۱٬۵۶۹
ویرایش
سید ابوالحسن اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
<br> | <br> | ||
از دیگر استادان او در اصفهان [[سید مهدی نحوی]]، [[سید محمد باقر درچه‌ای]]، [[سید هاشم چهار سوقی]]، ابوالمعالی کلباسی و جهانگیرخان قشقایی را برشمرده‌اند. | از دیگر استادان او در اصفهان [[سید مهدی نحوی]]، [[سید محمد باقر درچه‌ای]]، [[سید هاشم چهار سوقی]]، ابوالمعالی کلباسی و جهانگیرخان قشقایی را برشمرده‌اند. | ||
<br> | |||
هجرت به نجف | |||
<br> | |||
وی در ۱۳ ربیع الاول ۱۳۰۸ اصفهان را به قصد نجف ترک کرد و در ۱۱ جمادی‌الاول همان سال به نجف رسید. در مدرسه صدر حوزه علمیه نجف ساکن شد و به استفاده از محضر استادان فقه و اصول پرداخت. | |||
<br> | |||
مدتی پس از اقامت در نجف، پدرش به قصد بازگرداندن او به وطن، راهی [[عتبات]] شد. سید ابوالحسن راضی به بازگشت نبود و سید محمد (پدرش) برای قانع کردن او به سراغ استادش، [[آخوند خراسانی]] رفت. آخوند به پدرش گفت: سایر پسرانتان مال شما و سیدابوالحسن مال من باشد، کار او را به من واگذارید.<ref>[[حیات جاودانی، ص-۲۰-۲۱]]</ref> | |||
<br> | |||
اصفهانی از میان استادان خویش در نجف، به نام میرزا حبیب الله رشتی و آخوند خراسانی اشاره کرده است. از دیگر استادان او میرزا [[محمد حسن شیرازی]]، [[سید محمد کاظم طباطبایی یزدی]]، میرزا [[محمد تقی شیرازی]]، [[فتح الله شریعت اصفهانی]] و [[مولی عبدالکریم ایروانی]] را نیز یاد کرده‌اند. | |||
<br> | |||
او بیشتر از ۳ سال درس میرزا حبیب الله رشتی را درک نکرد و پس از آن، یعنی حدود ۱۷ سال از درس آخوند خراسانی بهره‌مند شد. او از نزدیک ترین و بهترین شاگردان و اصحاب او بود. | |||
<br> | |||
سیدابوالحسن، در پاسخ به کسی که از کم بودن اجازات اجتهادش پرسیده بود گفته بود: "من از کسانی که وقت خود را به گرفتن این گونه امور صرف می‌کنند، نیستم".<ref>[[مشاهیر دانشمندان اسلام، ج۴، ص۳۷۵؛ تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان، ص۳۸؛ وجیزه در زندگانی آیةالله اصفهانی، ص۱۷- ۱۸]]</ref> | |||
<br> | <br> | ||