سوره‌ کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره کهف نیز مانند دیگر سوره‌های قرآن، دارای فضایل و ویژگی‌های بسیاری است که این عظمت و فضیلت در روایات فراوانی از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم)]] و [[ائمه|ائمه (علیه‌السلام)]] نقل شده است؛ مانند این‌ که هفتاد هزار [[فرشته]] به هنگام نزولش آنرا بدرقه کردند؛ یا هر کس آنرا در [[روز جمعه]] بخواند، خداوند تا جمعه دیگر او را می‌آمرزد و یا کسی که در هر شب جمعه سوره کهف را بخواند، [[شهید]] از دنیا می‌رود و با شهدا مبعوث می‌شود و... .

همچنین از جمله داستان‌های این سوره، داستان دو نفر است که یکی بسیار ثروتمند و مرفه اما بی‌ایمان و دیگری [[فقير|فقیر]] و تهیدست اما مؤمن بود ولی او هرگز عزت و شرف خود را در برابر آن فرد بی ایمان از دست نداد و تا آنجا که می‌توانست او را نصیحت و ارشاد کرد و سرانجام اعلام بیزاری نمود و پیروزی هم با او بود. تا مؤمنان در شرائطی هم‌چون آغاز دعوت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]] بدانند اگر ثروتمندان بی‌ایمان جنب و جوشی دارند موقت و خاموش‌شدنی است همانند فقر و تنگدستی افراد با ایمان.

جالب اینکه در این سوره به سه داستان اشاره شده (داستان اصحاب کهف، داستان [[حضرت موسی]] و [[خضر]] و داستان ذو القرنین) که بر خلاف غالب داستان‌های [[قرآن]] در هیچ جای دیگر از قرآن سخنی از اینها به میان نیامده است (تنها در [[سوره انبياء|سوره انبیاء]] آیه 96 به مسئله یاجوج و ماجوج بدون ذکر نام ذوالقرنین اشاره شده است) و این یکی از ویژگی‌های این سوره است. و به هر حال محتوایش از هر نظر پر بار و تربیت‌کننده می‌باشد<ref>تفسير نمونه، ج 12، ص 338-.337.</ref>.

[[ابی بن کعب|ابی‌بن‌کعب]]، از پیامبر گرامی اسلام روایت کرده است که هر کس سوره کهف را بخواند، تا هشت روز از هر فتنه ای آسوده است. اگر در این هشت روز، [[دجال]] ظهور کند، [[خداوند]] او را از فتنه وی حفظ کند و هر کس آیه آخر آن «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ ...» را هنگام رفتن به بستر خواب بخواند، از بستر او نوری به سوی [[كعبه|کعبه]] می‌درخشد که در کنار آن فرشتگانی از درگاه خدا برایش طلب رحمت می‌کنند، تا از خواب برخیزد. اگر در [[مكه|مکه]] باشد و این آیه را بخواند، نوری از بستر او به [[بیت المعمور|بيت‌المعمور]] می‌تابد، که در کنار آن فرشتگان برایش طلب رحمت می‌کنند، تا از خواب برخیزد.

[[عياشی|عیاشی]] به اسناد خود از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]] روایت کرده است که: هر کس سوره کهف را در هر شب جمعه ای بخواند، شهید از دنیا می‌رود و خداوند او را با شهیدان [[مبعوث]] می‌کند و در روز قیامت، در موقف شهیدان می‌ایستد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 15، ص 4-3.</ref>.

[[عبدالله ابن عباس|ابن عباس]] گوید: تنها آیه: وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ در داستان [[عيينة بن حصن|عیینة بن حصن]] فزاری در [[مدينه|مدینه]] نازل شده است<ref>همان.</ref>.

امام صادق (علیه‌السلام) فرموده: «سبب نزول سوره کهف آن بود که [[كفار|کفار]] [[قریش|قريش]] سه نفر را به نام‌های نضربن‌حارث، عقبه‌بن‌ابی‌معیط و عاص‌بن‌وائل‌سهمی پیش نصارای نجران فرستادند تا از [[يهود|یهود]] و [[نصاری|نصاری]] مسائلی یاد بگیرند و از رسول خدا بپرسند (شاید آن حضرت نداند و مغلوب شود) آنها در نجران با علماء یهود ملاقات کرده و منظور خود را گفتند، یهود در جواب گفتند: سه مسئله را از او بپرسید اگر مطابق آنچه ما می‌گوئیم جواب داد، او راستگو است، آنگاه از یک مسئله دیگر بپرسید اگر گفت می‌دانم بدانید که دروغگو است. از او بپرسید از جوانانی که در زمان گذشته از دیار خود بیرون رفتند وخواب آنها را گرفت، چند وقت در خواب بودند تا بیدار شدند؟ و چند نفر بودند؟ و چه چیز با آنها بود که از خودشان نبود؟ و ماجرای آنها چگونه بود؟ و بپرسید از موسی وقتی که خدا به او امر کرد آن دانشمند را تعقیب کند و از او علم بیاموزد، او که بود؟ و چگونه از او پیروی کرد و جریانش از چه قرار بود؟ و بپرسید از او از مردی که به مشرق و مغرب رفت تا به سد یأجوج و مأجوج رسید او که بود و جریانش چیست؟ آن وقت این سه قضیه را خود به آنها شرح دادند و گفتند: اگر آن طوری که ما گفتیم جواب داد بدانید که راستگو است و الا تصدیقش نکنید. کفار گفتند: مسئله چهارم کدام است؟ گفتند: از او بپرسید [[قيامت|قیامت]] کی خواهد بود اگر گفت می‌دانم بدانید که دروغگو است زیرا وقت را جز خدا کسی نمی‌داند، آن سه نفر به [[مكه|مکه]] برگشته و بواسطه [[ابوطالب|حضرت ابوطالب]] با [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]] تماس گرفته و از او جواب خواستند، سوره کهف در جواب آن مسائل نازل گردید»<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج6، ص 167 به نقل از تفسير برهان از تفسير قمی از امام صادق عليه‌السلام.</ref>.

سوره کهف یکی از پنج سوره‌ای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است این سوره‌ها عبارتند از [[سوره حمد|سوره فاتحه]]، [[سوره انعام]]، [[سوره کهف]]، [[سوره سبأ]]، [[سوره فاطر]] که همه آنها جزو سور مکی هستند.

همچنین این سوره جزو سور مئین (صد آیه‌ای‌ها) است [[ابن قتیبه دینوری|ابن‌قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد. گفته شده این عبارتند از «[[سوره بنی إسرائيل|سوره بنی إسرائیل]]، [[سوره كهف|سوره کهف]]، [[سوره مريم|سوره مریم]]، [[سوره طه]]، [[سوره أنبياء|سوره أنبیاء]]، [[سوره حج]] و [[سوره مؤمنون]]». برخی دیگر نیز [[سور مئين|سور مئین]] را «سوره توبه، سوره نحل، سوره هود، سوره یوسف، سوره کهف، سوره بنی اسرائیل، سوره انبیاء، سوره طه، سوره مؤمنون، سوره شعراء و سوره صافات» ذکر کرده‌اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.