۶٬۷۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:الجزایر | <div class="wikiInfo">[[پرونده:الجزایر 3.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|]]<br> | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
در این سال که جنگ جهانی دوم در شرف پایان بود مردم [[الجزایر]] که خود را حتیالامکان آماده کسب استقلال کرده بودند قیام کردند، ولی [[فرانسه]] با شدت عمل غیرمنتظره در برابر این قیام ایستاد و '''45000''' تن از مردم [[الجزایر]] را کشت. <ref>همان منبع بالا</ref> | در این سال که جنگ جهانی دوم در شرف پایان بود مردم [[الجزایر]] که خود را حتیالامکان آماده کسب استقلال کرده بودند قیام کردند، ولی [[فرانسه]] با شدت عمل غیرمنتظره در برابر این قیام ایستاد و '''45000''' تن از مردم [[الجزایر]] را کشت. <ref>همان منبع بالا</ref> | ||
== عبدالحمید بن بادیس و نقش پر رنگ در انقلاب الجزایر == | |||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:عبدالحمید بادیس.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|عبدالحمید بن بادیس ]] | |||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | |||
|- | |||
|} | |||
</div><br> | |||
سالها پس از قیام [[امیر عبدالقادر جزایری|امیر عبدالقادر]]، عالِم مذهبی شیخ «[[عبدالحمید بن بادیس]]» به همراه دوستش، شیخ '''بشیر ابراهیمی'''، که او نیز روحانی بود تلاش کردند تا با تشکیل «'''جمعیهی العلماء المسلمین'''» رهبری قیام ضداستعماری به دوش بکشند<br> | |||
هر چند مشی این دو به ویژه '''بنبادیس''' بیشتر بر پایه آگاهیبخشی و فعالیتهای فرهنگی استوار بود اما به تدریج به حوزههای سیاسی وارد شد به گونهای برخی از اعضای این گروه با تبعیت از آراء و تفکرات [[ابنتیمیه]] و شاگردان شیخ[[محمد عبده]] همانند '''محمدرشید رضا''' و گروه «'''انصار اصلاحات در جهان اسلام'''» به رهبری «[[شکیب ارسلان]]»، دست به فعالیتهای مسلحانه در [[الجزایر]] زدند. | |||
<ref>حسن سیدسلیمان، اسلام سیاسی در الجزایر، سند چاپ شده در کتاب اسلام در آفریقا (مدثر عبدالرحیم و التیجانی عبدالقادر)، موسسه دارالحکمة للطباعة و النشر المحدوده، خرطوم، 1992 م، ص 79 – 82</ref><br> | |||
این جمعیت در نهایت نیز با گروههای سیاسی و مسلح ضد استعمار مانند «'''جبهه آزادیبخش ملی'''» ائتلاف نمود و به ابقای نقش برجستهای در جنگ هشت ساله (1954 – 1962) علیه [[فرانسه]] پرداخت. | |||
== اولین حرکت اسلام گرایان و پیروزی انقلاب == | |||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:شکیب ارسلان.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|شکیب ارسلان]] | |||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | |||
|- | |||
|} | |||
</div><br> | |||
با پیروزی انقلاب '''1962''' میتوان گفت که مرحله نخست حرکتها و جنبشهای اسلامی به بار نشست اما این پایانی بر جنبشهای اسلامی در این کشور نبود.<br> | |||
زیرا به دنبال قدرت گرفتن انقلابیون و انحصارطلبی ملیگراها در تصمیم قدرت و محدودیتهای بسیار برای نقشآفرینی جریانهای اسلامگرا، بار دیگر جنبشهای اسلامی شکل گرفتند.<br> | |||
با این تفاوت که این بار مبارزه برای بیرون راندن استعمار و به دست آوردن استقلال نبود بلکه تلاش برای جلوگیری از استبداد و حاکم کردن اهداف واقعی انقلاب بود که مهمترین آن را برابری، عدالت اجتماعی و اجرای احکام اسلامی تشکیل میداد.<br> | |||
حرکت جدی و سازمانیافته جریانهای اسلامگرا پس از انقلاب از دهه 80 میلادی شکل گرفت که بار عمده آن رااحزاب جدید اسلامگرا به دوش کشیدند. | |||