۸٬۲۰۰
ویرایش
جهان مالایی و تصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «در این‌که اسلام از چه طریقی وارد جهان مالایی شده است، اختلاف نظر وجود دارد،...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
منابع چینی زمان نخستین استقرار اعراب و دیگر مسلمانان در ساحل غربی سوماترا را در حدود سال ۵۴ق/۶۷۴م ذکر کرده‌اند. | منابع چینی زمان نخستین استقرار اعراب و دیگر مسلمانان در ساحل غربی سوماترا را در حدود سال ۵۴ق/۶۷۴م ذکر کرده‌اند. | ||
این منطقه، به سبب موقعیت مهمش در مسیر بازرگانی میان عربستان و چین، نقش بندرگاه موقتی، و مرکز تجاری مهمی را برای بازرگانان عرب و ایرانی ایفا می‌کرد. | این منطقه، به سبب موقعیت مهمش در مسیر بازرگانی میان عربستان و چین، نقش بندرگاه موقتی، و مرکز تجاری مهمی را برای بازرگانان عرب و ایرانی ایفا می‌کرد. | ||
مورخ مشهـور مسلمان، ابوالحسن علی مسعودی (د ۳۴۵ق/۸۵۹م) نیز گـزارش می‌کند که پس از قیام هوانگ چئائو در جنـوب چین که در آن هزاران بازرگان مسلمان ــ که اغلب ایرانی و عـرب بودند ــ قتل عام شدند، بازماندگان آنان به مجمع الجزایر مالایی گریختند و در کالاه، در ساحل غربی شبه جزیرۀ مالایا، و در سان فوچئی (پالمبانگ)، در سوماترای شرقی، ساکن شدند. | مورخ مشهـور مسلمان، ابوالحسن علی مسعودی (د ۳۴۵ق/۸۵۹م) نیز گـزارش می‌کند که پس از قیام هوانگ چئائو در جنـوب چین که در آن هزاران بازرگان مسلمان ــ که اغلب ایرانی و عـرب بودند ــ قتل عام شدند، بازماندگان آنان به مجمع الجزایر مالایی گریختند و در کالاه، در ساحل غربی شبه جزیرۀ مالایا، و در سان فوچئی (پالمبانگ)، در سوماترای شرقی، ساکن شدند. | ||
<ref>مسعودی، علی، ج۱، ص۱۳۷-۱۳۹، مروج‌الذهب، به کوشش محمد محیی‌الدین عبدالحمید، بیروت، ۱۴۰۹ق.</ref> | |||
دیگر محل‌های استقرار نخستینِ مسلمانان که در منابع چینی از آن‌ها نام برده شـده است، عبـارت‌انـد از چـامپـا (در ۴۳۰ق/۱۰۳۹م) و جاوه (در ۴۷۵ق/۱۰۸۲م). | دیگر محل‌های استقرار نخستینِ مسلمانان که در منابع چینی از آن‌ها نام برده شـده است، عبـارت‌انـد از چـامپـا (در ۴۳۰ق/۱۰۳۹م) و جاوه (در ۴۷۵ق/۱۰۸۲م). | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۹: | ||
===آثار=== | ===آثار=== | ||
از جمله آثار مشهور و در دسترس فنصوری، ۳ اثر او به نثر، یعنی اسرار العارفین، شراب العاشقین و المنتهی، و نیز مجموعه‌ای از اشعار او ست. | از جمله آثار مشهور و در دسترس فنصوری، ۳ اثر او به نثر، یعنی اسرار العارفین، شراب العاشقین و المنتهی، و نیز مجموعه‌ای از اشعار او ست.<ref>آزرا، عظیمردی، ج۱، ص۲۱۷- ۲۱۸، «تعلیم و تربیت، شریعت و عرفان: ساخت واقعیت‌های اجتماعی»، تمدن اسلامی در سرزمین‌های مالایی، به کوشش تائب عثمان و دیگران، ترجمۀ محمدجواد ناطق‌پور و دیگران، تهران، ۱۳۸۰ش. </ref> | ||
وی در آثار نظم و نثر خود اصل وحدت وجود ابن عربی، تعینات وجود یا امر مطلق در حضرات خمس الاهی، نسبت میان خداوند و خلقت او، انسان کامل و معرفت خداوند را شرح می‌دهد. | وی در آثار نظم و نثر خود اصل وحدت وجود ابن عربی، تعینات وجود یا امر مطلق در حضرات خمس الاهی، نسبت میان خداوند و خلقت او، انسان کامل و معرفت خداوند را شرح می‌دهد. | ||
فنصوری اغلب به عنوان ابن عربیِ جهان مالایی، و بنیان‌گذار مکتب بحث برانگیز «وجودیه» ــ که تعالیم آن بعدها بدعت‌آمیز به شمار آمد ــ معرفی می‌شود. | فنصوری اغلب به عنوان ابن عربیِ جهان مالایی، و بنیان‌گذار مکتب بحث برانگیز «وجودیه» ــ که تعالیم آن بعدها بدعت‌آمیز به شمار آمد ــ معرفی می‌شود. | ||
او نخستین کسی است که رباعی و شعر، و نیز تفسیر معنوی را به سنت ادبی مالایی وارد کرد. | او نخستین کسی است که رباعی و شعر، و نیز تفسیر معنوی را به سنت ادبی مالایی وارد کرد.<ref>آزرا، عظیمردی، ج۱، ص۲۱۸-۲۱۹، «تعلیم و تربیت، شریعت و عرفان: ساخت واقعیت‌های اجتماعی»، تمدن اسلامی در سرزمین‌های مالایی، به کوشش تائب عثمان و دیگران، ترجمۀ محمدجواد ناطق‌پور و دیگران، تهران، ۱۳۸۰ش.</ref> | ||
نثر فاخر فنصوری، رباعی‌های موزون و اشعار استادانۀ او در میان آثار ادبی مالایی بی‌نظیرند و سرمشق و منبع الهام ماندگاری برای نسل‌های متعدد اندیشمندان و شاعران مالاییِ دوستدار تصوف بوده‌اند. | نثر فاخر فنصوری، رباعی‌های موزون و اشعار استادانۀ او در میان آثار ادبی مالایی بی‌نظیرند و سرمشق و منبع الهام ماندگاری برای نسل‌های متعدد اندیشمندان و شاعران مالاییِ دوستدار تصوف بوده‌اند. | ||
| خط ۱۵۷: | خط ۱۵۸: | ||
=فهرست منابع= | =فهرست منابع= | ||
(۱) آزرا، عظیمردی، «تعلیم و تربیت، شریعت و عرفان: ساخت واقعیت‌های اجتماعی»، تمدن اسلامی در سرزمین‌های مالایی، به کوشش تائب عثمان و دیگران، ترجمۀ محمدجواد ناطق‌پور و دیگران، تهران، ۱۳۸۰ش. | (۱) آزرا، عظیمردی، «تعلیم و تربیت، شریعت و عرفان: ساخت واقعیت‌های اجتماعی»، تمدن اسلامی در سرزمین‌های مالایی، به کوشش تائب عثمان و دیگران، ترجمۀ محمدجواد ناطق‌پور و دیگران، تهران، ۱۳۸۰ش. | ||
(۲) مسعودی، علی، مروج‌الذهب، به کوشش محمد محیی‌الدین عبدالحمید، بیروت، ۱۴۰۹ق. | (۲) مسعودی، علی، مروج‌الذهب، به کوشش محمد محیی‌الدین عبدالحمید، بیروت، ۱۴۰۹ق. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
=منبع= | =منبع= | ||
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «تصوف»، ج۱۵، ص۵۹۵۷. | دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «تصوف»، ج۱۵، ص۵۹۵۷. | ||
[[رده: تصوف]] | |||
[[رده: صوفیه]] | |||