرنماید، به این سخن معترف خواهد شد<ref>معارف الرجال، ج 1، ص 323.</ref>.» | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
#حاج محمد حسن آل کبه بغدادی | #حاج محمد حسن آل کبه بغدادی | ||
#سید حسن صدر، نویسنده کتاب تکمله امل الامل. | #سید حسن صدر، نویسنده کتاب تکمله امل الامل. | ||
#[[ | #[[محمد آل كاشف الغطاء|شیخ محمد آل کاشف‌الغطاء]]. | ||
#شیخ علی قمی، عارف و زاهد مشهور. | #شیخ علی قمی، عارف و زاهد مشهور. | ||
#شیخ ابوالقاسم، فرزند محمد تقی قمی (خزانه دار [[حرم | #شیخ ابوالقاسم، فرزند محمد تقی قمی (خزانه دار [[حرم فاطمه بنت موسی بن جعفر|حرم حضرت معصومه ـ سلام الله علیها]] ـ). | ||
#شیخ علی حلّی. | #شیخ علی حلّی. | ||
#شیخ حسین مغنیه عاملی. | #شیخ حسین مغنیه عاملی. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
#شیخ عبدالحسین کاظمی. | #شیخ عبدالحسین کاظمی. | ||
#شیخ [[احمد آل كاشف الغطاء|احمد آل کاشف‌الغطاء]]. | #شیخ [[احمد آل كاشف الغطاء|احمد آل کاشف‌الغطاء]]. | ||
#شیخ [[کاشف الغطاء|محمد حسین آل کاشف‌الغطاء]]. | #شیخ [[محمد حسین کاشف الغطاء|محمد حسین آل کاشف‌الغطاء]]. | ||
#شیخ جعفر آل الشیخ راضی. | #شیخ جعفر آل الشیخ راضی. | ||
#سید مشکور طالقانی. | #سید مشکور طالقانی. | ||
#سید احمد طالقانی نجفی. | #سید احمد طالقانی نجفی. | ||
#[[ | #[[جواد ملكی تبریزی|میرزا جواد آقا ملکی تبریزی]]. | ||
#سید جمال‌الدین موسوی گلپایگانی. | #سید جمال‌الدین موسوی گلپایگانی. | ||
#سید حسن حسینی (پسرخاله [[شیخ آقا بزرگ تهرانی]]). | #سید حسن حسینی (پسرخاله [[محمدمحسن بن علی منزوی تهرانی|شیخ آقا بزرگ تهرانی]]). | ||
#سید صالح حلّی. | #سید صالح حلّی. | ||
#شیخ محمد تقی تهرانی مقدس. | #شیخ محمد تقی تهرانی مقدس. | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
# مدار حجیت خبر، اطمینان به صدور آن از معصوم است بنابراین آنهائی را که اصحاب ما پذیرفته می‌پذیریم و هر کدام را آنها مردود دانسته‌اند ما هم نمی‌پذیریم. | # مدار حجیت خبر، اطمینان به صدور آن از معصوم است بنابراین آنهائی را که اصحاب ما پذیرفته می‌پذیریم و هر کدام را آنها مردود دانسته‌اند ما هم نمی‌پذیریم. | ||
# با این که شهرت را حجت نمی‌دانست، ولی سعی می‌کرد با مشهور مخالفت نکند. | # با این که شهرت را حجت نمی‌دانست، ولی سعی می‌کرد با مشهور مخالفت نکند. | ||
# کتاب «فقه الرضا (ع)<ref> این كتاب منسوب به امام رضا ـ علیه‌السلام ـ است و بزرگانی مثل مولی مهدی نراقی، علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی محقق نراقی و سید مجاهد و شیخ بحرانی، این كتاب را تأیید كرده‌اند و معتقدند كه در سال 200 هجری به خط امام رضا ـ علیه‌السلام ـ نوشته شده است، در مكه معظمه نسخه‌ای از آن به خط كوفی موجود است. امّا مرحوم شیخ حر عاملی، وحید بهبهانی و سید حسن صدر و آقا رضا همدانی این انتساب را نمی‌پذیرند، و هر گروه برای خود دلائلی دارند. این كتاب در 411 صفحه در سال 1406 هـ. ق توسط كنگره آن حضرت چاپ شده است.</ref>» را از [[علی بن موسی (رضا)|امام هشتم(علیه‌السلام)]] نمی‌دانست و معتقد بود که اگر مطالب آن از [[علی بن موسی (رضا)|حضرت رضا(علیه‌السلام)]] بود آن را افراد متعددی نقل می‌کردند و فقط یک نفر از آن مطلع نمی‌شد. چنان که حدیث سلسله الذهب را افراد بیشماری نوشته و روایت نمودند و هم چنین چرا هزار سال از این کتاب خبری نبود و چهار امام بعد از آن حضرت به آن اشاره‌ای نکرده‌اند و شکل بیان و سیاق بعضی کلمات آن بعید می‌نماید که از [[ائمه|امام معصوم(علیه‌السلام)]] باشد و بعضی احکام در آن مخالف صریح مذهب است. | # کتاب «فقه الرضا (ع)<ref> این كتاب منسوب به امام رضا ـ علیه‌السلام ـ است و بزرگانی مثل مولی مهدی نراقی، علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی محقق نراقی و سید مجاهد و شیخ بحرانی، این كتاب را تأیید كرده‌اند و معتقدند كه در سال 200 هجری به خط امام رضا ـ علیه‌السلام ـ نوشته شده است، در مكه معظمه نسخه‌ای از آن به خط كوفی موجود است. امّا مرحوم شیخ حر عاملی، وحید بهبهانی و سید حسن صدر و آقا رضا همدانی این انتساب را نمی‌پذیرند، و هر گروه برای خود دلائلی دارند. این كتاب در 411 صفحه در سال 1406 هـ. ق توسط كنگره آن حضرت چاپ شده است.</ref>» را از [[علی بن موسی (رضا)|امام هشتم (علیه‌السلام)]] نمی‌دانست و معتقد بود که اگر مطالب آن از [[علی بن موسی (رضا)|حضرت رضا (علیه‌السلام)]] بود آن را افراد متعددی نقل می‌کردند و فقط یک نفر از آن مطلع نمی‌شد. چنان که حدیث سلسله الذهب را افراد بیشماری نوشته و روایت نمودند و هم چنین چرا هزار سال از این کتاب خبری نبود و چهار امام بعد از آن حضرت به آن اشاره‌ای نکرده‌اند و شکل بیان و سیاق بعضی کلمات آن بعید می‌نماید که از [[ائمه|امام معصوم (علیه‌السلام)]] باشد و بعضی احکام در آن مخالف صریح مذهب است. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
آیت‌الله آقا رضا همدانی بعد از سال‌ها تلاش در راه کسب دانش، ترویج معارف [[شیعی]]، پرورش ده‌ها دانشمند و فقیه برجسته و آفریدن آثاری ارزشمند، در روز یک شنبه 28 [[ماه صفر]]1322 هـ. ق. در اثر ناراحتی سینه در شهر سامرّا به دار باقی شتافت. پیکر پاک این فقیه وارسته در جوار بارگاه ملکوتی [[امام هادی]] و [[حسن بن علی (عسکری)|امام حسن عسکری(علیه‌السلام)]] و مقابل قبر حضرت حکیمه خاتون (دختر امام جواد | آیت‌الله آقا رضا همدانی بعد از سال‌ها تلاش در راه کسب دانش، ترویج معارف [[شیعی]]، پرورش ده‌ها دانشمند و فقیه برجسته و آفریدن آثاری ارزشمند، در روز یک شنبه 28 [[ماه صفر]]1322 هـ. ق. در اثر ناراحتی سینه در شهر سامرّا به دار باقی شتافت. پیکر پاک این فقیه وارسته در جوار بارگاه ملکوتی [[علی بن محمد (هادی)|امام هادی]] و [[حسن بن علی (عسکری)|امام حسن عسکری (علیه‌السلام)]] و مقابل قبر حضرت حکیمه خاتون (دختر [[محمد بن علی (جواد)|امام جواد علیه‌السلام]]) به خاک سپرده شد<ref>معارف الرجال، ج 1، ص 323.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | |||