۸۷٬۷۷۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ليبي' به 'لیبی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
=تشكیل سازمان وحدت آفریقا= | =تشكیل سازمان وحدت آفریقا= | ||
در ماه مه 1963 میلادی، سران کشورهای آفریقایی به دعوت رهبرانی چون: | در ماه مه 1963 میلادی، سران کشورهای آفریقایی به دعوت رهبرانی چون: قوام نکرومه(Kwame Nkrumah)، هایله سلاسیه (Hailé Sélassié)، احمد سکو توره (Ahmed Sékou Touré)، [[جمال عبدالناصر]] (Gamal Abdel Nasser) در آدیس آبابا (Addis-Abeba) پایتخت جمهوری دموكراتیك فدرال اتیوپی (la république fédérale démocratique d’Éthiopie) گرد یكدیگر آمدند و سازمان وحدت آفریقا را با عضویت 32 كشور تشكیل دادند. سند تأسیس سازمان را سی تن از سران یا نمایندگان تامالاختیار آنان بر پایه تفكر پانافریكنیسم امضاء كردند. | ||
تأسیس سازمان وحدت آفریقا حذف جامعه مستقل انگلیسی زبان | تأسیس سازمان وحدت آفریقا حذف جامعه مستقل انگلیسی زبان | ||
(la communauté Indépendante anglophone) را به دنبال داشت اما | (la communauté Indépendante anglophone) را به دنبال داشت اما جامعه مستقل فرانسه زبان (la communauté Indépendante francophone) همچنان به كار خود ادامه میداد و كشورهای فرانسه زبان ضمن گسترش این سازمان بین المللی، به عضویت سازمان وحدت آفریقا نیز در میآمدند. | ||
سازمان وحدت آفریقا به مرور راه تكامل را پیش گرفت تا این كه در سال 1994 میلادی با فروپاشی نظام نژادپرست | سازمان وحدت آفریقا به مرور راه تكامل را پیش گرفت تا این كه در سال 1994 میلادی با فروپاشی نظام نژادپرست آفریقای جنوبی (l'Afrique du Sud) و عضویتش در سازمان، هر پنجاه و چهار كشور آفریقایی به عضویت این سازمان درآمدند. | ||
==تحول سازمان وحدت آفریقا== | ==تحول سازمان وحدت آفریقا== | ||
سازمان وحدت آفریقا در ابتدای تأسیس، فعالیتهای خود را بر اهداف سیاسی كه در ماده دوم اساساسنامه آن ترسیم شده بود، متمركز كرد و در این چهارچوب نقش عمدهای در استعمارزدایی از قاره آفریقا، حل و فصل مسالمتآمیز درگیریهای مرزی كشورهای این قاره، دفاع از حاكمیت ملی و تمامیت ارضی كشورهای عضو و مبارزه با | سازمان وحدت آفریقا در ابتدای تأسیس، فعالیتهای خود را بر اهداف سیاسی كه در ماده دوم اساساسنامه آن ترسیم شده بود، متمركز كرد و در این چهارچوب نقش عمدهای در استعمارزدایی از قاره آفریقا، حل و فصل مسالمتآمیز درگیریهای مرزی كشورهای این قاره، دفاع از حاكمیت ملی و تمامیت ارضی كشورهای عضو و مبارزه با آپارتاید ایفا كرد. | ||
سالهای بعد سازمان وحدت آفریقا به موازات دستیابی به برخی اهداف سیاسی و گسترش تعداد اعضاء، اهداف خود را به عرصههای اقتصادی، فرهنگی و علمی نیز گسترش داد. | سالهای بعد سازمان وحدت آفریقا به موازات دستیابی به برخی اهداف سیاسی و گسترش تعداد اعضاء، اهداف خود را به عرصههای اقتصادی، فرهنگی و علمی نیز گسترش داد. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
-طرح عملیاتی لاگو و قانون نهایی لاگو مصوب 1980 میلادی كه برنامهها و راهبردهای معطوف به افزایش پیشرفت خودنگهبانی و همكاری میان كشورهای آفریقایی را تعریف میكند. | -طرح عملیاتی لاگو و قانون نهایی لاگو مصوب 1980 میلادی كه برنامهها و راهبردهای معطوف به افزایش پیشرفت خودنگهبانی و همكاری میان كشورهای آفریقایی را تعریف میكند. | ||
- | -منشور آفریقایی حقوق بشر و مردم مصوب 1981 میلادی در نایروبی پایتخت كنیا كه به ایجاد كمیسیون حقوق بشر و مردم كه در بانجول در كشور گامبیا و نیز اعلامیه و طرح عملیاتی خلیج بزرگ منجر شد. این اسناد را سازمان وحدت آفریقا برای افزایش حقوق بشر و مردم در قاره تصویب كرد. | ||
-برنامه ارتقاء اقتصاد در آفریقا مصوب 1985 میلادی كه یك برنامه فوری معطوف به رویارویی با بحران دهه 80 میلادی در حوزه پیشرفت كه به دنبال یك دوره خشكسالی و قحطی كه بر قاره خسارت فراوانی زد و بدهیهای خارجی افریقا را سرسامآور كرد، مطرح شد. | -برنامه ارتقاء اقتصاد در آفریقا مصوب 1985 میلادی كه یك برنامه فوری معطوف به رویارویی با بحران دهه 80 میلادی در حوزه پیشرفت كه به دنبال یك دوره خشكسالی و قحطی كه بر قاره خسارت فراوانی زد و بدهیهای خارجی افریقا را سرسامآور كرد، مطرح شد. | ||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
-مرحله ششم: یکپارچگی در عرصه تمامی بخشها و تأسیس بانک مرکزی آفریقا، پول واحد آفریقایی و تنظیم اتحادیه مالی و اقتصادی آفریقا و نیز ایجاد نخستین پارلمان افریقایی (به مدت 5 سال). | -مرحله ششم: یکپارچگی در عرصه تمامی بخشها و تأسیس بانک مرکزی آفریقا، پول واحد آفریقایی و تنظیم اتحادیه مالی و اقتصادی آفریقا و نیز ایجاد نخستین پارلمان افریقایی (به مدت 5 سال). | ||
در همین سال سران آفریقا در شهر لومه (Lomé) یایتخت جمهوری توگو (la république Togo)، | در همین سال سران آفریقا در شهر لومه (Lomé) یایتخت جمهوری توگو (la république Togo)، اساسنامه اتحادیه آفریقا (l'acte constitutife de l'union africaine) را تصویب كردند. | ||
در جولای 2001 میلادی سران آفریقا در سی و هفتمین نشست سازمان وحدت آفریقا در لوزاكا (Lusaka) یایتخت جمهوری زامبیا (la république de Zambie)، طرح جدیدی برای اجرایی كردن اتحادیه آفریقا ارائه كردند و پایان حیات سیاسی سازمان وحدت آفریقا اعلام شد. در این طرح پیشبینی شد كه شورای صلح و امنیت به عنوان یكی از اركان اتحادیه در آینده ایجاد شود. | در جولای 2001 میلادی سران آفریقا در سی و هفتمین نشست سازمان وحدت آفریقا در لوزاكا (Lusaka) یایتخت جمهوری زامبیا (la république de Zambie)، طرح جدیدی برای اجرایی كردن اتحادیه آفریقا ارائه كردند و پایان حیات سیاسی سازمان وحدت آفریقا اعلام شد. در این طرح پیشبینی شد كه شورای صلح و امنیت به عنوان یكی از اركان اتحادیه در آینده ایجاد شود. | ||
در نشست سران آفریقا سال 2002 میلادی در شهر دوربان (Durban) واقع در | در نشست سران آفریقا سال 2002 میلادی در شهر دوربان (Durban) واقع در آفریقای جنوبی، اتحادیه آفریقا آغاز به كار كرد. | ||
اتحادیه آفریقا به دنبال صلح، امنیت و توسعه پایدار برای قاره آفریقا برآمد و در این راستا توسعه كشورهای عضو، ریشه كنی فقر در آنها و اتصال اقتصاد آنها به اقتصاد جهانی را مدنظر دارد. | اتحادیه آفریقا به دنبال صلح، امنیت و توسعه پایدار برای قاره آفریقا برآمد و در این راستا توسعه كشورهای عضو، ریشه كنی فقر در آنها و اتصال اقتصاد آنها به اقتصاد جهانی را مدنظر دارد. | ||
==ارکان اتحادیه== | ==ارکان اتحادیه== | ||
ارکان اتحادیه آفریقا شامل: اجلاس سران دولتها و حکومتهای عضو، شورای وزیران، کمیسیون آفریقا، کمیته دائم نمایندگان، شورای صلح و امنیت، پارلمان پان آفریقایی، شورای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، دیوان دادگستری، و تعدادی کمیتههای فنی و تخصصی است و همچنین نهادهای مالی است. | ارکان اتحادیه آفریقا شامل: اجلاس سران دولتها و حکومتهای عضو، شورای وزیران، کمیسیون آفریقا، کمیته دائم نمایندگان، شورای صلح و امنیت، پارلمان پان آفریقایی، شورای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، دیوان دادگستری، و تعدادی کمیتههای فنی و تخصصی است و همچنین نهادهای مالی است. | ||
53 کشور عضو اتحادیه آفریقا عبارتند از: | 53 کشور عضو اتحادیه آفریقا عبارتند از: اریتره، اتیوپی، آفریقای جنوبی، الجزایر، آنگولا، اوگاندا، بنین، بوتسوانا، بورکینافاسو، بروندی، تانزانیا، [[تونس]]، توگو، جمهوری دموکراتیک عربی صحرا، آفریقای مرکزی، جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو، جمهوری موریس، جیبوتی، چاد، دماغه سبز، رواندا، زامبیا، زیمبابوه، ساحل عاج، سنگال، سیرالئون، سیشل، سومالی، سودان، سوازیلند، سائوتومه و پرینسیپ، غنا، کامرون، کنیا، کومور، گینه استوایی، گابن، گامبیا، گینه بیسائو، گینه، لسوتو، لیبریا، لیبی، ماداگاسکار، مالاوی، مصر، موریتانی، موزامبیک، نامیبیا، نیجریه، نیجر، سودان جنوبی. کشور مراکش عضو ناظر این اتحادیه به شمار میرود.<ref>وب سایت رسمی اتحادیه آفریقا</ref> | ||
==تحولات اتحادیه آفریقا== | ==تحولات اتحادیه آفریقا== | ||
خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
اتحادیه در سالهای بعد به سودان، موریتانی و سودان نیز نیرو اعزام كرد. طبق برنامه قرار است تا سال 2010 میلادی نیروی واكنش سریع اتحادیه نیز شكل بگیرد. | اتحادیه در سالهای بعد به سودان، موریتانی و سودان نیز نیرو اعزام كرد. طبق برنامه قرار است تا سال 2010 میلادی نیروی واكنش سریع اتحادیه نیز شكل بگیرد. | ||
در 18 مارس 2004 میلادی، اتحادیه | در 18 مارس 2004 میلادی، اتحادیه پارلمان پانافریكن را در شهر میدرند (Midrand) واقع در آفریقای جنوبی مستقر كرد. این ركن مهمترین ركن اتحادیه است كه درباره مسائل كلی آفریقا بحث و بررسی و به كنفرانس نظر مشورتی و یا نظارتی میدهد. | ||
شورای اجرایی اتحادیه در سال 2007 میلادی تصمیم گرفت تا دیوان دادگستری(la cour justice) اتحادیه آفریقا را متشكل از 11 قاضی از ملیتهای گوناگون در آروشا (Arusha) واقع در جمهوری متحده تانزانیا (la republique unie de Tanzanie) تأسیس كنند تا پس از تصویب اساسنامه آن تا پایان همان سال میلای به عنوان بازوی نظارتی اتحادیه (نظارت بر حسن اجرای قوانین) فعالیت كند. | شورای اجرایی اتحادیه در سال 2007 میلادی تصمیم گرفت تا دیوان دادگستری(la cour justice) اتحادیه آفریقا را متشكل از 11 قاضی از ملیتهای گوناگون در آروشا (Arusha) واقع در جمهوری متحده تانزانیا (la republique unie de Tanzanie) تأسیس كنند تا پس از تصویب اساسنامه آن تا پایان همان سال میلای به عنوان بازوی نظارتی اتحادیه (نظارت بر حسن اجرای قوانین) فعالیت كند. |