احمد بن طاهر قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن طاهر قمی'''، (000 – حدود 344ق) [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعه]]. در منابع حدیثی چندین روایت از او به چشم می‏‌خورد که تعدادی از آنها درباره تولد و غیبت [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام زمان عجل الله فرجه الشریف]] است.

احمد بن طاهر قمی، محدث شیعی. نام او در منابع بدون کنیه ذکر شده است. وی در عصر [[غیبت کبری]] می‌‏زیسته و معاصر با «ابن ولید قمی» (م343ق) است بنابراین وفات او در اواسط سده چهارم [[سال قمری|هجری]] به وقوع پی‌وسته است. در منابع رجالی اشاره‌‏ای به شرح ‏حال او نشده است اما از لقب «قمی» پیداست که وی اهل قم بوده و بخش قابل اعتنایی از دوران تحصیلی‌اش را در این شهر گذرانده است. هم‌چنین ممکن است وی در اواخر عمر، مدتی در بغداد به سر می‌‏برده است زیرا شاگرد او اهل بغداد است. ظاهراً «علی بن احمد بن طاهر» که از شاگردان معروف «ابن ولید قمی» (م343ق) است، پسر اوست و شاید روایت‏ نکردن او از پدرش بخاطر اعتقاد غلوآمیز پدر بوده باشد، زیرا از [[احادیث]] پدر استفاده می‌‏شود که از معتقدان سرسخت [[مهدویت]] و غیبت [[حجت بن حسن (مهدی)|امام دوازدهم شیعیان]] بوده به ‏طوری که در این امر، متهم به افراط و ساختن داستان‏‌های غیر واقعی بوده است، چنان‌که استاد او [[محمد بن بحر بن سهل شیبانی]] (زنده در 286ق) نیز در امر [[امامان شیعه]] متهم به [[غلات|غلو]] بوده و کسی است که حکایت بشر نخاس (درباره خریداری جاری‌ه‏ای به نام نرگس که بعدها مهدی موعود را به دنیا آورد)، توسط او گزارش شده است.  

در منابع حدیثی چندین روایت از او به چشم می‏‌خورد که تعدادی از آنها درباره تولد و غیبت امام زمان عجل الله فرجه الشریف است. در تمام این موارد، شاگرد او «احمد بن عیسی وشاء بغدادی» از او نقل حدیث کرده است. از او هیچ اثر تألیفی معرفی نشده است. گفتنی است نام او با «احمد بن طاهر» معروف به «ابن طیفور» و «ابن ابی طاهر» (م280ق) صاحب بلاغات النساء مشترک است.

از اساتید معروف [[ابن ولید قمی]] (م343ق) است، احمد بن طاهر قمی پسر اوست و شاید روایت‏ نکردن او از پدرش بخاطر اعتقاد غلوآمیز پدر بوده باشد، از معتقدان سرسخت مهدویت و غیبت امام دوازدهم شیعیان بوده.

شاگرد او [[احمد بن عیسی وشاء بغدادی]] از او نقل حدیث کرده است.

* کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، باب 33، ج2ص31 حدیث51؛ وباب41، ج2ص132 حدیث1؛