confirmed، مدیران
۳۷٬۳۰۳
ویرایش
عباسیان: تفاوت میان نسخه‌ها
←مهمترین حاکمان دوره عباسی
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
اولین آن [[ابوالعباس سفاح]] می‌باشد، وی در آغاز کار خطبه‌ای ایراد کرد و در آن به وعده و وعید یاران و دشمنان پرداخت و خود را خون‌ریزی بی‌باک و سفاح معرفی کرد که می‌خواهد انتقام خون‌هایی را که امویان از هاشمیان ریخته‌اند بگیرد<ref>سیوطی، جلال‌الدین؛ تاریخ خلفا؛ به تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، قم، انتشارات شریف الرضی، 1411- 1370 هـ ق ص 230</ref>. | اولین آن [[ابوالعباس سفاح]] می‌باشد، وی در آغاز کار خطبه‌ای ایراد کرد و در آن به وعده و وعید یاران و دشمنان پرداخت و خود را خون‌ریزی بی‌باک و سفاح معرفی کرد که می‌خواهد انتقام خون‌هایی را که امویان از هاشمیان ریخته‌اند بگیرد<ref>سیوطی، جلال‌الدین؛ تاریخ خلفا؛ به تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، قم، انتشارات شریف الرضی، 1411- 1370 هـ ق ص 230</ref>. | ||
استوار شدن قدرت عباسیان در | استوار شدن قدرت عباسیان در دور سفاح انجام گرفت که موفق شد بر تمام قلمرو امویان به جز [[اندلس]] مسلط شود، سفاح عموی خویش عبدالله بن علی را مأمور جنگ با [[مروان]]، آخرین خلیفه اموی کرد، دو گروه در کنار رود زاب درگیر شدند و سرانجام مروان کشته شد. | ||
بعد از سفاح برادرش "[[منصور عباسی|ابوجعفر منصور]]" به خلافت رسید که شورش‌هایی بر ضد او صورت گرفت از جمله شورش عبدالله بن علی (عموی سفاح) که انتظار داشت بعد از مرگ سفاح به خلافت برسد و شورش‌های [[غلاة]] (سنباد)، شورش اسحاق ترک و راوندیان که به دنبال قتل ابومسلم به دست منصور شکل گرفت و نیز می‌توان از شورش خوارج نام برد که توانسته بودند موفقیت‌های چشمگیری در [[سیستان]]، [[خراسان]]، و شمال [[آفریقا]] به دست آورند. | بعد از سفاح برادرش "[[منصور عباسی|ابوجعفر منصور]]" به خلافت رسید که شورش‌هایی بر ضد او صورت گرفت از جمله شورش عبدالله بن علی (عموی سفاح) که انتظار داشت بعد از [[مرگ]] سفاح به خلافت برسد و شورش‌های [[غلاة]] (سنباد)، شورش اسحاق ترک و راوندیان که به دنبال قتل ابومسلم به دست منصور شکل گرفت و نیز می‌توان از شورش خوارج نام برد که توانسته بودند موفقیت‌های چشمگیری در [[سیستان]]، [[خراسان]]، و شمال [[آفریقا]] به دست آورند. | ||
منصور شهرهای جدید بغداد، رصافه و دافقه را بنیاد کرد و به خاطر اینکه در حساب کارگزاران و عاملان خراج بدقت رسیدگی می‌کرد به همین خاطر به "[[منصور عباسی|منصور دوانیقی]]" مشهور بود<ref>اقبال، عباس؛ تاریخ ایران بعد از اسلام، تهران، انتشارات نگاه، چاپ اول، 1385، ص 365</ref>. | منصور شهرهای جدید بغداد، رصافه و دافقه را بنیاد کرد و به خاطر اینکه در حساب کارگزاران و عاملان خراج بدقت رسیدگی می‌کرد به همین خاطر به "[[منصور عباسی|منصور دوانیقی]]" مشهور بود<ref>اقبال، عباس؛ تاریخ ایران بعد از اسلام، تهران، انتشارات نگاه، چاپ اول، 1385، ص 365</ref>. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
مأمون بعد از کشتن برادرش به قدرت رسید و از اتفاقات مهم زمان او می‌توان به شورش ابوالسرایا در [[کوفه]] و نصر بن شیث در جزیره و ولایتعهدی [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه السلام)]] بخاطر مشروعیت ببخشدن به حکومت خود و استقلال [[طاهریان]] اشاره کرد. | مأمون بعد از کشتن برادرش به قدرت رسید و از اتفاقات مهم زمان او می‌توان به شورش ابوالسرایا در [[کوفه]] و نصر بن شیث در جزیره و ولایتعهدی [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه السلام)]] بخاطر مشروعیت ببخشدن به حکومت خود و استقلال [[طاهریان]] اشاره کرد. | ||
با پایان گرفتن حکومت [[مأمون]] و خارج شدن قدرت و تسلط اوضاع از دست وزیران ایرانی، حکومت عباسیان نیز رو به ضعف و نابودی گذاشت و موجب تسلط ترکان بر دربار شد. بعد از مأمون معتصم به قدرت رسید که او سیاست جذب ترکان را پیاده کرد و با ورود ترکان به دستگاه خلافت، رقابت شدیدی میان آنان و دو عنصر عرب و ایرانی به وجود آمد که قیام‌های دوران معتصم عبارتند از: | با پایان گرفتن حکومت [[مأمون]] و خارج شدن قدرت و تسلط اوضاع از دست وزیران ایرانی، حکومت عباسیان نیز رو به ضعف و نابودی گذاشت و موجب تسلط ترکان بر دربار شد. بعد از مأمون معتصم به قدرت رسید که او سیاست جذب ترکان را پیاده کرد و با ورود ترکان به دستگاه خلافت، رقابت شدیدی میان آنان و دو عنصر عرب و ایرانی به وجود آمد که قیام‌های دوران معتصم عبارتند از: | ||
# قیام محمد بن قاسم؛ | |||
# شورش زُط؛ | |||
# شورش [[بابک خرم دین]] شورش عُجیف بن عنبسه و شورش مازیار و دیگر اینکه طولونیان اولین دولت مستقل ترکان را در قلمرو اسلامی تشکیل دادند و مصر را از پیکر خلافت عباسی جدا کردند<ref>طبری، محمد بن جریر؛ تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، انتشارات اساطیر، چ 1363، ج 11، ص 4545</ref>. | |||
توطئه و فساد ترکان باعث شد معتصم پایتخت را از بغداد به سامره که خود آنجا را بنا نهاده بود منتقل کند و شهادت [[محمد بن علی (جواد)|امام جواد (علیه السلام)]] نیز در زمان [[معتصم عباسی|معتصم]] اتفاق افتاد. | توطئه و فساد ترکان باعث شد معتصم پایتخت را از بغداد به سامره که خود آنجا را بنا نهاده بود منتقل کند و شهادت [[محمد بن علی (جواد)|امام جواد (علیه السلام)]] نیز در زمان [[معتصم عباسی|معتصم]] اتفاق افتاد. | ||