confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
[[رسول اکرم (ص)]] واژه «غسل» و «طهارت» را در مورد طهارت و پاکیزگى درونى استعمال کرده، در دعا مى فرماید: اللَّهُمَّ اغْسِلْنى فیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنى فیهِ مِنَ الْعُیوبِ <ref>مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمى، دعاى بیست و سوم ماه رمضان</ref> ؛ خدایا در این روز، مرا از گناهانم بشوى و از عیبها پاکم کن. | [[رسول اکرم (ص)]] واژه «غسل» و «طهارت» را در مورد طهارت و پاکیزگى درونى استعمال کرده، در دعا مى فرماید: اللَّهُمَّ اغْسِلْنى فیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنى فیهِ مِنَ الْعُیوبِ <ref>مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمى، دعاى بیست و سوم ماه رمضان</ref> ؛ خدایا در این روز، مرا از گناهانم بشوى و از عیبها پاکم کن. | ||
=طهارت در فقه= | |||
از لحاظ فقهی طهارت، شرط صحت نماز و برخى دیگر از عبادات است و بر دو قسم مى باشد: | |||
۱- طهارت از خبث و منظور از آن، پاکى لباس و بدن عبادت کننده از [[انواع نجاسات]] است و نجاسات ده چیز است؛ بول، غائط، منى، مردار، خون، سگ و خوک، کافر، شراب و فقاع. | |||
اسباب پاک شدن از نجاسات، مطهِّرات نام دارند و عبارتند از: آب، زمین، آفتاب، استحاله، انتقال، انقلاب، اسلام، تبعیت، برطرف شدن عین نجاست، [[استبراء]] حیوان نجاست خوار، غائب شدن [[مسلمان]] و خارج شدن خون متعارف از حیوان ذبح شده. صحت نماز و [[طواف]]، مشروط به این قسم از طهارت نیز مى باشد، هر چند در حصول آن قصد قربت لازم نیست. | |||
۲- طهارت از حدث -که با انجام وضو، غسل یا تیمم بدست مى آید، همچون نماز، طواف و...- شرط صحت برخى عبادات است؛ و در انجام آن قصد قربت معتبر است. این طهارت حالتى روحانى و معنوى است که به سبب وضو، [[غسل]] و [[تیمم]] حاصل مى شود. <ref>کلیات فقه اسلامى، علیرضا على نورى، ص۸۸</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |