احمد بن محمد بن موسی نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن محمد بن موسی نوفلی ابومحمد. [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در اوایل قرن چهارم هجری. سلسله نسب او به «نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم» منتهی می‏‌گردد به همین دلیل گاهی در منابع حدیثی از او با عنوان «احمد بن محمد بن موسی هاشمی» یاد می‏‌شود. تاریخ ولادت و وفات او به‌درستی روشن نیست. تنها با شناسایی شاگردان و استادان او می‏‌توان حدس زد که وی در دهه نخست سده چهارم حدود 310 هجری درگذشته است. هم‌چنین از آن‌جا که کهن‏‌ترین استاد او در 267 هجری وفات یافت، پس زمان تولد او می‏‌بایست تقریباً در اواسط قرن سوم حدود 245 هجری بوده باشد.  

وی بیشتر عمر خود را در [[بغداد]] به سر آورد و در آن‌جا نزد اساتید وقت، روایات فراوانی شنیده و مجموعه شنیده‏‌هایش را در ضمن کتابی بزرگ به نام «نوادر» (تازه‏‌های حدیث) گرد آورده است. از معاصران او «جعفر بن محمد حسینی»، «محمد بن احمد کاتب» و «محمد بن حسین بزاز» هستند که با هم نزد «عیسی بن مهران» روایاتی در فضیلت علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) شنیده‏‌اند. و شاید عدم اعتناء شایسته به [[احادیث]] او ناشی از ضعف اعتقادی همین استادش بوده باشد، زیرا احمد بن هلال از جمله کسانی است که نیابت نائب دوم [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] را انکار کرده است. وی پس از استماع نزد اساتید عصر خود، در [[علوم حدیث]] تبحر یافت و مجلس درسی در بغداد به راه انداخت که در آن شاگردان سرشناسی چون «محمد بن عباس بن ماهیار» (صاحب کتاب: ما نزل من القرآن فی اهل البیت)، «[[محمد بن همام اسکافی]]» (م 336ق)، «محمد بن احمد بن ابی‏‌الثلج» (م325ق) و بسیاری دیگر حضور داشتند. ظاهراً کتاب «نوادر» او نیز در همین مجالس نوشته شده است.