۱٬۵۶۹
ویرایش
اتحادیه ترکی اسلامی اداره امور دینی (آلمان): تفاوت میان نسخه‌ها
اتحادیه ترکی اسلامی اداره امور دینی (آلمان) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۲
، ۱۹ آوریل ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
'''اتحادیه ترکی اسلامی اداره امور دینی''' (دیانت)، مرکز این اتحادیه در شهر کلن است و از سوی دولت ترکیه در جهت پاسخ به رشد جمعیتهای اسلامی مردمی در آلمان که شعارهای ضد لاییک و ضد | '''اتحادیه ترکی اسلامی اداره امور دینی''' (دیانت)، مرکز این اتحادیه در شهر کلن است و از سوی دولت [[ترکیه]] در جهت پاسخ به رشد جمعیتهای اسلامی مردمی در آلمان که شعارهای ضد [[لاییک]] و ضد [[آتاتورک]] سر می دادند، در سال 1982 در برلین، به عنوان سرپرستی مساجد اغاز به کار کرد. | ||
<br> | <br> | ||
=نفوذ اداره امو دیانت= | =نفوذ اداره امو دیانت= | ||
<br> | <br> | ||
ریاست اداره امور دیانت در ترکیه، با نگرانی نسبت به از دست دادن نفوذ خود در میان اقلیتهای ترک خارج از کشور، تعداد رو به افزایشی از جمعیت را توسط فدراسیون خود کنترل می کند. در اعیاد بزرگ مذهبی، تعدادی از روحانیون عالیرتبه از طرف هیات رییسه خدمات مذهبی خارج از کشور به عنوان سخنران و واعظ، به کشورهای خارجی فرستاده می شوند. | ریاست اداره امور دیانت در ترکیه، با نگرانی نسبت به از دست دادن نفوذ خود در میان اقلیتهای ترک خارج از کشور، تعداد رو به افزایشی از جمعیت را توسط فدراسیون خود کنترل می کند. در اعیاد بزرگ مذهبی، تعدادی از روحانیون عالیرتبه از طرف هیات رییسه خدمات مذهبی خارج از کشور به عنوان سخنران و واعظ، به کشورهای خارجی فرستاده می شوند. | ||
<br> | |||
=نحوه شروع فعالیت های بیشتر= | |||
<br> | |||
در سال 1981، اداره دیانت انکارا با تصویب قانونی، شرط لازم برای احراز پست امامت جماعت مساجد و مراکز اسلامی [[اروپا]] را تصویب و تایید اداره مذکور دانست. دولت ترکیه با همکاری دولت آلمان، در مدتی کوتاه، شعبه ای از اداره دیانت در کلن افتتاح کرد و این سراغازی بود برای کنترل هر چه بیشتر مساجد و مراکز اسلامی توسط دولت و اداره دیانت. | |||
<br> | |||
با توجه به ارتباطات فراملی گروهها در المان، فقط مسوولان این اتحادیه با مسوولین کنسولی جمهوری ترکیه در ارتباط می باشند. | |||
<br> | |||
=مخالفت مردم با دولتی شدن اتحادیه= | |||
<br> | |||
بر اساس بررسی‌های به عمل امده، تقریبا اکثریت ترکهای مقیم [[آلمان]]، علی رغم شرکت در مراسم نماز و یا سایر مراسم مذهبی در مساجد رسمی دولتی، با دولتی شدن این قبیل نهادها مخالف می باشند، گرچه فرزندان انها نیز از اموزش زبان و یا [[قرآن]] این مراکز استفاده می کنند. بررسی جدید دیگری که در سطح آلمان به عمل امد، نشانگر این واقعیت بود که تمایل مردم، خصوصا جوانها، بیشتر به تشکیلات مذهبی غیردولتی و یا به عبارتی غیرقانونی است. | |||
<br> | |||
البته طرح‌های اداره دیانت با مشکلات عملی زیادی روبرو شد، زیرا مسلمانانی که در یک کشور آزاد و لیبرال مانند آلمان زندگی می کردند، عملا نمی توانستند دستورپذیر مقامات دولتی و یا منصوبین به اداره دیانت باشند و در بیشتر موارد، اعضای هیات امنای مساجد با انتصاب امام جماعت از طرف اداره مذکور مخالف بودند که این مخالفت‌ها، بعضا به جر و بحث های طولانی کشیده می شد. | |||
<br> | |||
در دهه 1980، مسلمانان جوان ترک، با نفوذ در اداره دیانت و با اگاهی بیشتری که داشتند، توانستند به عنوان امام جماعت، به مساجد اروپایی، خصوصا آلمان اعزام گردند، و در انجا نیز به این واقعیت پی بردند که حفظ ظاهر روابط با دولت و شعبه اداره دیانت کلن کار پیچیده و مشکلی نیست و از طرفی، به دلیل تمایلات شدید گروه اخیر به حرکتهای بنیادی چون سلیمانیه و جنبش ملی ترک، توانستند در مساجد خارج از کشور نیز نقش سازنده و مفیدی داشته باشند. | |||
<br> | <br> | ||