۶٬۷۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
== دلایل شکل گیری جنبش های اسلامی == | |||
باید گفت که، مبارزات سیاسی معاصر مردم [[الجزایر]] دو انگیزه اصلی داشته است؛<br> | |||
'''1- بیرون راندن استعمارگران''' <br> | |||
'''2- مبارزه برای بازگرداندن اصول اسلامی به صحنه مدیریت جامعه پس از خارج کردن استعمارگران و پیروزی انقلاب.'''<br> | |||
نکته قابل توجه در مبارزات مردم [[الجزایر]]، ماهیت اسلامی آن است. «اسلام بود که یکصد و پنجاه سال، در الجزایر مبارزه کرد، و هم او بود که ریشههای عربیت را در آن سرزمین پابرجا نگه داشت... و تنها به این وسیله بود که روح مقاومت، در الجزایر زنده ماند.» | |||
<ref>سیدعلی خامنهای، آینده در قلمرو اسلام، انتشارات هجرت، بیجا، 1345، ص 224 – 225</ref><br> | |||
نخستین حرکت انقلابی در این کشور که به نهضت [[امیر عبدالقادر جزایری|امیر عبدالقادر]] معروف است درست زمانی رخ داد که [[فرانسه|فرانسویها]] اقدام به اشغال این کشور نمودند و عبدالقادر که پیشوایی مذهبی بود دست به قیام زد.<br> | |||
عبدالقادر با متحد ساختن قبایل و تأکید بر آموزههای دینی مبارزه با ظلم و نفی سلطه بیگانه قیام خود را برپا کرد، به دنبال او نیز شخصیتهایی چون، [[عبدالحمید بن بادیس|شیخ عبدالحمید بن بادیس]]، «'''امیرخالد الهاشمی'''»، و «[[شکیب ارسلان]]» دست به قیام و مخالفت با اشغالگران فرانسوی زدند. <ref>هادی خسروشاهی، نبرد اسلام در آفریقا، ج 2، چاپ دوم، مرکز مطبوعاتی دارالتبلیغ اسلامی، قم، 1353، ص 45</ref><br> | |||
آنچه واقعیتهای تاریخی انقلاب [[الجزایر]] نشان میدهد این است که در حرکتهای ضداستعماری عامل اصلی و رهبران جنبش همگی متأثر از اسلام بودهاند. جریان اسلامگرا حتی پس از پیروزی انقلاب نیز رهبر اصلی مبارزات در الجزایر بوده است. | |||