پرش به محتوا

جنگ 33 روزه 2006: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
| پیامدها = {{فهرست جعبه افقی |شکست [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]]،| و آتش‌بس با پذیرش قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت|}}   
| پیامدها = {{فهرست جعبه افقی |شکست [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]]،| و آتش‌بس با پذیرش قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت|}}   
}}
}}
'''جنگ 33 روزه،''' که دربین عرب‌ها به '''«جنگ تموز»''' و اسرائیلی‌ها به '''«جنگ ژوئیه»''' معروف شد، نبردی بود که اسرائیل در ظاهر به بهانه دستگیری دو سرباز صهیونیست در عملیات الوعد الصادق در 12 ژوئیه سال 2006 م،  و در حقیقت با هدف از بین بردن استعدادهای نظامی حزب‌الله برای همیشه، خلع سلاح مقاومت اسلامی در لبنان، حذف توان عرض اندام  مقاومت اسلامی در عرصه سیاسی، تضعیف حزب‌الله لبنان و از بین بردن آن به عنوان یکی از موانع اصلی بر سر اجرای پروژه خاورمیانه بزرگ، با حمایت انگلیس، فرانسه و آمریکا، شروع کرد. این جنگ از ۱۲ جولای سال 2006 م،  تا ۱۴ آگوست سال ۲۰۰۶ م، برابر با ۲۱ تیرماه سال 1385 ش تا ۲۳ مردادماه سال 1385  ش، به مدت 33 روز، در شمال اراضی اشغالی ادامه یافت. با طولانی‌شدن روند جنگ ۳۳ روزه، سربازان و شهروندان صهیونیست با از دست دادن روحیه خود، توان ادامه جنگ با مقاومت لبنان را از دست دادند و بازیگرانی همچون آمریکا و سازمان ملل متحد برای نجات تل‌آویو دست به کار شدند و با تشدید فشارها بر دولت لبنان و صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت زمینه پایان جنگ را فراهم کردند. شکست پروژه انهدام توان موشکی حزب‌الله، زمین‌گیر شدن تانک مرکاوا، شکست دکترین «بن گورین» و شکست طرح خاورمیانه بزرگ از جمله مهمترین دستاوردهای این جنگ برای حزب الله لبنان، به لرزه افتادن ساختار نظامی اسرائیل از درون، متزلزل شدن اعتماد مردم اسرائیل به ارتش، رهبران سیاسی اسرائیل و پیدایش بحران رهبری سیاسی در اسرائیل، درک محدودیت قدرت اسرائیل از سوی سران سیاسی و نظامی این کشور و مطرح شدن دوباره سؤال درباره‌ وجود و بقای اسرائیل از مهمترین دستاوردهای این نبرد برای اسرائیل بود
'''جنگ 33 روزه،''' که دربین عرب‌ها به '''«جنگ تموز»''' و [[رژیم صهیونیستی|اسرائیلی‌ها]] به '''«جنگ ژوئیه»''' معروف شد، نبردی بود که اسرائیل در ظاهر به بهانه دستگیری دو سرباز صهیونیست در عملیات الوعد الصادق در 12 ژوئیه سال 2006 م،  و در حقیقت با هدف از بین بردن استعدادهای نظامی [[حزب الله لبنان|حزب‌الله لبنان]] برای همیشه، خلع سلاح مقاومت اسلامی در [[لبنان]]، حذف توان عرض اندام  مقاومت اسلامی در عرصه سیاسی، تضعیف حزب‌الله لبنان و از بین بردن آن به عنوان یکی از موانع اصلی بر سر اجرای پروژه خاورمیانه بزرگ، با حمایت [[بریتانیا|انگلیس]]، [[فرانسه]] و [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، شروع کرد. این جنگ از ۱۲ جولای سال 2006 م،  تا ۱۴ آگوست سال ۲۰۰۶ م، برابر با ۲۱ تیرماه سال 1385 ش تا ۲۳ مردادماه سال 1385  ش، به مدت 33 روز، در شمال اراضی اشغالی ادامه یافت. با طولانی‌شدن روند جنگ ۳۳ روزه، سربازان و شهروندان [[رژیم صهیونیستی|صهیونیست]] با از دست دادن روحیه خود، توان ادامه جنگ با مقاومت [[لبنان]] را از دست دادند و بازیگرانی همچون آمریکا و [[سازمان ملل متحد]] برای نجات تل‌آویو دست به کار شدند و با تشدید فشارها بر دولت لبنان و صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت زمینه پایان جنگ را فراهم کردند. شکست پروژه انهدام توان موشکی حزب‌الله، زمین‌گیر شدن تانک مرکاوا، شکست دکترین «بن گورین» و شکست طرح خاورمیانه بزرگ از جمله مهمترین دستاوردهای این جنگ برای [[حزب الله لبنان]]، به لرزه افتادن ساختار نظامی [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] از درون، متزلزل شدن اعتماد مردم اسرائیل به ارتش، رهبران سیاسی اسرائیل و پیدایش بحران رهبری سیاسی در اسرائیل، درک محدودیت قدرت اسرائیل از سوی سران سیاسی و نظامی این کشور و مطرح شدن دوباره سؤال درباره‌ وجود و بقای اسرائیل از مهمترین دستاوردهای این نبرد برای [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] بود


==زمان و مکان==
==زمان و مکان==
confirmed
۵٬۸۳۵

ویرایش