۱٬۵۶۹
ویرایش
اصفهان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
مهم‌ترین دوره و اوج شکوفایی مذهبی این شهر مربوط به دوره صفویه بوده است که با هجرت دانشمندان شیعه از [[لبنان]] و دیگر مناطق، این شهر مرکزیت علمی در همه زمینه‌ها پیدا نموده و می‌توان این دوره را یکی از دوره‌های طلایی و تمدن پیشرفته شیعه تلقی نمود. در این دوره [[محقق کرکی عاملی]] به عنوان بزرگ [[فقیه]] و دانشمند شیعه در دربار، به عنوان مشاور اعظم و پس از او [[شیخ بهایی]] و سپس [[علامه مجلسی]] نقش والایی را در شکل گیری این تمدن شیعی ایفا نمودند. در این دوره تمدن شیعه شیخ بهایی با برخورداری از تخصص در بیشتر علوم زمان خود و مهندسی فوق العاده، مدیریت علمی این تمدن با شکوه را بر عهده گرفته و اصفهان در زمینه کشاورزی و صنعت و معماری و هنر و مرکزیت پیدا کردن سرآمد شهرهای اسلامی شد. | مهم‌ترین دوره و اوج شکوفایی مذهبی این شهر مربوط به دوره صفویه بوده است که با هجرت دانشمندان شیعه از [[لبنان]] و دیگر مناطق، این شهر مرکزیت علمی در همه زمینه‌ها پیدا نموده و می‌توان این دوره را یکی از دوره‌های طلایی و تمدن پیشرفته شیعه تلقی نمود. در این دوره [[محقق کرکی عاملی]] به عنوان بزرگ [[فقیه]] و دانشمند شیعه در دربار، به عنوان مشاور اعظم و پس از او [[شیخ بهایی]] و سپس [[علامه مجلسی]] نقش والایی را در شکل گیری این تمدن شیعی ایفا نمودند. در این دوره تمدن شیعه شیخ بهایی با برخورداری از تخصص در بیشتر علوم زمان خود و مهندسی فوق العاده، مدیریت علمی این تمدن با شکوه را بر عهده گرفته و اصفهان در زمینه کشاورزی و صنعت و معماری و هنر و مرکزیت پیدا کردن سرآمد شهرهای اسلامی شد. | ||
<br> | <br> | ||
حوزهای علمیه در این شهر نقش والای خود را ایفا نمودند و مدرسه‌های بزرگی در این شهر با معماری زیبای اسلامی شکل گرفت مانند مدرسه چهار باغ، مدرسه صدر، مدرسه نیم آور، مدرسه صدر خواجو، مدرسه ملاعبد الله، مدرسه جده بزرگ و مدرسه جده کوچک و… در دوره صفویه در این شهر جریانهای علمی بزرگی در زمینه دانش فقه و حدیث و تفسیر و فلسفه در این شهر شکل گرفت که آثار و تالیفات این دوره مهم‌ترین کتب علمی امروزه در حوزه‌های علمیه به حساب می‌آید. دایره المعارف بزرگ [[بحارالانوار]] مهم‌ترین کتاب شیعه محصول این دوره و تالیف علامه مجلسی می‌باشد. | حوزهای علمیه در این شهر نقش والای خود را ایفا نمودند و مدرسه‌های بزرگی در این شهر با معماری زیبای اسلامی شکل گرفت مانند مدرسه چهار باغ، مدرسه صدر، مدرسه نیم آور، مدرسه صدر خواجو، مدرسه ملاعبد الله، مدرسه جده بزرگ و مدرسه جده کوچک و… در دوره صفویه در این شهر جریانهای علمی بزرگی در زمینه دانش فقه و حدیث و تفسیر و فلسفه در این شهر شکل گرفت که آثار و تالیفات این دوره مهم‌ترین کتب علمی امروزه در حوزه‌های علمیه به حساب می‌آید. دایره المعارف بزرگ [[بحارالانوار]] مهم‌ترین کتاب شیعه محصول این دوره و تالیف علامه مجلسی می‌باشد. | ||
<br> | <br> | ||
پس از انتقال مرکزیت علمی حوزهای دینی از این شهر به [[کربلا]] و [[نجف]]، حوزه‌های علمی این شهر پویایی خود را حفظ نموده و خاندانهای علمی بزرگی در این شهر شکل گرفت که این حیات علمی تا به امروز در اصفهان ادامه پیدا کرده و امروزه هم [[حوزه علمیه اصفهان]] پس از [[قم]] در کنار حوزه [[مشهد]] یکی از بزرگ‌ترین مراکز علمی جهان تشیع به حساب می‌آید. | پس از انتقال مرکزیت علمی حوزهای دینی از این شهر به [[کربلا]] و [[نجف]]، حوزه‌های علمی این شهر پویایی خود را حفظ نموده و خاندانهای علمی بزرگی در این شهر شکل گرفت که این حیات علمی تا به امروز در اصفهان ادامه پیدا کرده و امروزه هم [[حوزه علمیه اصفهان]] پس از [[قم]] در کنار حوزه [[مشهد]] یکی از بزرگ‌ترین مراکز علمی جهان تشیع به حساب می‌آید. | ||
<br> | <br> | ||
اهم دانشمندان و فضلا و عرفایی که در مراکز دینی این شهر به تدریس اشتغال داشتند عبارت‌اند از: [[علی بن سهل]] متوفی به سال ۲۸۰ هجری، [[ابوالفرج اصفهانی]] متوفی به سال ۳۶۰ قمری، [[حمزه اصفهانی]] متوفی به سال ۳۶۰ قمری، [[حافظ ابونعیم]] متوفی در ابتدای قرن چهارم، [[ابوعبدالله معصومی]] متوفی در نیمه اول قرن پنجم، [[راغب اصفهانی]] متوفی به سال ۵۶۵ قمری، [[ابوعلی مسکویه]] متوفی به سال ۲۴۰ هجری، [[مفضل بن سعد بن حسین مافروخی]]، [[صاحب بن عبّاد]] و محقّق کرکی معروف به محقق ثانی. علاوه بر این‌ها بسیاری از دانشمندان معروف دیگر از جمله: [[ابن سینا]]، [[ملاصدرا]]، علاّمه مجلسی، [[میرداماد]]، [[میرفندرسکی]]، شیخ بهایی و در این اواخر نیز آیت الله [[آقا رحیم ارباب]] و استاد [[جلال همایی]]، در حوزه‌های علمیه اصفهان به تدریس علوم اشتغال داشته‌اند. | اهم دانشمندان و فضلا و عرفایی که در مراکز دینی این شهر به تدریس اشتغال داشتند عبارت‌اند از: [[علی بن سهل]] متوفی به سال ۲۸۰ هجری، [[ابوالفرج اصفهانی]] متوفی به سال ۳۶۰ قمری، [[حمزه اصفهانی]] متوفی به سال ۳۶۰ قمری، [[حافظ ابونعیم]] متوفی در ابتدای قرن چهارم، [[ابوعبدالله معصومی]] متوفی در نیمه اول قرن پنجم، [[راغب اصفهانی]] متوفی به سال ۵۶۵ قمری، [[ابوعلی مسکویه]] متوفی به سال ۲۴۰ هجری، [[مفضل بن سعد بن حسین مافروخی]]، [[صاحب بن عبّاد]] و محقّق کرکی معروف به محقق ثانی. علاوه بر این‌ها بسیاری از دانشمندان معروف دیگر از جمله: [[ابن سینا]]، [[ملاصدرا]]، علاّمه مجلسی، [[میرداماد]]، [[میرفندرسکی]]، شیخ بهایی و در این اواخر نیز آیت الله [[آقا رحیم ارباب]] و استاد [[جلال همایی]]، در حوزه‌های علمیه اصفهان به تدریس علوم اشتغال داشته‌اند. | ||
<br> | |||
از بانوان فاضل و دانشمند، سرکار حاجیه خانم امین مجتهده مشهور و [[حاجیه خانم همایونی]] که از مؤسسین مکتب فاطمه در اصفهان بوده‌اند نیز از مدرسین عالیقدر و فاضل معاصر اصفهان به شمار می‌آیند. اصفهان به برکت وجود بسیاری از علما و فضلا و عرفا و شعرا و دانشمندان به دارالعلم شهرت داشته است. بیشتر دانش‌پژوهان و طلاّب علوم دینی به این شهر می‌آمدند و از دریای بی‌کران علوم دانشمندان اصفهانی کسب فیض می‌کردند و خود به درجات علمی و فقهی نایل آمده جهت تعلیم و تدریس به ممالک و شهرهای خود باز می‌گشتند.<ref>[http://isfahancity.com/ برگرفته شده از مقاله دین اصلام اصفهان]</ref> | |||
<br> | <br> | ||