۸٬۱۴۴
ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
</ref> | </ref> | ||
=عادیسازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل/ مقابله با محور مقاومت= | |||
پس از آغاز انقلاب های عربی در سال 2011 و شروع جنگ های داخلی و ظهور گروهک های تروریستی ، درگیری های فرقه ای ، وبیشتر شدن نابسامانی های منطقه ی غرب آسیا ، در این میان برخی دولت های عربی منطقه با رویکرد نزدیکی بیشتر به غرب ، تامین امنیت خود را درگرو هم پیمانی و وابستگی هرچه بیشتر با غرب می بینند و سعی میکنند کالای امنیتی خود را با نزدیک تر شدن به این کشورها تامین کنند. | |||
امارات نیز بر همین اساس با این اشتباه استراتژیک سنگی را بنا نهاد که تا به امروز هیچ کشور عربی جرات به انجام آن نداشت ، اساس این توافق در وهله ی اول با چراغ سبز آمریکا برای مصرف داخلی ترامپ در جریان تبلیغات انتخاباتی پس از شکست در معامله ی قرن و در وهله ی بعدی برای به چالش کشیدن و تضعیف محور مقاومت در منطقه انجام شد و به نوعی امارات متحده عربی وظیفه ی شکستن تابوی برقراری ارتباط بین دولت های عربی که هیچ پایبندی به مسئله و آرمان فلسطین ندارند را بر عهده گرفت و بلافاصله کشورهای دیگر عربی مثل بحرین و عمان که رابطه ی سیاسی با رژیم صهیونیستی ندارند از این عادی سازی روابط حمایت کردند. | |||
امارات متحده عربی که نه مرز مشترکی با فلسطین اشغالی دارد و نه تهدیدی برای اسرائیل محسوب می شود و بالعکس و همچنین مشکل اقتصادی و مالی نیز ندارد به عنوان پیشرو در امر عادی سازی با اسرائیل قدم برداشته است، این مسئله نشانگر این است که امارات با وجود اینکه کشوری کوچک در منطقه است لکن خواستار ایفای نقشی بزرگتر از حد خود در بازی ها و چالش های منطقه ای است. | |||
==توافق با اسرائیل، توافق برای رسیدن به هیچ== | |||
توافق امارات با رژیم صهیونیستی توافق عادی سازی روابط در مقابل هیچ است ، در گذشته و در جریان توافقات مصر و اردن مبنای توافقات صلح در برابر زمین بود در این صلح خبری از سرزمینهای اشغالی و آزادی آنها نیست. در این توافق نه زمینی از اراضی اشغالی عربی آزاد می شود و نه حتی وعده آزادی مطرح می گردد. این چیزی است که نتانیاهو هم بطور مشخص و با افتخار آن را اعلام کرد و آن را صلح در مقابل صلح نامید و این یعنی پایان دوران صلح در برابر زمین ، نکته ی حائز اهمیت اینست که برطبق این توافق پس از این مبنای تعامل کشورهای منطقه با اسرائیل نیز تغییر خواهد کرد، واقعیت اینست که تحولات چند ساله ی اخیر در منطقه فرصتی طلایی در اختیار رژیم صهیونیستی قرارداده تا بدون هیچ هزینه ای به چیزهایی دست یابد که در گذشته نه چندان دور تحقق آن یک رویا بود ، امارات با این توافق وارد قماری شده است که دو سر آن برای این کشور می تواند منجر به باخت شود ، راهی که با اعتراض برخی کشور ها و عدم همراهی قلوب مسلمانان منطقه آغاز شده است و توافق با اسرائیل یک راه بی بازگشتی برای محمد بن زاید است که پس از حصول این توافق دیگر در پازل امنیتی اسرائیل ظاهر شده و حضور می یابد و راه بازگشتی برای وی نخواهد بود زیرا در صورت بازگشت طرف مقابل تحمل وضع موجود را نخواهد داشت و در این حالت نیز محورمقاومت علاوه بر عدم قبول این مسئله و خیانت شمردن آن وارد فاز جدیدی از تقابل خواهند شد. | |||
==رویکرد ایران در توافق امارات با اسرائیل== | |||
انور قرقاش وزیر مشاور دولت امارات در امور خارجه در مصاحبه با بلومبرگ بیان کرده است که : توافق کشورش با رژیم صهیونیستی برای تشکیل گروه علیه ایران نبوده است، تفاهم با اسرائیل به مسئله ایران مربوط نمیشود وی در این باره گفت : ((این مسئله به امارات، اسرائیل و ایالات متحده مربوط میشود و به هیچ عنوان هدف آن تشکیل نوعی گروه علیه ایران نیست.)) | |||
اما با توجه به نقش جمهوری اسلامی ایران در منطقه به عنوان یک بازیگر مهم و مستقل عادی سازی روابط امارات و رژیم صهیونیستی این مسئله را تداعی می کند که پس از این حضور اسرائیلی ها در منطقه ی خلیج فارس به صورت راحت تر و شاید گسترده تر می تواند صورت گیرد و ایران نیز به عنوان یک بازیگر امنیتی، که هزینههای امنیت در منطقه را داده است ملاحظات دیگری به منطقه و خلیج فارس خواهد داشت زیرا قطعا با این روند ایران اجازه نخواهد داد در همسایگی خود چالش جدید امنیتی با اصلی ترین دشمن خود یعنی اسرائیل ایجاد شود در نتیجه منطق حکمفرما بر منطقه و خلیج فارس امنیتی تر خواهد شد، همچنین از بازوی های قدرت منطقه ای ایران یعنی ا گروه های مقاومت و نزدیک به ایران در منطقه نیز نمی شود چشم پوشی کرد کما اینکه تا بحال ایران با میانجیگری های بسیار مانع بزرگی بر حملات پی در پی انصار الله یمن به خاک امارات بوده است و علاوه بر امکان تنش افزایی مسئله ی حسن همجواری با ایران نیز زیر سوال می رود و امکان این مسئله وجود دارد که فضای منطقه بیشتر به سوی امنیتی شدن سوق پیدا کند . | |||
==آینده توافق اسرائیل با امارات و بحرین== | |||
در این شرایط 2 سناریو برای آینده ی این توافق می توان در نظر گرفت: | |||
1 – افزایش قدرت محور عربی –غربی –عبری در جهت تشکیل ائتلاف قوی تر با کمک آمریکا برای ایجاد یک منطق امنیتی غربی در منطقه ی غرب آسیا که نیازمند انتخاب مجدد دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا در انتخابات پیش رو می باشد و علاوه بر آن باید انتظار داشت محور مقاومت نیز واکنش جدی به این رخداد نشان ندهد(که امری غیر طبیعی است) و حتی با وجود تردید در انتخاب مجدد ترامپ ، با وجود اختلافات نظرعمیق در رویکرد بین آمریکا و قدرت های اروپایی در نگاه به منطقه ی غرب آسیا تحول مد نظر ایشان در منطقه رخ نخواهد داد. | |||
2 -شکست توافق امارات و اسرائیل و نرسیدن به هدف مطلوب در جهت الگویی برای عادی سازی روابط دولت های عرب و مسلمان منطقه با اسرائیل به دلیل امنیتی تر شدن فضای منطقه ، موازنه ی قوا در محور مقاومت ، اعتراض شدید گروه های مبارز داخل سرزمین های اشغالی از جمله حماس ، جهاد اسلامی و حتی فتح و کشورهای منطقه مانند ترکیه و قطر و عدم حمایت مردم کشورهای اسلامی خصوصا ساکنین سرزمین های اشغالی که امری قریب به نظر می رسد . | |||
==توافق اسرائیل با دیگر کشورها، نوزادی سقط شده== | |||
از همین رو مسئله ی توافق امارات با رژیم غاصب صهیونیستی به مانند نوزادی است که پیش از به دنیا آمدن مرده باشد ، زیرا علاوه بر اینکه برای اسرائیل دست آورد مورد نظر برای عادی سازی روابط با دولت های عربی را در بر نخواهد داشت ، رژیم صهیونیستی امروز در ضعیف ترین زمان از بدو اشغال فلسطین و تاسیس حکومت نا مشروع خود به سر می برد که با در بین گروه های مقاومت اسلامی منطقه و با هزاران موشک محاصره شده است علاوه بر این ایران نیز اجازه نخواهد داد اسرائیل در خلیج فارس برای خود منطقه ای امن برای بهره برداری های سیاسی ، امنیتی ایجاد کرده تا به راحتی علیه ایران و محور مقاومت استفاده کند و این مطلب را اماراتی ها نیز به خوبی می دانند. | |||
=پانویس= | =پانویس= |