پرش به محتوا

ثمامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ثماميه‏ منشعب از فرقه معتزله و از  پیروان «ثمامة بن اشرس نميرى» هستند.
ثماميه‏ منشعب از فرقه معتزله و از  پیروان «ثمامة بن اشرس نميرى» هستند.
==موسس==
موسس این فرقه شخصی به نام ثمامه به ضمّ ثاء <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج 1، ص 242</ref> از بندگان آزاد کرده بنی نمیر بود که در روزگار
روزگار مأمون، معتصم و واثق، پيشواى «قدريه» به شمار مى ‏رفت و در نزد ايشان گرامى بود. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 131
</ref>


==تاریخچه==
==تاریخچه==


اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص 242


معاصر هارون و مٲمون، خلفای عباسی، که معتقد بودند مشرکان و زندیقان مانند بهایم خاک می‌شوند، نه به بهشت می‌روند و نه به دوزخ.
معاصر هارون و مٲمون، خلفای عباسی، که معتقد بودند مشرکان و زندیقان مانند بهایم خاک می‌شوند، نه به بهشت می‌روند و نه به دوزخ.
خط ۱۱: خط ۱۴:




  «ثمامه» از بندگان آزاد كرده بنى نمير بود و در روزگار مأمون و معتصم و واثق پيشواى «قدريه» به شمار مى‏رفت و در نزد ايشان گرامى بود. وى مأمون را به عقيده «معتزله» تبليغ كرد. و مى‏گفت: خداوند بنده‏اى را مجبور به شناختن خود نكند و او را نتواند از كفر بازدارد و آدمى مانند ديگر جانوران تكليفى ندارد، از اين رو زنديقان و عوام و دهريه و ترسايان در روز بازپسين خاك خواهند شد و كودكى كه به خردى مرده و بناچار خداى را نشناخته تكليفى كه سزاوار كيفر باشد ندارد و در روز بازپسين خاك خواهد گشت.
  وى مأمون را به عقيده «معتزله» تبليغ كرد. و مى‏گفت: خداوند بنده‏اى را مجبور به شناختن خود نكند و او را نتواند از كفر بازدارد و آدمى مانند ديگر جانوران تكليفى ندارد، از اين رو زنديقان و عوام و دهريه و ترسايان در روز بازپسين خاك خواهند شد و كودكى كه به خردى مرده و بناچار خداى را نشناخته تكليفى كه سزاوار كيفر باشد ندارد و در روز بازپسين خاك خواهد گشت.
ديگر اين كه مى‏گفت: افعال متولده را فاعلى نيست.
ديگر اين كه مى‏گفت: افعال متولده را فاعلى نيست.
همچنين مى‏گفت: سراى اسلام، سراى شرك است و اسير گرفتن در آن حرام است. زيرا در نزد او اسير هرگاه آقاى خود را نشناسد به وى نافرمانى كرده است.
همچنين مى‏گفت: سراى اسلام، سراى شرك است و اسير گرفتن در آن حرام است. زيرا در نزد او اسير هرگاه آقاى خود را نشناسد به وى نافرمانى كرده است.
confirmed
۵٬۹۱۷

ویرایش