صیحه آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صیحه آسمانی'''، یکی دیگر از نشانه‌های حتمی ظهور، صیحه آسمانی است. ندایی از آسمان که به حقانیت [[حجت بن حسن (مهدی) |حجت بن حسن (مهدی) (عجل الله تعالی فرجه)]] گواهی خواهد داد و دل‌های مؤمنان را مهیای [[ظهور]] و قیام [[حجت بن حسن (مهدی)|مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه)]] خواهد نمود. بانگی بلند که نام مبارک [[حجت بن حسن (مهدی)|قائم (عجل الله تعالی فرجه)]] را به گوش همه جهانیان در شرق و غرب خواهد رسانید و همگان آن را به زبان خود خواهند شنید.  

حق با [[علی بن ابی طالب|علی (علیه السلام)]] و پیروانش می‌باشد. و برخی دیگر از روایات می‌گوید:

وقتی که مردم این ندا را می­شنوند، فرد خوابیده بیدار می­‌شود و ایستاده می­‌نشیند و یا به حیاط خانه‌­اش می­‌رود و حتی دختران پرده نشین خارج می­‌شوند و پدران و برادرانشان را به یاری حضرت ولی عصر تشویق می­‌کنند<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، تهران، مکتبه الصدوق، 1397 هجری قمری؛ ص251 و 252 و 258</ref> و همچنین مردم طوری شگفت زده می­‌شوند و در بهت و ناباوری فرو می‌­روند که به فرموده [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق (علیه السلام)]]:

« وقتی مردم صدای این صیحه را می‌شنوند همانند کسی که مرغی بر روی سرش دارد بی حرکت می‌شود و همچنین گردن تمام دشمنان الهی خاضع می‌گردد و اگر در هر موردی اشکال و تردید وارد کنند در این باره نمی توانند. ..<ref>همان، ص 263</ref>».

همچنان که هم اکنون برخی اشکال می­‌کنند که چگونه ممکن است کسی در آسمان ندایی بدهد که تک تک افراد، در هر کجای عالم که باشند این صدا را بشنوند. شاید در جواب این افراد که امر خداوندی را از چیزهای ساخته دست بشر کمتر می دانند بشود این را گفت که آیا در عصر کنونی که ماهواره و دیگر رسانه­‌های صوتی و تصویری نتوانسته‌­اند این کار را انجام دهند؟ یعنی به تک تک منازل و افراد وارد شوند و پیامشان را برسانند؟ آیا حداقل به اندازه این کار که از بشر برآمده نه بیشتر از آن از ید پرقدرت خداوند بر نمی­‌آید؟

همچنین اگر این پدیده امکان وقوعش وجود نداشت خداوند در کتاب نورانیش در قالب این آیه {{متن قرآن |ان نشا ننزل علیهم من السماء آیه فذلت اعناقهم لها خاضعین |سوره = شعرا |آیه = 4 }} «اگر بخواهیم از آسمان نشانه ای را می فرستیم به گونه ای که همه در برابر آن سر تسلیم فرود آورند</ref> »  اشاره نمی­‌کرد.

طبق حدیث معتبر از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق (علیه السلام)]] که درباره نشانه‌های حتمی پیش از قیام قائم (عجل الله تعالی فرجه) روایت شده، صیحه آسمانی در کنار چهار علامت دیگر از نشانه‌های حتمی ظهور است.« قبل قیام القائم خمس علامات محتومات، الیمانی و السفیانی و الصیحه و قتل النفس الزکیه و الخسف بالبیداء »؛ پیش از قیام قائم ۵ نشانه خواهد بود که همگی از علامات محتوم است، [[یمانی]] و [[خروج سفیانی|سفیانی]] و صیحه آسمانی و قتل [[نفس زکیه]] و [[خسف بیداء]]<ref>الشیخ الصدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۰، ح۷.</ref>.

در حدیث دیگری از امام صادق (علیه السلام) این موضوع دوباره مورد تأکید قرار گرفته و بر حتمیت وقوع صیحه به همراه نشانه‌های دیگر مهر تأیید زده شده است: « النداء من المحتوم و السفیانی من المحتوم و الیمانی من المحتوم و قتل النفس الزکیه من المحتوم و کف یطلع من السماء من المحتوم قال و فزعه فی شهر رمضان توقظ النائم و تفزع الیقظان و تخرج الفتاه من خدرها »؛ ندای آسمانی از نشانه‌های حتمی است و [[خروج سفیانی]] از نشانه‌های حتمی است و [[خروج یمانی]] از نشانه‌های حتمی است و کشته شدن [[نفس زکیه]] نیز از نشانه‌های حتمی است و دستی که از آسمان آشکار می‌شود از نشانه‌های حتمی است و صدایی که در [[رمضان|ماه رمضان]] خوابیده را بیدار کند و بیدار را بترساند و دختران پرده نشین را بیرون کشاند<ref>نعمانی، الغیبه، ۲۵۲، ح۱۱</ref>.

با توجه به این احادیث و البته روایات متعدد دیگری که در این زمینه آمده است، یقینا صیحه آسمانی یکی از علامات حتمی قبل از ظهور [[حجت بن حسن (مهدی)|حضرت ولیعصر (عجل الله تعالی فرجه)]] خواهد بود که با فاصله زمانی اندکی از ظهور به وقوع خواهد پیوست و نام [[حجت بن حسن (مهدی)|مهدی (عجل الله تعالی فرجه)]] را بر دل‌ها و زبان‌ها خواهد نشاند.