پرش به محتوا

یوسف بن اسماعیل بن یوسف النبهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
|-
|-
|سال ولادت  
|سال ولادت  
|سال 1394 هجری قمری
|متولد سال 1265 هجری قمری
|-
|-
|زادگاه
|زادگاه
|یمن / شهر یافع
|روستای اجزم از توابع حیفا فلسطین
|-
|-
|کشور
|کشور
|یمن
|فلسطین
|-
|-
|استادان
|مذهب و اعتقاد
|مصطفی محمد البنجوبنی؛<br>
|فقه شافعی/اعتقاد اشعری
مقبل بن هادی الوادعی؛<br>
|-
عبدالرحمن المرعی الیمنی.
|برخی از اساتید
|شیخ إبراهیم السقا شافعی؛<br>
شیخ زكریا أنصاری؛<br>
عبدالقادر بن ابی رباح دجانی یافی و ...
|-
|-
|آثار
|آثار
|التبرک بالصالحین بین المجیزین والمانعین؛<br>
|شواهد الحق فی الاستغاثة بسيد الخلق؛<br>
التوسل بالصالحین بین المجیزین و المانعین؛<br>
إتحاف المسلم بإتحاف الترهيب والترغيب من البخاري ومسلم؛<br>
تصحیح مفاهیم فی الولاء والبراء؛<br>
الأحاديث الأربعين في أمثال أفصح العالمين؛<br>
شدالرحال لزیارة قبره الشریف بین المجیزین والمانعین؛<br>
أحاديث الأربعين في وجوب طاعة أميرالمؤمنين و ...
 
|}
|}
</div>
</div>
خط ۲۹: خط ۳۱:


=نسب=
=نسب=
شيخ يوسف نبهانی در سال 1265 هجری قمری در روستای اجزم در خانواده‌­ای متدین متولد شد. پدر او مردی متدین و اهل علم و تقوی بود و اکثر روز را در طاعت خدا به سر می‌­برد و هر هفته سه ختم قرآن انجام می‌داد.  او از اعراب "[[بنی نبهان]]" [[فلسطین]] بود برای همین به او نبهانی گفته‌اند.[1]
شيخ يوسف نبهانی در سال 1265 هجری قمری در روستای اجزم در خانواده‌­ای متدین متولد شد. پدر او مردی متدین و اهل علم و تقوی بود و اکثر روز را در طاعت خدا به سر می‌­برد و هر هفته سه ختم قرآن انجام می‌داد.  او از اعراب "[[بنی نبهان]]" [[فلسطین]] بود برای همین به او نبهانی گفته‌اند.<ref>الدمشقي، عبدالرزاق، حلية البشر في تاريخ القرن الثالث عشر ، ج1، ص1613. همان . ص5الی10</ref>


=تحصیل=
=تحصیل=
او قرائت قرآن و حفظ آن و علم نحو و بلاغت را نزد پدر خود فرا گرفت. سپس به مصر برای تحصیل در سال 1283 هجری قمری به [[الازهر]] رفت و از دروس اساتید مشهوری بهره برد. او در مذهب فقهی [[شافعی]] و در اعقتادات [[اشعری]] بود. او از اساتید بسیاری اجازه دریافت کرد. از آن جمله می‌توان به [[شیخ إبراهیم السقا شافعی]]، [[شیخ زكریا أنصاری]]، [[سید محمد دمنهورى شافعی]]، [[شیخ إبراهیم الزرو خلیلى شافعی]]، [[شیخ أحمد أجهورى شافعی]]، [[شیخ حسن العدوى مالكی]]، [[سید عبدالهادی نجا الأبیارى]]، [[شیخ شمس الدین محمد إنبابى الشافعی]]، [[شیخ عبدالرحمن شربینى شافعی]]، [[شیخ عبدالقادر رافعى حنفی طرابلسى]]  [[شیخ رواق الشوام]]، و [[شیخ یوسف برقاوى حنبلی]] می‌توان اشاره کرد. طرق مختلف صوفیه [[رفاعیة]]، [[ادریسیة]]، [[شاذلیة]]، [[خلوتیة]]، [[نقشبندیة]]  و [[قادریة]] را از شیوخ طریقت دریافت کرد. طریقت رفاعیة را از [[عبدالقادر بن ابی رباح دجانی یافی]] دریافت کرد. طریقت ادریسیة را از [[شیخ اسماعیل نواب]]، طریقت شاذلیة را از [[محمد بن مسعود فاسی]] و [[علی نور الدین بشرطی]] دریافت کرد. طریقت خلوتیة را از [[حسن رضوان صعیدی]] دریافت کرد. طریقت نقشبندیة را [[امداد الله فاروقی]] و [[غیاث الدین اربلی]] دریافت کرد. طریقت قادریة را از [[حسن بن ابی حلاوة غزی]] دریافت کرد. شیخ یوسف نبهانی در سال 1289 هجری قمری از الازهر فارغ التحصیل شد و به [[فلسطین]] برگشت.[2]
او قرائت قرآن و حفظ آن و علم نحو و بلاغت را نزد پدر خود فرا گرفت. سپس به مصر برای تحصیل در سال 1283 هجری قمری به [[الازهر]] رفت و از دروس اساتید مشهوری بهره برد. او در مذهب فقهی [[شافعی]] و در اعقتادات [[اشعری]] بود. او از اساتید بسیاری اجازه دریافت کرد. از آن جمله می‌توان به [[شیخ إبراهیم السقا شافعی]]، [[شیخ زكریا أنصاری]]، [[سید محمد دمنهورى شافعی]]، [[شیخ إبراهیم الزرو خلیلى شافعی]]، [[شیخ أحمد أجهورى شافعی]]، [[شیخ حسن العدوى مالكی]]، [[سید عبدالهادی نجا الأبیارى]]، [[شیخ شمس الدین محمد إنبابى الشافعی]]، [[شیخ عبدالرحمن شربینى شافعی]]، [[شیخ عبدالقادر رافعى حنفی طرابلسى]]  [[شیخ رواق الشوام]]، و [[شیخ یوسف برقاوى حنبلی]] می‌توان اشاره کرد. طرق مختلف صوفیه [[رفاعیة]]، [[ادریسیة]]، [[شاذلیة]]، [[خلوتیة]]، [[نقشبندیة]]  و [[قادریة]] را از شیوخ طریقت دریافت کرد. طریقت رفاعیة را از [[عبدالقادر بن ابی رباح دجانی یافی]] دریافت کرد. طریقت ادریسیة را از [[شیخ اسماعیل نواب]]، طریقت شاذلیة را از [[محمد بن مسعود فاسی]] و [[علی نور الدین بشرطی]] دریافت کرد. طریقت خلوتیة را از [[حسن رضوان صعیدی]] دریافت کرد. طریقت نقشبندیة را [[امداد الله فاروقی]] و [[غیاث الدین اربلی]] دریافت کرد. طریقت قادریة را از [[حسن بن ابی حلاوة غزی]] دریافت کرد. شیخ یوسف نبهانی در سال 1289 هجری قمری از الازهر فارغ التحصیل شد و به [[فلسطین]] برگشت.<ref> الدمشقي، عبدالرزاق، حلية البشر في تاريخ القرن الثالث عشر ، ج1، ص1613.</ref>


=اعتقادات=
=اعتقادات=
خط ۶۰: خط ۶۲:


=فعالیت ها=
=فعالیت ها=
او ابتداء به شهر [[عکا]] وارد شد و در مدرسه‌ای متولی امور مختلفی شد و بعد آن به جایگاه قضاوت در شهر [[جنین]] را در سال 1873 میلادی به عهده گرفت. سپس او دو سال و نیم 1876 میلادی در شهر [[آستانه]] در یک روزنامه­‌‌ای مشغول به کار شد. بعد از آن او در شهر موصل عراق به مدت 15 ماه منصب قضاوت را بر عهده گرفت و در سال 1296م به شام رفت. او در سال 1297 میلادی باز به آستانه کوچ کرد و دو سال در آن سکونت گزید. بعد از دو سال به [[لاذقیه]] رفت و رئیس محکمه قضاوت را به عهده گرفت که از سال 1883م تا 5 سال در این منصب بود. بعد از اتمام 5سال او ریاست محکمه و دادگاه قدس را بر عهده گرفت و کمتر از یک سال در این منصب باقی ماند. بعد از آن او به مدت 20 سال رئیس دادگاه بیروت را تا سال 1909 میلادی بر عهده گرفت.[3]
او ابتداء به شهر [[عکا]] وارد شد و در مدرسه‌ای متولی امور مختلفی شد و بعد آن به جایگاه قضاوت در شهر [[جنین]] را در سال 1873 میلادی به عهده گرفت. سپس او دو سال و نیم 1876 میلادی در شهر [[آستانه]] در یک روزنامه­‌‌ای مشغول به کار شد. بعد از آن او در شهر موصل عراق به مدت 15 ماه منصب قضاوت را بر عهده گرفت و در سال 1296م به شام رفت. او در سال 1297 میلادی باز به آستانه کوچ کرد و دو سال در آن سکونت گزید. بعد از دو سال به [[لاذقیه]] رفت و رئیس محکمه قضاوت را به عهده گرفت که از سال 1883م تا 5 سال در این منصب بود. بعد از اتمام 5سال او ریاست محکمه و دادگاه قدس را بر عهده گرفت و کمتر از یک سال در این منصب باقی ماند. بعد از آن او به مدت 20 سال رئیس دادگاه بیروت را تا سال 1909 میلادی بر عهده گرفت.<ref>همان</ref>


=تألیفات=
=تألیفات=
۵۶۵

ویرایش