confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
حضرت داوود(ع) در زمره پیامبرانی است که دارای آیین و [[شریعت]] مستقل نبود، بلکه مبلِّغ شریعت [[پیامبر اولوالعزم]]؛ حضرت موسی( علیه السلام ) بود. <ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، تحقیق، روشن، محمد، ج 1، ص 404، تهران، البرز، سروش، چاپ سوم، 1373 و 1378ش</ref> | حضرت داوود(ع) در زمره پیامبرانی است که دارای آیین و [[شریعت]] مستقل نبود، بلکه مبلِّغ شریعت [[پیامبر اولوالعزم]]؛ حضرت موسی( علیه السلام ) بود. <ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، تحقیق، روشن، محمد، ج 1، ص 404، تهران، البرز، سروش، چاپ سوم، 1373 و 1378ش</ref> | ||
=کتاب آسمانی حضرت داوود(ع)= | |||
بر اساس صریح آیه 55 سوره اسراء، کتاب آسمانی حضرت داوود(ع)، «زبور» نام دارد: «وَ آتَینا داوود زَبُوراً». | |||
طبق احادیث [[امامان معصوم(ع)]]، در کتاب زبور به مسائل و موضوعات زیر اشاره شده است: | |||
الف) معارف اعتقادی راجع به توحید، نبوت حضرت داوود(ع)، [[معاد]] و یاد مرگ، تذکر و اتمام حجت راجع به انسانهایی که اهل طاعت و عمل نیستند. | |||
ب) پیشبینیها و پیشگوییها؛ مانند بشارت به عیسی و [[یحیی(ع)]] و بشارت به پیامبر آخر الزمان(ص) که به اسم از ایشان نام برده شده است. [[امام رضا(ع)]] در یکی از مجالس مباحثه که مأمون ترتیب داده بود، در مقابل «رأس جالوت»؛ (از بزرگان یهود)، وقتی به استدلال و احتجاج میپردازد، «سِفر اول» [[زبور داوود]] را شروع به قرائت کرد تا اینکه به نام محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین(ع) رسید. سپس حضرت به خداوند قسم یاد کرد که این نامهای مقدس در زبور آمده، و [[رأس جالوت]] هم آمدن این اسماء در زبور را پذیرفته و به آن تصریح کرده است. <ref>حضرت داوود(ع)=</ref> | |||
همچنین آمدن و ظهور منجی برای انسانها و اینکه در نهایت، وارثان زمین، بندگان شایسته خداوند هستند، از مسائلی است که به تصریح قرآن، <ref> انبیاء، 105</ref> و احادیث[33] در زبور به آن اشاره شده است. | |||
ج) مسائل و دستورهای تربیتی و رفتاری؛ این مسائل در روایات تحت عنوان «احادیث قدسی» که در زبور آمده و خطاب به داوود نبی(ع) بوده، ذکر شده است. در بعضی از احادیث آمده است که کتاب زبور؛ مانند انجیل و تورات نزد اهلبیت(ع) نگهداری میشود. | |||
=پانویس= | =پانویس= |