|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| الهامات غيبى خداى سبحان به فرستادگان خويش که گاهی بدون واسطه با پروردگار عالم و گاه با واسطه فرشتگان صورت می گیرد | | به الهامات غيبى خداوند نسبت به پیامبرانش که گاهی بدون واسطه وگاهی با واسطه فرشتگان انجام می شود وحی می گویند. |
|
| |
|
| | ==معنا شناسی وحی== |
|
| |
|
| وحی ارتباطی معنوی و ناشناخته، بین شخص پیامبر با عالم غیب است که در نتیجه آن پیام الهی به پیامبر منتقل میشود. در این ارتباط، گاه واسطهای در کار است و گاهی بدون هیچ واسطهای، انتقال پیام انجام میشود. این فرایند که در اصطلاح علم کلام، وحی تشریعی و رسالی نامیده میشود، مخصوص پیامبران است و با الهام و تحدیث تفاوت دارد. در دوره معاصر، این بحث مورد توجه متفکران قرار گرفته است و تحلیلهای جدیدی از فرایند وحی ارائه شده است که بیشتر بر اساس تجربه دینی است. | | مسئله وحی و ارتباط پیامبران با عالم غیب از مباحث مهم و محوری نبوت است. زیرا دریافت مسایل دین و شرایع آسمانی و ابلاغ آن به جامعه و مردم بدون وحی امکان پذیر نیست. بنا بر این وحی در واقع نوعی ارتباط معنوی و غیر قابل توضیح است که بین شخص پیامبر و خداوند در عالم غیب صورت می گیرد و هدف دریافت پیام الهی است. در این ارتباط گاهی پیامبر به طور مستقیم پیام الهی را دریافت می کند و گاهی با واسطه فرشتگان. |
| | |
| | ==وحی در لغت== |
|
| |
|
| «وحی به معنای اشاره سریع است و به همین جهت به کارهای سریع وحی گفته میشود و به سخنان رمزی و آمیخته با کنایه که با سرعت رد و بدل میگردد نیز این واژه اطلاق میگردد که گاه با اشاره و گاه با کتابت حاصل میشود. سپس به معارف الهیه که به انبیاء و اولیاء القاء میگردد واژه وحی اطلاق شده است». [۱]
| | وحی از نظر لغوی، به معنای اشاره سریع. <ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۸۵۸</ref> سرعت، <ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۳۲۱</ref> و القای پنهانی مطلبی به دیگران آمده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۲۰۰۰م، ج۳، ص۳۷۹.</ref> |
| یکی از مسایل مهم در مبحث نبوت مساله وحی است؛ وحی، بیانگر طریق ارتباط پیامبران با جهان غیب و راه دریافت دین و شریعت آسمانی است. در این جا، پس از واژه شناسی وحی و کاربردهای قرآنی آن، به بررسی ویژگیهای وحی نبوت و دیدگاههایی که در این باره مطرح شده است میپردازیم.
| |
|
| |
|
| | ==وحی در اصطلاح== |
|
| |
|
| | در اصطلاح دینی، ارتباطی معنوی بین شخص پیامبر با عالم غیب است و در آن، پیام خداوند به پیامبر منتقل میشود. نتیجه این فرایند، آگاهی قطعیای است که از ناحیه خداوند، به برخی از انسانهای برگزیده عطا میشود.<ref>طباطبایی، وحی یا شعور مرموز، ۱۳۷۷ش، ص</ref>۱۰۴ |
|
| |
|
|
| |
|
| ==معناشناسی وحی == | | ==اقسام وحی== |
| | |
| ''' وحی در لغت'''
| |
| | |
| وحی از نظر لغوی، به معنای اشاره سریع. <ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۸۵۸</ref> سرعت، <ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۳۲۱</ref> و القای پنهانی مطلبی به دیگران آمده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۲۰۰۰م، ج۳، ص۳۷۹.</ref>
| |
| | |
| '''وحی در اصطلاح'''
| |
| | |
| در اصطلاح دینی، ارتباطی معنوی بین شخص پیامبر با عالم غیب است و در آن، پیام خداوند به پیامبر منتقل میشود. نتیجه این فرایند، آگاهی قطعیای است که از ناحیه خداوند، به برخی از انسانهای برگزیده عطا میشود.<ref>طباطبایی، وحی یا شعور مرموز، ۱۳۷۷ش، ص</ref>۱۰۴
| |