پرش به محتوا

عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۰ ژوئن ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
"واژه «عبادت» در اصل به نظر بسيارى از واژه شناسان به معنى «خضوع» طبری در تفسیر «جامع البيان» مى‌گويد: اصل عبودیت « كه به نظر او شامل عبادت نيز مى‌شود » نزد همه عرب به معنى ذلت و خاكسارى است. <ref>طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۱،ص۱۶۱.    </ref>
'''عبادت''' به معنى «خضوع» است.
آنگونه که طبری در تفسیر «جامع البيان» مى‌گويد: اصل عبودیت « كه به نظر او شامل عبادت نيز مى‌شود » نزد همه عرب به معنى ذلت و خاكسارى است. <ref>طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۱،ص۱۶۱.    </ref>
قرطبى نيز مى‌گويد: «اصل عبادت خضوع است» <ref>قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱، ۲۲۵.    </ref><ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱،ص ۶۱.    </ref><ref>فیومی، احمد بن محد، المصباح المنير، ج۲ ، ص ۱۴۲.</ref><ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین،ج۳، ص۱۰۵.    </ref>لازم به ذكر است برخى از منابع ياد شده به جاى «خضوع» لفظ «ذلت» آورده‌اند، كه نزديك به خضوع است. يا «نهايت خضوع» است.<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، واژه «عبد»، ص۳۱۹.    </ref><ref>معجم الفروق اللغویه، ۳۴۹.    </ref><ref>لسان العرب، ج۳، ص ۲۷۲.    </ref>
قرطبى نيز مى‌گويد: «اصل عبادت خضوع است» <ref>قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱، ۲۲۵.    </ref><ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱،ص ۶۱.    </ref><ref>فیومی، احمد بن محد، المصباح المنير، ج۲ ، ص ۱۴۲.</ref><ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین،ج۳، ص۱۰۵.    </ref>لازم به ذكر است برخى از منابع ياد شده به جاى «خضوع» لفظ «ذلت» آورده‌اند، كه نزديك به خضوع است. يا «نهايت خضوع» است.<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، واژه «عبد»، ص۳۱۹.    </ref><ref>معجم الفروق اللغویه، ۳۴۹.    </ref><ref>لسان العرب، ج۳، ص ۲۷۲.    </ref>


خط ۱۱: خط ۱۲:


==اطاعت و فرمانبرداری==
==اطاعت و فرمانبرداری==
اطاعت و فرمانبرداری<ref>زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۸، ص۳۳۰.    </ref><ref>لسان العرب، ج۳، ص ۲۷۳.    </ref><ref>صحاح، ج۲ ، ص ۵۰۲.</ref><ref>قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱۷، ص۵۶.    </ref>برخى نيز «عبادت» را «اطاعت خاشعانه» دانسته‌اند <ref>لسان العرب،ج ۳، ص ۲۷۳.    </ref>
اطاعت و فرمانبرداری<ref>زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۸، ص۳۳۰.    </ref><ref>لسان العرب، ج۳، ص ۲۷۳.    </ref><ref>صحاح، ج۲ ، ص ۵۰۲.</ref><ref>قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱۷، ص۵۶.    </ref>برخى نيز «عبادت» را «اطاعت خاشعانه» دانسته‌اند <ref>لسان العرب،ج ۳، ص ۲۷۳.    </ref>


==معانی متعدد به تناسب موارد==
==معانی متعدد به تناسب موارد==
معانى متعدد به تناسب موارد <ref>الميزان، ذيل آيه اياك نعبد....</ref> (مثل خضوع، اطاعت و ...)
معانى متعدد به تناسب موارد <ref>الميزان، ذيل آيه اياك نعبد....</ref> (مثل خضوع، اطاعت و ...)


==عمل مقرون به قصد قربت==
==عمل مقرون به قصد قربت==
عملى كه همراه با «قصد قربت» و انگيزه الاهى است.
عملى كه همراه با «قصد قربت» و انگيزه الاهى است.
با دقت در مفهوم و كاربردهاى واژه «عبادت» روشن مى‌شود كه هر چند عبادت نوعى خضوع و فروتنی است، اما هر خضوعى عبادت نيست. بدون شک كسى كه در برابر شخصى تواضع و خضوع مى‌كند نمى‌گويند او را عبادت كرده است. همچنين هرگونه «اطاعت» و فرمانبردارى مصداق عبادت نيست. اينكه در اسلام عبادت غير خدا حرام است اما تواضع و اطاعت ديگرى جایز است.
با دقت در مفهوم و كاربردهاى واژه «عبادت» روشن مى‌شود كه هر چند عبادت نوعى خضوع و فروتنی است، اما هر خضوعى عبادت نيست. بدون شک كسى كه در برابر شخصى تواضع و خضوع مى‌كند نمى‌گويند او را عبادت كرده است. همچنين هرگونه «اطاعت» و فرمانبردارى مصداق عبادت نيست. اينكه در اسلام عبادت غير خدا حرام است اما تواضع و اطاعت ديگرى جایز است.
خط ۵۰: خط ۴۸:


==مشکل تر باشد==
==مشکل تر باشد==
انجام کارها و عبادات آسان، از همه کس بر می آید، ولی عباداتی که دشوارتر است و همّت و اراده و رنج بیشتری لازم دارد، با ارزش تر و به کمال نزدیک تر است. قرآن، از کسانی که در دوران سختی، پیامبر خدا را یاری و پیروی کردند ستایش می کند.<ref>سوره توبه/۹، آیه۱۱۷.    </ref>
انجام کارها و عبادات آسان، از همه کس بر می آید، ولی عباداتی که دشوارتر است و همّت و اراده و رنج بیشتری لازم دارد، با ارزش تر و به کمال نزدیک تر است. قرآن، از کسانی که در دوران سختی، پیامبر خدا را یاری و پیروی کردند ستایش می کند.<ref>سوره توبه/۹، آیه۱۱۷.    </ref>
امام مجتبی ـ علیه السّلام ـ با آنکه مرکب سواری داشت، ولی پیاده به سفر حج می رفت تا پاداش بیشتری داشته باشد. قرآن، از نماز شب خوانانی تمجید می‌کند که خود را از بستر نرم و گرم جدا کرده به نیایش و نماز می‌پردازند.<ref>سوره سجده/۳۲، آیه۱۵.    </ref>
امام مجتبی ـ علیه السّلام ـ با آنکه مرکب سواری داشت، ولی پیاده به سفر حج می رفت تا پاداش بیشتری داشته باشد. قرآن، از نماز شب خوانانی تمجید می‌کند که خود را از بستر نرم و گرم جدا کرده به نیایش و نماز می‌پردازند.<ref>سوره سجده/۳۲، آیه۱۵.    </ref>