موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

=وجه تسميه حضرت موسی (ع)=

مشهور آن است که موسی صورت عربی لغت [[عبری]] موشه است که معنای آن از آب گرفته شده می باشد. این وجه تسمیه برگرفته از آيه دهم از باب دوم سفر خروج تورات است که می گوید: «و چون طفل نمو كرد (دايه) وى را نزد دختر فرعون برد و او را بمنزله پسر شد و وى را موسى نام نهاد زيرا گفت: او را از آب كشيدم».

جهت تسميه طفل، به موسى اين است كه ميان درخت و آب افتاده بوده و آب در زبان قبطى (مو) و درخت (سا) است. <ref> حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، (بلاغى سيد عبدالحجت)، جلد اول، ص248</ref>

اما سيد عبدالحجت بلاغی با استناد به اینکه در زمان حضرت موسی، دیگرانی هم به این اسم گزارش شده‌اند. در این وجه تسمیه تردید وارد کرده است. <ref> حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، (بلاغى سيد عبدالحجت)، جلد اول، ص249</ref>  

=فرارا حضرت موسى (ع) از فرعونیان=

حضرت موسي (ع) داخل شهر شد و ديد دو نفر با هم دعوا مي کنند که يکي از بني اسرائيل و موحد و آن ديگري از فرعونيان است، بني اسرائيلي از حضرت موسي (ع) کمک خواست و حضرت مشتي بر آن مرد فرعوني زد و او کشته شد، وقتي حضرت موسي (ع)ديد اين فرعوني کشته شد.

در شهر هراسان مي گشت که بالاخره فرعون او را مجازات خواهد کرد تا اين که مرد بني اسرائيلي باز از حضرت موسی (ع) کمک خواست ولي حضرت فرمود تو شخصي هستي که دچار گمراهي هستي و هر روز با کسي درگيري داري و در اين بين مردي با سرعت خود را به حضرت موسي (ع) رساند که فرعون در صدد قتل توست و من خيرخواه توأم و موسي هراسان از شهر خارج گشت و به سوي مدين محل زندگي [[حضرت شعيب (ع)]] حرکت نمود. <ref>قصص / 15ـ22؛ ر.ک: طباطبايي، سيد محمد حسين، الميزان، ترجمه محمد باقر موسوي همداني، قم، دفتر انتشارات اسلامي، 1374ش، ج16، ص21</ref>

قرآن کریم يکي از بهترين و مؤثرترين طريق بيداري بشريت را مطالعه تاريخ پيشينيان قرار داده و فرمود: «آيا براي هدايت آنها همين کافي نيست که بسياري از اقوام گذشته را که در عصرهاي پيشين زندگي مي کردند، هلاک کرديم». <ref>طه / 128</ref>

سرگذشت حضرت موسی (ع) نيز پر از درس ها، پندها، عبرت ها و پيام هاي سرنوشت ساز است که هدایت جامعه در گرو نگاهي عميق به اين درس­ها است و لذا در قرآن کريم بارها به اين مطالب اشاره شده است به طوري که حدود 136 مرتبه نام مبارک حضرت موسي (ع) در قرآن ذکر شده و فرعون که نماد استکبار و استثمار و طغيان بود، 74 مرتبه و بني اسرائيل قوم حضرت موسي (ع) 33 مرتبه و یهود و يهوديان حدود 20 مرتبه و بيش از 31 مرتبه [[اهل کتاب]] تکرار شده است که بيانگر اهميت رخدادهايي است که در داستان حضرت موسي (ع) و قومش اتفاق افتاده و براي هدايت جامعه سرنوشت ساز است.

سوره بقره، آيه 51-67• سوره بقره، آيه 92 • سوره بقره، آيه 108 • سوره بقره، آيه 136 • سوره بقره، آيه 246-248 •سوره آل عمران، آيه 84 • سوره نساء، آيه 153 • سوره نساء، آيه 164 • سوره مائده، آيه 20-24• سوره انعام، آيه 84 • سوره انعام، آيه 91 • سوره اعراف، آيه 103-104 • سوره یونس، آيه 75-88 • سوره هود، آيه 17 • سوره هود، آيه 96 • سوره ابراهیم، آيه 5-8 • سوره اسراء، آيه 101 • سوره کهف، آيه 60 • سوره مریم، آيه 51 • سوره طه، آيه 9-19 • سوره انبیاء، آيه 48 • سوره شعراء، آيه 43-48• سوره نمل، آيه 7-10 • سوره قصص، آيه 10-20 • سوره احزاب، آيه 7 • سوره احزاب، آيه 69 • سوره صافات، آيه 114 • سوره صافات، آيه 120 • سوره شوری، آيه 13 • سوره زخرف، آيه 46 • سوره نازعات، آيه 15 • سوره اعلی، آيه 19  

* «وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ»: و (به یاد آورید) هنگامی را که با موسی چهل شب وعده گذاردیم؛ (و او، برای گرفتن فرمان های الهی، به میعادگاه آمد؛) سپس شما گوساله را بعد از او (معبود خود) انتخاب نمودید؛ در حالی که ستمکار بودید. <ref>سوره بقره، آیه 51</ref>

* «وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْهُدَى وَأَوْرَثْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ»: و ما به موسی هدایت بخشیدیم، و بنی اسرائیل را وارثان کتاب (تورات) قرار دادیم. <ref>سوره غافر، آیه 53</ref>

* «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»: ما موسی را با آیات خود به سوی فرعون و درباریان او فرستادیم؛ (موسی به آنها) گفت: من فرستاده پروردگار جهانیانم. <ref>سوره زخرف، آیه 46</ref>

=حضرت موسی (ع) در روايات=

[[پيامبر خدا]] (ص) فرمودند: [[حضرت داود]] (ع) در روز شنبه به مرگ ناگهاني درگذشت. پس پرندگان با بالهاي خود بر او سايه افكندند. <big>موسي كليم الله</big> (ع) نيز در تيه (بيابان برهوت) مرد. پس آواز دهنده اي از آسمان جار زد: موسي (ع) مرد و كيست كه نميرد؟ <ref>حكم النبي الأعظم صلى الله عليه و آله و سلم، (محمدى رى شهرى)، ج2، ص500</ref>

پيامبر خدا (ص) فرمودند: موسي در حالي برانگيخته شد كه گوسفندان خانواده خود را مي چراند و من نيز در حالي برانگيخته شدم كه گوسفندان خانواده ام را در جياد مي چراندم. <ref>سبل الهدى والرشاد في سيرة خير العباد (محمد بن يوسف صالحى دمشقى)، ج7، ص411</ref>

[[امام زين العابدين]] (ع) فرمودند: آخرين سفارشي كه خضر به موسي بن عمران عليهما السلام كرد اين بود: هيچ كس در دنيا با كسي نرمي نكند مگر آن كه خداوند عزوجل در روز قيامت با او نرمي كند. <ref> بحارالأنوار (علامه مجلسى)، ج13، ص294.</ref>

[[امام صادق(ع)]]<ref>ر.ک:مقاله امام صادق(ع)</ref>: به آن چه اميد نداري اميدوارتر باش تا به آنچه اميد داري؛ زيرا موسي (ع) رفت كه مقداري آتش بياورد اما وقتي به سوي خانواده خود برگشت، پيامبري مرسل بود. <ref>بحارالأنوار (علامه مجلسى)، ج68، ص144</ref>

امام صادق (ع) : موسي بن عمران عليه السلام گفت: پروردگارا، كدام عمل نزد تو برتر است؟ فرمود: دوست داشتن كودكان؛ زيرا سرشت آنان بر توحيد من است و اگر آنها را بميرانم، به رحمت خود به بهشت شان مي برم. <ref> بحارالأنوار (علامه مجلسى)، ج101، ص97</ref>

خداوند خطاب به موسي (ع) فرمود: «يا موسي، لاتُطَوِّلْ في الدُّنْيا أملَكَ فَيَقْسُوَ قَلْبُكَ، والقاسِي القلبِ منّي بَعِيدٌ»: اي موسي! در دنيا آرزوي دراز نكن كه قلبت سخت مي شود و انسان سخت دل از من بدور است. <ref> بحارالأنوار (علامه مجلسى)، ج70، ص398</ref>

روايت شده است كه موسي (ع) گفت: پروردگارا! مرا از نشانه خشنودي خود از بنده ات خبر ده. خداي تعالي به او وحی فرمود: هرگاه ديدي كه من بنده ام را براي طاعت خود آماده و از معصيتم روي گردان مي كنم، اين نشانه خشنودي من است. <ref> بحارالأنوار (علامه مجلسى)، ج67، ص26</ref>