وفاء الاحرار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''وفاء الأحرار'''، قرارداد وفاداری به آزادگان، طرح مبادله اسراء و توافقی بین جنبش حماس و رژیم صهیونیستی با میانجیگری مصر در سال 2011 م بود که بر اساس آن 1027 تن از اسرای فلسطینی در مقابل استرداد گیلعاد شلیط، گروهبان اسرائیلی اسیر شده توسط نیروهای یگان ویژه جنبش حماس در 25 ژوئن 2006 م، طی دو مرحله که در مرحله نخست، ۴۷۷ اسیر فلسطینی در مقابل انتقال شلیط به قاهره و در مرحله دوم در دسامبر ۲۰۱۱ م ، ۵۵۰ زندانی دیگر آزاد شدند.

گروهی از یگان‌های ویژه جنبش حماس در صبح روز یکشنبه، ۲۵ ژوئن  سال ۲۰۰۶ م، با عبور از تونل حفر شده‌ به طول ۳۰۰ متر، به شکل زیر زمینی از نوار غزه وارد مرز اسرائیل شدند و در قالب سه گروه به برج مراقبت، نفربر زرهی و یک تانک مرکاوا حمله کردند. در حمله به تانک مرکاوا، نیروهای جنبش حماس با پرتاب نارنجک باز و نارنجک‌های دستی به داخل تانک، در آن را بازکرده و طی این انفجار، دو نفر از سربازان صهیونیستی کشته و یک سرباز به شدت زخمی شد و چهارمین نفر از اعضای آن، گروهبان گیلعاد شلیط، با  تسلیم  خود از تانک خارج شد. پس از این عملیات موفق و بی سابقه، نیرو‌های فلسطینی با موفقیت وارد خاک سرزمین خود شدند. شلیط ۱۹۳۴ روز در مکانی نامعلوم در نوار غزه زندانی بود. تنها نشانه حیات وی، یک نوار صوتی، یک فیلم ضبط شده و سه نامه بود.

رژیم صهیونیستی بعد از این عملیات موفق آمیز حماس و کشته زخمی شدن نیروهایش در آن، به خصوص  اسیر شدن شلیط توسط نیروهای حماس بسیار غافلگیر شده و بلافاصله بعد از اطلاع از این حادثه وارد عمل شدند. اسرائیل در ۲۸ ژوئن سال ۲۰۰۶ م، دقیقا بعد از سه روز از وقوع این واقعه، به نیروهای خود دستور داد تا برای جستجوی شلیط وارد خان یونس شوند.  

سخنگوی سفارت رژیم صهیونیستی و همچنین سایر مقامات این رژیم نیز با بی اعتنایی به تمامی گزینه‌های دیپلماتیک و پیگیری وضعیت نیروی اسیر شده خود از طریق روابط بین المللی و سیاسی، به محمود عباس اولتیماتوم دادند که باید شلیط ربوده شده توسط نیروهای حماس را هر چه زودتر به اسرائیل بازگرداند. در همان روز، جنگنده‌های نیروی هوایی رژیم اسرائیل، به بهانه حمایت دولت سوریه و بشار اسد از جنبش حماس، بر فراز کاخ بشار اسد در لاذقیه، به پرواز درآمدند. اگرچه صهیونیست‌ها بعد از عملیات موفق نیروهای حماس، به شدت عصبانی بودند و راهکارهای مختلفی مانند تهدید و ارعاب در عرصه سیاسی و نظامی را به نمایش گذاشتند، با این حال، این تحکم و زورگویی سیاسی و تحرکات نظامی صهیونیست‌ها در بازپس‌گیری شلیط شکست خورد و راه به جایی نبرد.

بعد از به بن بست رسیدن گزینه‌های تهدید آمیز رژیم صهیونیستی در آزادی شلیط، این رژیم مذاکرات غیر رسمی  خود را با حماس در ۱ ژوئیه سال ۲۰۰۶ م، شش روز پس از ربوده شدن شلیط، آغاز کرد و در گام نخست، گرشون باسکین، رئیس هیئت مدیره مرکز تحقیقات و اطلاعات اسرائیل، با هماهنگی با دکتر غازی حمد، سخنگوی حماس، یک تماس تلفنی را بین او ( دکتر غازی حمد) و نوام شلیط، پدر این سرباز ترتیب داد.  همچنین باسکین طی تماس تلفنی با ایهود اولمرت، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، او را از این تماس مطلع کرد. اواخر دسامبر  سال ۲۰۰۶ م، دولت مصر به عنوان واسطه و میانجیگر بین رژیم صهیونستی و جنبش حماس، مفاد مورد توافق طرفین برای تبادل شلیط با زندانیان فلسطینی را اعلام کرد که بر اساس این توافق در ازای آزادی شلیط تو سط جنبش حماس، رژیم صهیونیستی نیز متعهد شد تا هزار زندانی فلسطینی را دو مرحله آزاد کند.  روزنامه هاآرتص اسرائیل بعد از این توافق گزارش داد که رژیم صهیونیستی پیشنهاد مبادله زندانیان را مطرح و تهدید کرده که اگر جنبش حماس این پیشنهاد را رد کند، هیچگونه مبادله‌ای انجام نخواهد شد. جنبش حماس نیز در پاسخ هشدار داد که به نتیجه نرسیدن این مذاکرات منجر به «ناپدید شدن» شلیط خواهد شد.