confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
امیر عبدالقادر الجزایری: تفاوت میان نسخه‌ها
←تجاوز فرانسه
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
پس از این سفر شوق بسیار به مطالعه یافت و کتابخانه‌ای فراهم کرد که در آن زمان از ارزشمندترین کتابخانه‌ها بود و به مطالعه گسترده‌ای در معارف قدیم و جدید پرداخت. | پس از این سفر شوق بسیار به مطالعه یافت و کتابخانه‌ای فراهم کرد که در آن زمان از ارزشمندترین کتابخانه‌ها بود و به مطالعه گسترده‌ای در معارف قدیم و جدید پرداخت. | ||
=تجاوز فرانسه= | == تجاوز فرانسه == | ||
در محرم ۱۲۴۶ ق/ ژوئن ۱۸۳۰، نیروهای استعمارگر فرانسوی در خاک الجزایر پیاده شدند و حدود یک | در [[محرم الحرام|محرم]] ۱۲۴۶ ق/ ژوئن ۱۸۳۰، نیروهای استعمارگر فرانسوی در خاک الجزایر پیاده شدند و حدود یک ماه بعد (ژوئیه)، شهر [[الجزیره]] (پایتخت) به تصرف فرانسویان درآمد. بلافاصله والی الجزایر بر ضد متجاوزان اعلام [[جهاد]] کرد و با آنان به نبرد پرداخت اما شکست خورد و ناگزیر تن به صلح داد. | ||
سید محیی الدین (پدر عبدالقادر) در ذیحجه ۱۲۴۷ ق/ آوریل ۱۸۳۲ به عنوان رهبر جهاد ائتلاف قبایل قدرتمند شمال شرقی [[الجزایر]]، برای بیرون راندن فرانسویان از ناحیه وهران جنگیده بود. عبدالقادر نیز از همان آغاز ورود اشغالگران فرانسوی به این سرزمین در ۱۲۴۶ ق/ ۱۸۳۰ بر ضد اشغالگران فرانسوی اعلام جهاد کرد و به همراه پدرش به مبارزه آنان برخاست و تا اواخر عمر در این مبارزه با آنان برخاست و تا اواخر عمر در این مبارزه از پای ننشست. در | [[سید محیی الدین]] (پدر عبدالقادر) در [[ذی الحجه|ذیحجه]] ۱۲۴۷ ق/ آوریل ۱۸۳۲ به عنوان رهبر جهاد ائتلاف قبایل قدرتمند شمال شرقی [[الجزایر]]، برای بیرون راندن فرانسویان از ناحیه وهران جنگیده بود. عبدالقادر نیز از همان آغاز ورود اشغالگران فرانسوی به این سرزمین در ۱۲۴۶ ق/ ۱۸۳۰ بر ضد اشغالگران فرانسوی اعلام جهاد کرد و به همراه پدرش به مبارزه آنان برخاست و تا اواخر عمر در این مبارزه با آنان برخاست و تا اواخر عمر در این مبارزه از پای ننشست. در [[رجب]]، [[شعبان]] ۱۲۴۸ ق/ نوامبر یا دسامبر ۱۸۳۲، گروهی از بزرگان قبایل عرب نواحی شمال [[الجزایر]]، او را «سلطان اعراب» لقب دادند و به رهبری خویش برگزیدند. | ||
== امضا معاهده با فرانسه == | == امضا معاهده با فرانسه == | ||
امیر عبدالقادر در طول مبارزه مستمر خود با فرانسویان، معاهداتی نیز با آنان منعقد کرد. وی در متن معاهده ۱۳ شوال ۱۲۴۹ ق/ ۲۴ فوریه ۱۸۳۴ خود با ژنرال دی میشل فرانسوی، به «امیرالمؤمنین» ملقب گردید و در همین سال فرانسویان، وی را به عنوان دای معسکر، در شمال غربی الجزایر به رسمیت شناختند. | امیر عبدالقادر در طول مبارزه مستمر خود با فرانسویان، معاهداتی نیز با آنان منعقد کرد. وی در متن معاهده ۱۳ شوال ۱۲۴۹ ق/ ۲۴ فوریه ۱۸۳۴ خود با ژنرال دی میشل فرانسوی، به «امیرالمؤمنین» ملقب گردید و در همین سال فرانسویان، وی را به عنوان دای معسکر، در شمال غربی الجزایر به رسمیت شناختند. | ||
به موجب قرارداد مزبور، به جز شهرهای ساحلی [[الجزایر]] که در اشغال فرانسویان باقی ماند، تمامیت ارضی این کشور، | به موجب قرارداد مزبور، به جز شهرهای ساحلی [[الجزایر]] که در اشغال فرانسویان باقی ماند، تمامیت ارضی این کشور، به‌عنوان یک کشور عربی مستقل به ریاست امیر عبدالقادر رسمیت می‌یافت. وی که برای تأمین هزینه‌های نگاهداری نیروهای خود از مالیات‌های اسلامی، مانند [[خمس]] و [[زکات]] استفاده می‌کرد، در این دوره سکه‌هایی موسوم به «محمدیه» ضرب کرد و تشکیلات نظامی از جمله کارخانه‌های اسلحه سازی دایر نمود. | ||
=== اتهام کفر === | === اتهام کفر === | ||