۸۷٬۸۱۰
ویرایش
سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
# ارتباط حالات مردم با رویدادهای زندگی؛ | # ارتباط حالات مردم با رویدادهای زندگی؛ | ||
# ارتباط گذشته و آینده بشر؛ | # ارتباط گذشته و آینده بشر؛ | ||
# پیش گویی اعجازآمیز درباره | # پیش گویی اعجازآمیز درباره جنگ ایران و روم<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 115.</ref>. | ||
== علت نام‌گذاری == | == علت نام‌گذاری == | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== فضای نزول == | == فضای نزول == | ||
روم امپراطوری بزرگی بود که بر متصرفات وسیعی در [[آسیا]] و [[اروپا]] و [[آفریقا]] حکومت داشت، [[ایتالیا]] نیز قسمتی از آن محسوب می‌شد، میان آنها و اهل فارس (ایرانیان) جنگ‌های بزرگی واقع شده است، یکی از آن جنگ‌ها در نواحی [[شام (شامات)|شام]] نزدیک [[حجاز]] رخ داد که به هزیمت رومیان تمام شد. [[شرک|مشرکان]] از پیروزی ایرانیان مشرک بر رومیان [[مسیحیت|مسیحی]] که صاحب کتاب بودند خوشحال بودند و آن را مقدمه‌ای بر شکست [[دین]] نو پای [[اسلام]] در [[مکه]] می‌دانستند و استدلال می‌کردند اگر ادیانی که ادعا می‌کنند الهی هستند مورد تایید خداوند بودند هیچ‌وقت نباید شکست بخورند. این استدلال هر چند که پایه استواری نداشت اما ممکن بود در دل برخی از تازه مسلمانان تردید ایجاد کند فلذا خداوند در چنین فضایی این سوره را نازل نمود | روم امپراطوری بزرگی بود که بر متصرفات وسیعی در [[آسیا]] و [[اروپا]] و [[آفریقا]] حکومت داشت، [[ایتالیا]] نیز قسمتی از آن محسوب می‌شد، میان آنها و اهل فارس (ایرانیان) جنگ‌های بزرگی واقع شده است، یکی از آن جنگ‌ها در نواحی [[شام (شامات)|شام]] نزدیک [[حجاز]] رخ داد که به هزیمت رومیان تمام شد. [[شرک|مشرکان]] از پیروزی ایرانیان مشرک بر رومیان [[مسیحیت|مسیحی]] که صاحب کتاب بودند خوشحال بودند و آن را مقدمه‌ای بر شکست [[دین]] نو پای [[اسلام]] در [[مکه]] می‌دانستند و استدلال می‌کردند اگر ادیانی که ادعا می‌کنند الهی هستند مورد تایید خداوند بودند هیچ‌وقت نباید شکست بخورند. این استدلال هر چند که پایه استواری نداشت اما ممکن بود در دل برخی از تازه مسلمانان تردید ایجاد کند فلذا خداوند در چنین فضایی این سوره را نازل نمود و قرآن خبر داد که رومیان در عرض سه تا نه سال بر فارس پیروز خواهند شد. | ||
سوره روم با وعده‌ای از خدا شروع می‌شود و آن اینکه روم بعد از مغلوب شدن که به وقت نزول سوره مغلوب شده بود، بر اهل فارس غلبه خواهد کرد، سپس وعده بزرگ [[آخرت]] مطرح می‌شود که همه آن روز به سوی خدا بر می‌گردند، آنگاه مقداری از آیات ربوبیت و صفات خاصه خدا ذکر می‌شود و در آخرت با وعده نصرت به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا]]، سوره مبارکه به انجام می‌رسد و با آیه فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ وعده موعود تأکید می‌گردد و چند آیه پیش از آن گفته شده: وَ کانَ حَقًّا عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ. پس غرض سوره روم در رابطه با وعده قطعی خدا در نصرت دین است، وعده غلبه روم بر فارس جلو افتاده تا با عملی شدن وعده پیروزی روم به عملی شدن وعده پیروزی دین استدلال شود و نیز از این راه و راه عقل به وعده آخرت احتجاج شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 169-168 با تصرف و اضافات.</ref>. | سوره روم با وعده‌ای از خدا شروع می‌شود و آن اینکه روم بعد از مغلوب شدن که به وقت نزول سوره مغلوب شده بود، بر اهل فارس غلبه خواهد کرد، سپس وعده بزرگ [[آخرت]] مطرح می‌شود که همه آن روز به سوی خدا بر می‌گردند، آنگاه مقداری از آیات ربوبیت و صفات خاصه خدا ذکر می‌شود و در آخرت با وعده نصرت به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا]]، سوره مبارکه به انجام می‌رسد و با آیه فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ وعده موعود تأکید می‌گردد و چند آیه پیش از آن گفته شده: وَ کانَ حَقًّا عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ. پس غرض سوره روم در رابطه با وعده قطعی خدا در نصرت دین است، وعده غلبه روم بر فارس جلو افتاده تا با عملی شدن وعده پیروزی روم به عملی شدن وعده پیروزی دین استدلال شود و نیز از این راه و راه عقل به وعده آخرت احتجاج شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 169-168 با تصرف و اضافات.</ref>. | ||