۸۷٬۷۷۵
ویرایش
محقق خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''حسین بن جمال الدین محمد خوانساری''' | '''حسین بن جمال الدین محمد خوانساری''' معروف به '''محقق خوانساری''' (۱۰۱۶-۱۰۹۸ق/۱۶۰۷-۱۶۸۷م) از فقهای [[مکتب فقهی اصفهان]] و حکیم شیعی در دوره صفوی که در دانش فلسفه و حکمت تبحّر داشت. | ||
او در آغاز به کلام و فلسفه گرایش | او در آغاز به کلام و فلسفه گرایش داشت ولی بعدها به فقه و اصول علاقمند و در این رشته معروف شد و ریاست علمی و مذهبی زمان بر او مسلّم گردید. | ||
خوانساری در ۱۰۹۸ق در ۸۲ سالگی در اصفهان درگذشت و در قبرستان تخت فولاد | خوانساری در ۱۰۹۸ق در ۸۲ سالگی در اصفهان درگذشت و در قبرستان تخت فولاد اصفهان نزدیک قبر بابا رکن الدین مدفون گردید که این بخش از قبرستان تخت فولاد به تکیه آقا حسین خوانساری معروف شده‌است. | ||
=زندگینامه= | =زندگینامه= | ||
آقاحسین پیش از رسیدن به سن | آقاحسین پیش از رسیدن به سن بلوغ به قصد کسب معارف و علوم اسلامی به اصفهان رفت و در مدرسه خواجه‌ملک، به تحصیل پرداخت. در اصفهان از محضر استادان بسیاری استفاده کرد و به همین جهت خود را «تلمیذ البشر» نامید که اشاره به کثرت استادهایش داشته باشد. | ||
آقاحسین علوم عقلی را نزد میر[[ابوالقاسم فندرسکی]] | آقاحسین علوم عقلی را نزد میر[[ابوالقاسم فندرسکی]] و علوم نقلی را در محضر [[محمدتقی مجلسی]] تکمیل کرد و از وی اجازه روایت گرفت. از استادان دیگر وی [[محقق سبزواری]] مؤلف کتاب الذّخیره و [[حیدر بن محمد خوانساری]] نویسنده زبدة التصانیف را نام برده‌اند. گرچه در دوران تحصیل گرفتار فقر و تنگدستی بود، ولی سرانجام به جایی رسید که شاه سلیمان صفوی جبّه گران بهای خود را برای او فرستاد و در یکی از سفرها نیابت سلطنت و رسیدگی به کارهای کشوری را به وی واگذار کرد. آقاحسین با وجود جاه و مقام و رفاهی که داشت، همواره پناه بینوایان و تهیدستان بود. او در دانشهای معقول و منقول تبحّر داشت و به گفته افندی اصفهانی «پشتوانه اهل علم» بود<ref>افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء، ص ۵۷</ref>. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
| خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:عالمان عصر صفویه]] | [[رده:عالمان عصر صفویه]] | ||
<references /> | |||