۲۱٬۹۱۹
ویرایش
خط ۸: | خط ۸: | ||
در لغت به یک نحوه و در [[حدیث|روایات]] به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب (کتاب)|لسان العرب]] گفته شده است: «و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری [[رمضان]] و [[رجب]]<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>». | در لغت به یک نحوه و در [[حدیث|روایات]] به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب (کتاب)|لسان العرب]] گفته شده است: «و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری [[رمضان]] و [[رجب]]<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>». | ||
شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمن|مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار میگردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماههای قمری است و آن را شعبان نامیدهاند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده میشدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: «برخی میگویند شعبان را شعبان نامیدهاند چون بین دو [[رجب|ماه رجب]] و [[رمضان]] واقع شده است». در کتاب [[تاج العروس]] هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیهاش ذکر کرده است<ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>. | شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمن|مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار میگردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماههای قمری است و آن را شعبان نامیدهاند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده میشدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: «برخی میگویند شعبان را شعبان نامیدهاند چون بین دو [[رجب|ماه رجب]] و [[رمضان]] واقع شده است». در کتاب [[تاج العروس (کتاب)|تاج العروس]] هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیهاش ذکر کرده است<ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>. | ||
=== وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه === | === وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه === |