۱٬۵۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
<br> | <br> | ||
آنان معتقد به غیبت امام دوازدهم(ع) می باشند، ولی او را فرزند امام حسن عسگری(ع) نمی دانند. «در اعلامیه ای که سلیمانجی ها در 26 مه 1980 منتشر ساختند، خود را پیرو مذهب [[حنفی]]، نحله کلامی ما تریدی و فرقه صوفی نقشبندی معرفی نمودند که جز احقاق شریعت اسلامی و گسترش معارف دینی اسلامی، هدفی را دنبال نمی کنند. دبیرکل کنونی این جمعیت، [[ابراهیم چودور]]، رئیس هیات مدیره آن، [[یعقوب ممیش]] و قائم مقام او، [[تحسین شفق]] است. | آنان معتقد به غیبت امام دوازدهم(ع) می باشند، ولی او را فرزند امام حسن عسگری(ع) نمی دانند. «در اعلامیه ای که سلیمانجی ها در 26 مه 1980 منتشر ساختند، خود را پیرو مذهب [[حنفی]]، نحله کلامی ما تریدی و فرقه صوفی نقشبندی معرفی نمودند که جز احقاق شریعت اسلامی و گسترش معارف دینی اسلامی، هدفی را دنبال نمی کنند. دبیرکل کنونی این جمعیت، [[ابراهیم چودور]]، رئیس هیات مدیره آن، [[یعقوب ممیش]] و قائم مقام او، [[تحسین شفق]] است. | ||
<br> | |||
حرت نورچولوک یا [[جماعت النور]] (نورجی ها) گرچه سابقه فعالیت این سازمان، به سالهای قبل از جنگ جهانی اول برمی گردد، ولی به هر حال، فعالیت مجدد خود را به طور رسمی در دهه 1970 آغاز کرد. هسته اولیه این سازمان در حال گسترش، در سال 1967 در برلین به وجود آمد. این تشکیلات، بی شباهت به سلسله های دراویش نمی باشد. ریشه این حرکت، در دوران حکومت عثمانی شکل گرفت و از جمله گروههایی است که با استبداد [[آتاتورک]] فعالانه به مبارزه برخاست. <br> | |||
مؤسس این حرکت، [[شیخ سعید نورسی]] (متوفی 1960 در شهر اورفای ترکیه) بوده، از جانب پیروانش به «بدیع الزمان » ملقب است. «نورجی ها عمدتا معتقدند، در مقطع زمانی فعلی، کار سیاست را باید به سیاستگذاران محول نمود و خود مشغول تحصیل و تدریس مکتوبات بدیع الزمان گردید. با این حال، بیشتر فعالیت نورجی ها مخفیانه و غیررسمی انجام می پذیرد; منازلی را خریداری و یا اجاره می نماید و از آنها، به عنوان مدرسه های کوچکی استفاده می نمایند. در هر کدام از این منازل، 15 الی 20 طلبه جوان تحت برنامه درسی منظمی که پایه اصلی آن مطالعه و تحصیل «رساله نور» می باشد، وجود دارند.» | |||
<br> | <br> |
ویرایش