confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
چشمه اصلی زمزم در جهت [[حجرالاسود]] قرار دارد و متوسط مصرف آب زمزم به وسیله زائران [[بیت اللَّه]]، حدود ۱۰ هزار متر مکعب در روز است. همچنین هر روزه تانکرهای آب زمزم جهت استفاده [[حرم نبوی]] به [[مدینه]]<ref>ر.ک:مقاله مدینه</ref> منوره نیز منتقل میشود. | چشمه اصلی زمزم در جهت [[حجرالاسود]] قرار دارد و متوسط مصرف آب زمزم به وسیله زائران [[بیت اللَّه]]، حدود ۱۰ هزار متر مکعب در روز است. همچنین هر روزه تانکرهای آب زمزم جهت استفاده [[حرم نبوی]] به [[مدینه]]<ref>ر.ک:مقاله مدینه</ref> منوره نیز منتقل میشود. | ||
=تاریخچه چاه زمزم= | |||
از برخی روایات تاریخی استفاده می شود که آثار و برکات زمزم، قبل از [[اسلام]] و در میان سایر ملل نیز مورد توجّه و عنایت بوده است. تاریخ پیدایش آن که 1900 سال قبل از میلاد است و به زمان [[حضرت ابراهیم]]<ref>ر.ک:مقاله حضرت ابراهیم</ref> (ع) بر می گردد. <ref>دائره المعارف تشیع، ج 8، ص 489</ref> | |||
در [[تورات]] سرزمینی که در آن، این واقعه برای اسماعیل و هاجر رخ داد، «بِئر شَبَع» نام دارد. <ref> تورات، سفر پیدایش ۲۱: ۱۵</ref> فاکهی در «اخبار مکّه» از قول مجاهد می گوید: «به سرزمین [[روم]] رفتیم، در آنجا راهبی بود که در شب ما را منزل داد. او از ما پرسید: آیا در میان شما کسی هست که از شهر مکّه آمده باشد؟ در پاسخش گفتم: آری. گفت: آیا می دانی میان زمزم و حجر چه مقدار فاصله است؟ گفتم: نمی دانم، مگر اینکه از روی حدس و تخمین بگویم. گفت: امّا من می دانم، آب زمزم از زیر حجر جاری است و اگر نزد من یک تشت از آن آب باشد، دوست تر دارم تا اینکه تشتی پر از طلا داشته باشم.» <ref>فاکهی، اخبار مکّه، فی قدیم الدهر وحدیثه، ج۲، ص۴۸</ref> | |||
آب زمزم همواره نزد مردم مکه قداست و اهمیت فراوانی داشته، آنان مردگان خود را با آب زمزم [[غسل]] داده و خود مقید به استفاده و نوشیدن آن بودند. <ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۸۸- ۹۱</ref> [[ازرقی]] مولف کتاب تاریخ مکه نام 24 چاه را که پیش از حفر زمزم و نیز 5 چاه بعد از زمزم پیش از ظهور اسلام و نام 13 چاه بعد از ظهور اسلام را بر شمرده است. اما بیشتر آنها به مرور زمان از بین رفته ولی زمزم که منبع اصلی آن چشمه پر فیض الهی است که در دل صحرای سوزان [[حجاز]] جوشیده است، همچنان جاری و ساری است. <ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 103</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |