|
|
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| به دانشمندانِ شیعیِ صاحب نظر در علم اصول فقه را اصولیون شیعه گویند؛ اصولیون شیعه واژه " اصولی " را در مقابل " اخباری " به کار میبرند. | | اصولیون به آندسته از فقهای شیعه گفته میشود که در علم [[اصول فقه]] صاحبنظرند. این واژه در برابر اخباریها بهکار گرفته میشود که تعریف خاص خود را دارد. اصولیگری از زمان افول اخباریگری در قرن هجدهم، مکتب مسلط در تشیع اثنیعشری بوده و هماکنون در مذهبشیعه اکثر قریب به اتفاق را تشکیل میدهد. |
|
| |
|
| | ==منابع مورد اعتنای فقهی نزد اصولیون== |
| | اصولیون برای استنباط احکام فقهی به چهار منبع که نام آنها در ادامه میآید، مراجعه میکنند. 1.کتاب خدا ([[قرآن]]). 2. [[سنت]]، یعنی قول و فعل و تقریر پیامبر ـ صلواتالله علیه ـ یا امام. 3. [[اجماع]]. 4. [[عقل]]. این چهار منبع در اصطلاح فقها و اصولیون «[[ادله اربعه]]» خوانده میشوند. |
| | اما اخباریها فقط سنت را منبع اصلی فقه میدانند. اصولیها بعد از قرآن، سنت را از ادله اربعه میدانند و معتقدند که روایتی قابل اعتماد است که صحیح و موثق و راوی آن عادل و مورد اعتماد باشد. در غیر اینصورت، به احادیثی که دارای آن شروط نباشد، نمیتوان اعتماد کرد.بر همین اساس، «[[علم رجال]]» یعنی علمی که [[احادیث]] و راوایان آن را بررسی میکند در میان مسلمین به وجود آمد. |
|
| |
|
| اصولیون كسانی هستند كه منابع فقه از نظر آنها چهار منبع میباشد. 1. كتاب خدا (قرآن). 2. سنت، یعنی قول و فعل و تقریر پیامبر ـ ص ـ یا امام. 3. اجماع. 4. عقل. این چهار منبع در اصطلاح فقها و اصولیون «ادله اربعه» خوانده میشوند. اخبارین در میان شیعیان گروهی پیدا شد، كه این ادله اربعه را جزء منابع فقه ندانسته و نظریات خاص خود را اعمال كردند كه ما به آنها و تاریخچهشان اشاره میكنیم. | | ==تفاوت اصولیون شیعه و اهل سنت== |
| | در برخی از منابع آمده است: اصولیون شیعه به قیاس و رأی قایل نیستند و در برابر اخباریون هستند اما اصولیون اهل سنت در مقابل حشویهاند نه در مقابل اخباریون. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 64</ref> |
|
| |
|
| | ==نام و آثار برخی از اصولیون مشهور امامیه== |
| | 1.[[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]]، صاحب کتاب الرسالة الاصولیة |
| | 2.[[سید مرتضی علمالهدی|سید مرتضی علم الهدی]]، صاحب کتاب الذریعة الی اصول الشریعة |
| | 3.[[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]]، صاحب کتاب عدة الاصول |
| | 4.[[محقق حلی]]، صاحب " معارج الاصول |
| | 5.[[حسن بن زین الدین|شیخ حسن بن زینالدین]]، صاحب " کتاب معالم الدین |
| | 6.[[میرزای قمی]]، صاحب " ;کتاب قوانین الاصول |
| | 7.[[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی انصاری]]، صاحب " کتاب فرائد الاصول |
| | 8.[[محمد کاظم خراسانی|آخوند محمد کاظم خراسانی]] صاحب کتاب کفایة الاصول. <ref>ر. ک. مبادی فقه و اصول، نوشته علی رضا فیض ص 63 تا 67</ref> <ref>تاریخ فقه و فقها نوشته ابوالقاسم گرجی ص 307 تا 341</ref> <ref>ادوار اجتهاد نوشته محمد ابراهیم جناتی ص 407 |
| | </ref> |
|
| |
|
| | ==پانویس== |
| | {{پانویس}} |
|
| |
|
| | | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] |
| پس اصولیون كسانی هستند كه ادله اربعه (كتاب، سنت، اجماع و عقل) را از منابع استدلالی فقه میدانند و اخباریین كسانی هستند كه از این ادله چهارگانه فقط «سنت» را منبع فقه میدانند، كه به موجب این نظریه اختلافاتی با اصولیون در مباحث مختلف اصولی و فقهی، به وجود آمده است. مثلا در باب حجیت ظواهر قرآن، اختلاف شدید میان اصولیون و اخباریین وجود دارد. اخباریین معتقدند كه همواره استفاده مسلمین از قرآن باید به صورت غیر مستقیم بوده باشد، یعنی به وسیله اخبار و روایات، میتوان از قرآن استفاده كرد و اگر فرضاً ظاهر آیهای بر مطلبی دلالت كند، ولی حدیثی آمده باشد و بر ضد ظاهر آن آیه باشد، ما باید به مقتضای حدیث عمل كنیم و بگوییم ما معنی واقعی آیه را نمیدانیم، ولی اصولیون ثابت میكنند كه استفاده مسلمین از قرآن، به صورت مستقیم میباشد و بر عكس ادعای اخباریین، ثابت میكنند كه احادیث، معیار و مقیاس قرآن نیستند، بلكه قرآن معیار و مقیاس اخبار و روایات و احادیث است.(3)
| | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]] |
| | |
| انصاری، رسایل، آخوند خراسانی، كفایه، بحث ادله اربعه.
| |
| | |
| اصولیین كه بعد از قرآن، «سنّت» را از ادله اربعه میدانستند. معتقد بودند كه تنها حدیث صحیح و موثق، قابل اعتماد است و راوی حدیث باید عادل و شخص مورد وثوقی باشد. در غیر این صورت، به این حدیث نمیتوان اعتماد كرد. از این رو «علم رجال» یعنی علم راوی شناسی، در میان مسلمین به وجود آمد.
| |
| | |
| ولی اخباریین شیعه، تقسیم احادیث به صحیح و موثق و ضعیف را ناروا دانستند و گفتند همه احادیث خصوصا احادیث موجود در كتب اربعه یعنی «كافی»، «من لا یحضره الفقیه»، «تهذیب الاحكام» و «استبصار» معتبرند و به همه آنها میتوان اعتماد و عمل نمود.
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| اصولیون (عربی: الاصولية) اکثریت مسلمانان شیعه دوازدهامامی هستند. آنان از گروه اکنون بسیار کوچکتر رقیب اخباریون در استفاده از اجتهاد برای ایجاد احکام جدید فقه؛ در ارزیابی حدیث برای کنارگذاشتن روایات نامعتبر؛ و در اجباری دانستن تقلید از یک مجتهد برای تعیین رفتار صحیح اسلامی تفاوت دارند.
| |
| | |
| اصولی گری از زمان افول اخباری گری در قرن هجدهم، مکتب مسلط در تشیع اثنی عشری بوده و هماکنون در مذهب شیعه اکثریت قریب به اتفاق را تشکیل میدهد.
| |
| | |
| | |
| اصوليون
| |
| اصوليون «قياس» و «اجتهاد» و «راى» را از اصول فقه دانند. اصوليين شيعه به قياس و رأى قايل نيستند و اصوليون اهل سنت در مقابل حشويهاند نه در مقابل اخباريون. ص 64
| |
| | |
| | |
| ==نام و آثار برخی از اصولیون مشهور==
| |