زنان در الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از موضوعاتی که همه صاحب نظران و نویسندگان تاریخ [[انقلاب الجزایر]] در آن متفق القول هستند، اهمیت و نقش زنان مسلمان در پیروزی آن می باشد. زنان [[الجزایر]] در انقلاب و قیام رهایی بخش، به حکم وظیفه دینی و میهنی خود، همدوش و هماهنگ با مردان [[الجزایر]] جنگیدند و نام خویش را در تاریخ ملل مسلمان جاودانه ساختند.

زنان الجزایری در طول زمان سلطه فرانسویان اشغالگر، با وجود چشیدن طعم عذاب و سختی در جنبشها، سستی ننموده و با کمال ایمان برای دستیابی استقلال و سیاست ملی، پیش قدم بوده اند. مشارکت آنها در این جنبشها خود دلیلی است قاطع بر آگاهی و پایبندی آنان به ارزشهای حضوری و التزام آنها به اصول عالیه کشور، و در طول 132 سال، در جنبشهای علنی و مخفی علیه استعمارگران فرانسوی شرکت داشته اند. آنان مشارکت در فعالیتهای انقلابی را بر خود واجب می دانستند.

در سال 1356 نرخ شرکت زنان در اجتماع نسبت به سال 1345 79% افزایش داشته است. زنان به تدریج به فعالیتهای اجتماعی خود ادامه داده و امروزه در مشاغل مهندسی، پزشکی، وکالت و نمایندگی پارلمان، تعداد 4 زن مشغولند.

زنان چه در شهر و چه در روستا همه با پاسداری از ارزشهای ملی و دفاع از کشور در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی شرکت داشتند. زنی که از دید اروپاییان به او «انسان صغیر» گفته می شد و از قیمومیت شوهر درمی آمد، دعوت برای شرکت در قیام مسلحانه با [[استعمار]] در سال 1333 را پذیرفت. در جنگهای قبل از پیروزی، فداکاریهای فراوانی از خود نشان داد.