طهارت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مسجد]] در [[اسلام]] ارزنده‌ترین و مناسب‌ترین جای عبادت است. [[قرآن مجید]] مسجد روندگان را انسان‌های خوش طینتی دانسته که برای تطهیر و تزکیه خویش وارد مسجد می‌شوند و مورد عنایت الهی هستند: {{متن قرآن |فیهِ رِجالٌ یحِبُّونَ أَنْ یتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ یحِبُّ الْمُطَّهِّرینَ |سوره = توبه | آیه = ۱۰۸ }}؛ در آن (مسجد) مردانی هستند که دوست دارند پاکیزه و طاهر باشند و خدا پاکیزگان را دوست دارد».

همچنین قرآن پس از دستورهای لازم برای انجام [[غسل]]، [[وضو]] و [[تیمم]] می‌فرماید: {{متن قرآن |ما یریدُ اللهُ لِیجْعَلَ عَلَیکمْ مِنْ حَرَجٍ وَلکنْ یریدُ لِیطَهِّرَکمْ |سوره = مائده |آیه = ۶ }}؛ خداوند نمی‌خواهد دشواری برای شما ایجاد کند، بلکه می‌خواهد شما را پاکیزه سازد.

در شریعت مقدس اسلام، طهارت شرط صحت بعضی از [[عبادات]] است که بدون آن عمل باطل است و در برخی، شرط کمال است که نبود آن از ارزش عمل می‌کاهد. از این رو، [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه السلام)]] به عنوان یک رهنمود کلی فرمود: إِنَّ مَنْ طَلَبَ الْعِبادَةَ تَزَکی لَها<ref>بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۲</ref>؛ هر کس خواهان [[عبادت]] است، خود را برای آن پاکیزه می‌کند.

از نظر روایات [[معصومین (ع)|معصومین (علیه السلام)]] پاکیزگی لباس و بدن و طهارت که عبارت از وضو، غسل و تیمم است، رابطه مستقیم با تزکیه درونی دارد به طور مثال؛ [[موسی بن جعفر (کاظم) |امام کاظم (علیه السلام)]] می‌فرماید: مَنْ تَوَضَّأَ لِلْمَغْرِبِ کانَ وُضُوءُهُ ذلِک کفَّارَةً لِما مَضی مِنْ ذُنُوبِه فی نَهارِهِ ما خَلَا الْکبائِرَ...<ref>ثواب الاعمال، شیخ صدوق، ص ۳۲، چاپ صدوق</ref>؛ کسی که برای نماز مغرب وضو می‌گیرد، این وضو [[کفاره]] گناهانی است که در آن روز مرتکب شده به جز گناهان کبیره.

تفاوت‌هایی در احکام مطهرات و نجاسات میان [[فقه|فقه شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و نیز میان فرقه‌های مختلف آنان وجود دارد؛ به عنوان مثال بنابر دیدگاه [[امامیه]]، [[شافعیه]]، [[حنبلیه]] و [[حنفیه]]، سگ نجس است. ولی [[مالکیه]] می‌گویند سگ نجس نیست، اما اگر سگ ظرفی را لیسید باید آن ظرف را هفت مرتبه شست، نه به جهت این‌که نجس است، بلکه از باب [[عبادت|تعبّد]] و فرمان‌بری از شارع مقدس در دستور بر هفت بار شستن ظرفی که سگ آن را لیسیده است.

* زمین: امامیه و حنفیه: زمین از پاک کننده‌ها است، هنگامی که با راه رفتن بر روی زمین، عین نجاست از ته کفش و کف پا از بین برود پاک می‌شود.  

* آفتاب امامیه: چیزهایی که در زمین ثابت هستند مانند درختان و همچنین روییدنی‌ها و ساختمان‌ها و میخ‌ها و حصیر اگر فقط با آفتاب خشک شوند پاک می‌شوند.

* [[حنفیه]]: هر گاه زمین نجس خشک شود پاک می‌شود چه با آفتاب خشک شود یا با هوا.

* شافعیه و حنابله: آتش از پاک کننده‌ها نیست، حتی خاکستر و دود چیزی که از نجاسات است و با آتش بسوزد نجس است.