پرش به محتوا

حسن بن علی بن فضال: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۴: خط ۱۴:
| آثار = |التفسیر|الابتداء والمبتدأ (توحید و نبوت)|البشارات|اصفیاء أمیرالمؤمنین(علیه‌السلام)|الطب|الصلاة|الرجال |الزهد|الملاحم|الدیات|الرد على الغالیة|النوادر|شواهد من کتاب اللّه|الزیارات|الناسخ والمنسوخ|المتعة.|
| آثار = |التفسیر|الابتداء والمبتدأ (توحید و نبوت)|البشارات|اصفیاء أمیرالمؤمنین(علیه‌السلام)|الطب|الصلاة|الرجال |الزهد|الملاحم|الدیات|الرد على الغالیة|النوادر|شواهد من کتاب اللّه|الزیارات|الناسخ والمنسوخ|المتعة.|
}}
}}
'''حسن بن علی بن فضّال ''' از فقیهان بزرگ [[شیعه]] و محدّثان عظیم‌الشأن و جلیل‌القدر است. وی معاصر [[امام کاظم|امام کاظم(علیه‌السلام)]] و [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا(علیه‌السلام)]] و [[محمد بن علی (جواد)|امام جواد(علیه‌السلام)]] بوده و از اصحاب اجماع شمرده می‌شود.
'''حسن بن علی بن فضّال ''' از فقیهان بزرگ [[شیعه]] و محدّثان عظیم‌الشأن و جلیل‌القدر است. وی معاصر [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام کاظم (علیه‌السلام)]] و [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] و [[محمد بن علی (جواد)|امام جواد(علیه‌السلام)]] بوده و از [[اصحاب اجماع]] شمرده می‌شود.


== زندگی نامه ==
== زندگی نامه ==
حسن بن علی بن فضّال از محدّثان مشهور و راویان و خواص امام رضا(علیه‌السلام) بوده و به عبادت، زهد و دانش شهره بوده است<ref>ر.ک به: أعیان الشیعة، ج5،ص206؛ رجال بحرالعلوم، ج2،ص246؛ رجال الکشى، ص345، ش639؛ قاموس الرجال، ج3، ص211؛ معجم رجال الحدیث.</ref>.
حسن بن علی بن فضّال از محدّثان مشهور و راویان و خواص امام رضا (علیه‌السلام) بوده و به عبادت، زهد و دانش شهره بوده است<ref>ر.ک به: أعیان الشیعة، ج5،ص206؛ رجال بحرالعلوم، ج2،ص246؛ رجال الکشى، ص345، ش639؛ قاموس الرجال، ج3، ص211؛ معجم رجال الحدیث.</ref>.
حسن بن علی بن فضّال کوفی و کنیه او أبا محمد است<ref>رجال النجاشي؛ ص34؛ ترتيب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال؛ ص148.</ref>.
حسن بن علی بن فضّال کوفی و کنیه او أبا محمد است<ref>رجال النجاشي؛ ص34؛ ترتيب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال؛ ص148.</ref>.
کشّی، از بعضی نقل می‌کند که به جای «حسن بن محبوب»، «حسن بن علی بن فضّال» را از اصحاب اجماع برشمرده‌اند<ref>رجال الکشى، ص556، ش1050.</ref>.
کشّی، از بعضی نقل می‌کند که به جای «حسن بن محبوب»، «حسن بن علی بن فضّال» را از اصحاب اجماع برشمرده‌اند<ref>رجال الکشى، ص556، ش1050.</ref>.
خط ۲۶: خط ۲۶:


== روایات خاندان بنی فضّال ==
== روایات خاندان بنی فضّال ==
خاندان بنی فضّال از خاندان‌های علمی شیعه است که محدّثان فراوانی را به جامعه ارزانی داشتند؛ منتها اینان پس از امام جعفر صادق(علیه‌السلام) به امامت عبداللّه افطح، فرزند آن حضرت، اعتقاد پیدا کردند؛ ولی افرادی ثقه بودند؛ لذا جمعی به امام عرض کردند که انبوهی از کتاب‌هایی که توسط رجال خاندان بنوفضّال نوشته شده، در منازل ما، وجود دارد. تکلیف ما نسبت به آنها چیست؟ فرمود:
خاندان بنی فضّال از خاندان‌های علمی شیعه است که محدّثان فراوانی را به جامعه ارزانی داشتند؛ منتها اینان پس از امام جعفر صادق (علیه‌السلام) به امامت [[عبداللّه افطح]]، فرزند آن حضرت، اعتقاد پیدا کردند؛ ولی افرادی ثقه بودند؛ لذا جمعی به امام عرض کردند که انبوهی از کتاب‌هایی که توسط رجال خاندان بنوفضّال نوشته شده، در منازل ما، وجود دارد. تکلیف ما نسبت به آنها چیست؟ فرمود:
خذوا ما رووا و ذروا ما رأوا .
خذوا ما رووا و ذروا ما رأوا .


خط ۳۳: خط ۳۳:
عبارت « ذروا ما رأوا » ناظر به اخذ فتوی نبوده و استظهار شیخ درست نیست زیرا غیر از حسن بن علی بن فضال، بنی فضال عموما محدث بوده نه ارباب فتوی و معروف به این کار نبودند و اگر هم از ایشان به شکل تصادفی فتوایی باشد، بسیار نادر است. در روایات گاهی از افرادی مانند زراره، محمد بن مسلم، یونس بن عبدالرحمن و غیره فتوا نقل شده است اما از بنی فضال فتوایی نقل نشده است.
عبارت « ذروا ما رأوا » ناظر به اخذ فتوی نبوده و استظهار شیخ درست نیست زیرا غیر از حسن بن علی بن فضال، بنی فضال عموما محدث بوده نه ارباب فتوی و معروف به این کار نبودند و اگر هم از ایشان به شکل تصادفی فتوایی باشد، بسیار نادر است. در روایات گاهی از افرادی مانند زراره، محمد بن مسلم، یونس بن عبدالرحمن و غیره فتوا نقل شده است اما از بنی فضال فتوایی نقل نشده است.
به نظر آیت‌الله شبیری زنجانی این عبارت ناظر به عقیده فطحیت اینها بوده و دو احتمال در آن وجود دارد:
به نظر آیت‌الله شبیری زنجانی این عبارت ناظر به عقیده فطحیت اینها بوده و دو احتمال در آن وجود دارد:
* احتمال اول: حدیثشان را بپذیرید اما عقیده شان را کنار بگذارید.
* احتمال اول: حدیثشان را بپذیرید اما عقیده‌شان را کنار بگذارید.
* احتمال دوم: این عقیده شان مانع از اخذ حدیثشان نشود. احتمال دوم به نظر درست تر می‌باشد زیرا کسانی که از امام علیه‌السلام درباره کتب بنی فضال سوال کردند شکی در بطلان عقیده ایشان نداشتند و به همین دلیل به امام علیه‌السلام عرض کردند خانه‌های ما از کتب اینها پر است، با این کتب چه کنیم؟ و حضرت نیز در جواب فرموده اند: این فساد عقیده مانع از اخذ روایات ایشان نیست زیرا افراد ثقه و صدوقی هستند<ref>خارج اصول/خبر واحد/جلسه 41 – 17/11/95. https://zanjani.ir/</ref>.
* احتمال دوم: این عقیده‌شان مانع از اخذ حدیثشان نشود. احتمال دوم به نظر درست‌تر می‌باشد زیرا کسانی که از امام علیه‌السلام درباره کتب بنی فضال سوال کردند شکی در بطلان عقیده ایشان نداشتند و به همین دلیل به امام علیه‌السلام عرض کردند خانه‌های ما از کتب اینها پر است، با این کتب چه کنیم؟ و حضرت نیز در جواب فرموده‌اند: این فساد عقیده مانع از اخذ روایات ایشان نیست زیرا افراد ثقه و صدوقی هستند<ref>خارج اصول/خبر واحد/جلسه 41 – 17/11/95. https://zanjani.ir/</ref>.


==در نگاه رجالیون==
==در نگاه رجالیون==
شیخ طوسی درباره وی می‌گوید:
[[شیخ طوسی]] درباره وی می‌گوید:
او نخست فطحی مذهب بود؛ اما در زمان فوتش، به امامت حضرت ابوالحسن موسی(علیه‌السلام) رجوع کرد و مردی جلیل‌القدر، عظیم‌المنزله و در حدیث و روایاتش ثقه بوده است <ref>الفهرست، ص97، ش164.</ref>.
او نخست [[افطحیه|فطحی مذهب]] بود؛ اما در زمان فوتش، به امامت حضرت ابوالحسن موسی (علیه‌السلام) رجوع کرد و مردی جلیل‌القدر، عظیم‌المنزله و در حدیث و روایاتش ثقه بوده است <ref>الفهرست، ص97، ش164.</ref>.
ابن عليّ بن فضّال، مولی لتيم‌الرباب، كوفي، ثقة <ref>رجال الشيخ، ج2، ص354.</ref>.
ابن علیّ بن فضّال، مولی لتیم‌الرباب، كوفی، ثقة <ref>رجال الشيخ، ج2، ص354.</ref>.
شیخ طوسی و کشی این خاندان را مدح و تایید کرده و معتقدند بنی‌فضال، امام موسی کاظم (علیه‌السلام)، امام رضا(علیه‌السلام)، امام هادی(علیه‌السلام) و امام حسن عسکری(علیه‌السلام) را درک کرده و از اصحاب آنان بوده‌اند<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۴۳۷؛ شیخ طوسی، الفهرست، نشر المکتبة الرضویه، ص۴۷؛ کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۳۶.</ref>. با این حال، ابن ادریس حلی خاندان بنی‌فضال را «کافر ملعون» خوانده و گمراه می‌داند <ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۱۳۶</ref>.  
شیخ طوسی و [[محمد بن عمر کشی|کشّی]] این خاندان را مدح و تایید کرده و معتقدند بنی‌فضال، امام موسی کاظم (علیه‌السلام)، امام رضا(علیه‌السلام)، امام هادی(علیه‌السلام) و امام حسن عسکری(علیه‌السلام) را درک کرده و از اصحاب آنان بوده‌اند<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۴۳۷؛ شیخ طوسی، الفهرست، نشر المکتبة الرضویه، ص۴۷؛ کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۳۶.</ref>. با این حال، [[ابن ادریس حلی]] خاندان بنی‌فضال را «کافر ملعون» خوانده و گمراه می‌داند <ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۱۳۶</ref>.  
مامقانی با اتکا به مدح و تایید بنی‌فضال توسط شیخ طوسی، کشی، سید ابن طاووس و نجاشی، کافر و گمراه خواندنِ بنی‌فضال را اشتباه دانسته است <ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۱۳۶.</ref>.
[[عبدالله مامقانی|مامقانی]] با اتکا به مدح و تایید بنی‌فضال توسط شیخ طوسی، کشی، [[سید بن طاووس|سید ابن طاووس]] و [[نجاشی]]، کافر و گمراه خواندنِ بنی‌فضال را اشتباه دانسته است <ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۱۳۶.</ref>.
به عقیده شیخ طوسی، مشاهیر خاندان بنی‌فضال که حسن و فرزندانش احمد، علی و محمد هستند <ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۲۸؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۶، ص۲۴۴.</ref>.
به عقیده شیخ طوسی، مشاهیر خاندان بنی‌فضال که حسن و فرزندانش احمد، علی و محمد هستند <ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۲۸؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱۶، ص۲۴۴.</ref>.
فطحی‌مذهب‌ بوده‌اند، ولی سپس به امامت امام رضا(علیه‌السلام)، امام هادی(علیه‌السلام) و امام حسن عسکری(علیه‌السلام) معتقد و از اصحاب خاص آنان شده‌اند.  <ref>شیخ طوسی، الفهرست، نشر المکتبة الرضویه، ص۴۷.</ref>.
فطحی‌مذهب‌ بوده‌اند، ولی سپس به امامت امام رضا (علیه‌السلام)، امام هادی (علیه‌السلام) و امام حسن عسکری (علیه‌السلام) معتقد و از اصحاب خاص آنان شده‌اند.  <ref>شیخ طوسی، الفهرست، نشر المکتبة الرضویه، ص۴۷.</ref>.


===روایت فضل بن شاذان از علم و عبادت حسن بن علی بن فضال===
===روایت فضل بن شاذان از علم و عبادت حسن بن علی بن فضال===
کشی در رجال خود از فضل بن شاذان روایت می‌کند که گفت: من در کوی ربیع بغداد در مسجد زیتونه نزدیک معلم و مقرئی درس می‌خواندم و نام او اسماعیل بن عباد بود، یکی از روزها مشاهده کردم چند نفر با هم آهسته صحبت می‌کنند، یکی از آنها گفت: شخصی در منطقه جبل هست که او را ابن فضال می‌گویند، او عابد‌ترین فردی است که من دیده و یا شنیده‌ام.
کشّی در رجال خود از فضل بن شاذان روایت می‌کند که گفت: من در کوی ربیع بغداد در مسجد زیتونه نزدیک معلم و مقرئی درس می‌خواندم و نام او اسماعیل بن عباد بود، یکی از روزها مشاهده کردم چند نفر با هم آهسته صحبت می‌کنند، یکی از آنها گفت: شخصی در منطقه جبل هست که او را ابن فضال می‌گویند، او عابد‌ترین فردی است که من دیده و یا شنیده‌ام.
او به طرف بیابان می‌رود و در آنجا به سجده مشغول می‌شود، پرندگان می‌آیند و روی او قرار می‌گیرند، شما اگر از آنجا عبور کنید خیال می‌نمایید که او یک جامه و یا پارچه‌ای است که آنجا افتاده است حیوانات وحشی آنجا جمع می‌گردند و از آنجا فرار نمی‌کنند و با او انس دارند، راه‌زنان از آنجا عبور می‌کنند و برای غارت و کشتن مردمان مورد نظر خود از آن محل می‌گذرند.
او به طرف بیابان می‌رود و در آنجا به سجده مشغول می‌شود، پرندگان می‌آیند و روی او قرار می‌گیرند، شما اگر از آنجا عبور کنید خیال می‌نمایید که او یک جامه و یا پارچه‌ای است که آنجا افتاده است حیوانات وحشی آنجا جمع می‌گردند و از آنجا فرار نمی‌کنند و با او انس دارند، راه‌زنان از آنجا عبور می‌کنند و برای غارت و کشتن مردمان مورد نظر خود از آن محل می‌گذرند.
اما آنها هرگز او را مشاهده نمی‌کنند و او هم آنان را نمی‌بیند، او می‌گوید: من خیال می‌کردم این شخص در گذشته زندگی می‌کرده است، من بعد از سال‌ها بار دیگر گذرم به همان مسجد در قطیعة‌الربیع افتاد. و با پدرم در آنجا نشسته بودیم، در این هنگام پیرمردی زیباروی که پیراهنی در برداشت و کفشی پوشیده در آنجا حاضر شد و به پدرم سلام کرد، پدرم برخاست و به او خوش آمد گفت.
اما آنها هرگز او را مشاهده نمی‌کنند و او هم آنان را نمی‌بیند، او می‌گوید: من خیال می‌کردم این شخص در گذشته زندگی می‌کرده است، من بعد از سال‌ها بار دیگر گذرم به همان مسجد در قطیعة‌الربیع افتاد. و با پدرم در آنجا نشسته بودیم، در این هنگام پیرمردی زیباروی که پیراهنی در برداشت و کفشی پوشیده در آنجا حاضر شد و به پدرم سلام کرد، پدرم برخاست و به او خوش آمد گفت.
خط ۵۴: خط ۵۴:
فضل بن شاذان گفت: من از این جا فهمیدم که آمدن او نزد من که جوانی بیش نبودم و او پیرمرد بود، برای تعلیم و تربیت من بوده و او با نیت پاکی کتاب‌های خود را برای من می‌خوانده است، او در مسجد کوفه در نزد ستون هفتم نماز می‌گذارد که آن ستون را استوانه ابراهیم می‌‌گفتند او با عبدالله حجال و علی بن اسباط در آنجا اجتماع می‌کردند، حجال در علم کلام بسیار ماهر بود و ابن‌فضال مرا با او به مباحثه مشغول می‌کرد، و مرا بسیار دوست می‌داشت<ref>اختيار معرفة الرجال المعروف برجال الكشى (مع تعليقات مير داماد الأسترآبادى)؛ ج‏2؛ ص801؛ رجال النجاشي، ص: 35؛ رجال العلامة الحلي، ص: 38.</ref>.
فضل بن شاذان گفت: من از این جا فهمیدم که آمدن او نزد من که جوانی بیش نبودم و او پیرمرد بود، برای تعلیم و تربیت من بوده و او با نیت پاکی کتاب‌های خود را برای من می‌خوانده است، او در مسجد کوفه در نزد ستون هفتم نماز می‌گذارد که آن ستون را استوانه ابراهیم می‌‌گفتند او با عبدالله حجال و علی بن اسباط در آنجا اجتماع می‌کردند، حجال در علم کلام بسیار ماهر بود و ابن‌فضال مرا با او به مباحثه مشغول می‌کرد، و مرا بسیار دوست می‌داشت<ref>اختيار معرفة الرجال المعروف برجال الكشى (مع تعليقات مير داماد الأسترآبادى)؛ ج‏2؛ ص801؛ رجال النجاشي، ص: 35؛ رجال العلامة الحلي، ص: 38.</ref>.
===نسبت فطحی‌بودن===  
===نسبت فطحی‌بودن===  
برخی گفته‌اند «علی ابن حسن بن فضّال» فطحی مذهب شده<ref>رجال العلامة الحلي، ص: 38</ref> و در نتیجه نمی‌توان او را توثیق نمود. این موضوع در زمان خود ائمه(علیه‌السلام) مطرح شده و شیعیان با این مشکل روبرو شدند که کتاب‌هایشان پر بود از روایات بنی‌فضّال و در عین حال ایشان فطحی مذهب شدند. ممکن است بگوییم روایات ایشان درست است و این روایات مربوط به زمان استقامت ایشان است. و اساسا وقتی فساد در عقیده ایشان مشاهده شد، دیگر شیعیان از آنها اخذ روایت نکردند. علاوه بر این، روایت صحیحه یا روایت حسنه‌ای وارد شده است که امام حسن عسکری(علیه‌السلام) توثیق عام درباره روایات بنی فضّال نموده‌اند ولی به این نکته تأکید نمودند که روایات ایشان را اخذ نمایید و آراء و نظرات‌شان را رها نمایید: و قد ورد رواية حسنة كالصحيحة في شأن عليّ بن فضّال و أبيه و أخويه و كتبهم عن العسكري عليه‌السلام قال: «خذوا ما رووا و ذروا ما رأوا»<ref>وسائل الشيعة، الشيخ الحر العاملي، ج18، ص103، ب11، ابواب وجوب الرجوع في القضاء والفتوى إلى رواة الحديث، ح13، ط اسلامیه.</ref>.
برخی گفته‌اند «علی ابن حسن بن فضّال» فطحی مذهب شده<ref>رجال العلامة الحلي، ص: 38</ref> و در نتیجه نمی‌توان او را توثیق نمود. این موضوع در زمان خود ائمه (علیه‌السلام) مطرح شده و شیعیان با این مشکل روبرو شدند که کتاب‌هایشان پر بود از روایات بنی‌فضّال و در عین حال ایشان فطحی مذهب شدند. ممکن است بگوییم روایات ایشان درست است و این روایات مربوط به زمان استقامت ایشان است. و اساسا وقتی فساد در عقیده ایشان مشاهده شد، دیگر شیعیان از آنها اخذ روایت نکردند. علاوه بر این، روایت صحیحه یا روایت حسنه‌ای وارد شده است که امام حسن عسکری (علیه‌السلام) توثیق عام درباره روایات بنی فضّال نموده‌اند ولی به این نکته تأکید نمودند که روایات ایشان را اخذ نمایید و آراء و نظرات‌شان را رها نمایید: و قد ورد رواية حسنة كالصحيحة في شأن عليّ بن فضّال و أبيه و أخويه و كتبهم عن العسكري عليه‌السلام قال: «خذوا ما رووا و ذروا ما رأوا»<ref>وسائل الشيعة، الشيخ الحر العاملي، ج18، ص103، ب11، ابواب وجوب الرجوع في القضاء والفتوى إلى رواة الحديث، ح13، ط اسلامیه.</ref>.


===اعتبار روا‌‎‌یات بنی فضال از دیدگاه آیت‌الله العظمی خامنه‌ای(مدظله‌العالی)===
===اعتبار روا‌‎‌یات بنی فضال از دیدگاه آیت‌الله العظمی خامنه‌ای(مدظله‌العالی)===
خط ۶۰: خط ۶۰:


==در محضر معصوم==
==در محضر معصوم==
از امام رضا روایت شده که حسن بن علی بن فضال از خواص ایشان بوده و انسانی جليل‌القدر، عظيم‌المنزلة، زاهد، با ورع و در روایاتش ثقه است<ref>ترتيب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال؛ ص148؛ منهج المقال فى تحقيق احوال الرجال؛ ج‏4؛ ص109.</ref>
از امام رضا روایت شده که حسن بن علی بن فضال از خواص ایشان بوده و انسانی جلیل‌القدر، عظیم‌المنزلة، زاهد، با ورع و در روایاتش ثقه است<ref>ترتيب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال؛ ص148؛ منهج المقال فى تحقيق احوال الرجال؛ ج‏4؛ ص109.</ref>
کشی وی را از اصحاب امام کاظم و امام رضا دانسته است<ref>كشی : ۵۵۶ ر ۱۰۵۰</ref>.
کشی وی را از اصحاب امام کاظم و امام رضا دانسته است<ref>كشی : ۵۵۶ ر ۱۰۵۰</ref>.
سید تفرشی در نقد‌الرجال وی را از أصحاب امام جواد عليه‌السلام شمرده است<ref>نقد الرجال ۹۵ ر ۱۱۱</ref>.
سید تفرشی در نقد‌الرجال وی را از أصحاب امام جواد علیه‌السلام شمرده است<ref>نقد الرجال ۹۵ ر ۱۱۱</ref>.


==مشایخ و راویان==
==مشایخ و راویان==
خط ۱۷۶: خط ۱۷۶:


==روایات و آثار==
==روایات و آثار==
این راوی، دارای مکانت والایی نزد دانشمندان حدیث و رجال است و مجموعاً ۳۲۱ روايت از ایشان به دست ما رسیده است.  
این راوی، دارای مکانت والایی نزد دانشمندان حدیث و رجال است و مجموعاً ۳۲۱ روایت از ایشان به دست ما رسیده است.  
تألیفات او عبارت‌اند از:  
تألیفات او عبارت‌اند از:  
*التفسیر؛
*التفسیر؛
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۸۱۰

ویرایش