confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
«ملک در صورت انسان پیش مریم آمد. مریم ترسید که آن جوان شاید نظر سوئی به مریم دارد و گفت: من از تو به خدا پناه میبرم. فرشته گفت: «إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِیًّا». <ref>سورة مریم (19)، آیة 19</ref> | «ملک در صورت انسان پیش مریم آمد. مریم ترسید که آن جوان شاید نظر سوئی به مریم دارد و گفت: من از تو به خدا پناه میبرم. فرشته گفت: «إِنَّما أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلاماً زَکِیًّا». <ref>سورة مریم (19)، آیة 19</ref> | ||
=ویژگیهای ملائکه= | |||
==عصمت و اطاعت امر الهی== | |||
خداوند در سه جای قرآن بر این امر تأکید میکند که ملائک از اوامر الهی سرپیچی ننموده و به آنچه مأمور شدهاند، عمل میکنند. <ref>سورة نحل (16)، آیات 49-50؛ سورة انبیا (21)، آیة 26؛ سورة تحریم (66)، آیة 6</ref> | |||
با توجّه به آیات یاد شده از سورة بقره در ماجرای خلقت حضرت [[آدم]]<ref>ر.ک:مقاله آدم</ref>(ع) شاید بتوان چنین گفت که نوع اختیار ایشان، مرتبة نازلی است از همان اختیار انبیا و اوصیا که هر چند توان انجام گناه را دارند، امّا با توجّه به شناخت و معرفتی که دارند از [[گناه]]، [[معصیت]] و خطا مبرّا هستند. علاوه بر اعتراض ملائکه در ماجرای فوق، دربارة برخی از ملائک گاه صحبت از کوتاهی آنان در انجام مأموریّتهای محوّل شده به میان میآید؛ از این دست ملائک میتوان به جریان [[فطرس]] اشاره کرد. فطرس ملکی بود که به جهت کوتاهی در انجام مأموریّتی، بالش شکسته و به جزیرهای تبعید شد و پس از ولادت [[سیّدالشّهدا(ع)]] و با وساطت ایشان جایگاه قبل و مأموریّتی تازه یافت. <ref>امالی صدوق، ص 137؛ الخرائج و الجرائح، ج 1، ص 252؛ بحار الأنوار ، ج 43، ص 244</ref> | |||
==علم== | |||
یکی از ویژگیهای قابل توجّه ملائکه، علم آنهاست. ملائکه علم خود را همانند انبیا و اوصیا از لوح محفوظ اخذ میکنند. <ref>أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 244</ref> از مجموعة آیات، روایات و داستانهای دینی چنین برمیآید که علمی که به ایشان داده شده در موارد متعدّد بیش از انسانهای معمولی است، امّا در برابر انبیایی که حتّی مقام [[انبیای اولوالعزم]] را ندارند و از ناحیة خداوند با بیعزمی از آنان به طعنه یاد میکنند، <ref>سورة طه(20)، آیة 115</ref> ظرفیّت علمی کمتری دارند. | |||
==قرب و کرامت الهی== | |||
ویژگی [[مقرّب]] بودن نزد خداوند، در میان تمامی ملائک مشترک است و تفاوت در میزان این قرب است. میزان قرب ملائکه به خداوند در این میان بر اساس مراتب و وظایفی است که برای آنان تعریف شده است. <ref>سورة انبیا (21)، آیات 26-27</ref> | |||
==عبادت== | |||
یکی دیگر از ویژگیهایی که در آیات قرآن کریم برای طایفة ملائکه برشمرده شده، استکبار نورزیدن آنان از [[عبادت]] الهی است. <ref>سورة اعراف(7)، آیة 206</ref> | |||
==وظیفهمداری== | |||
بنا بر آیات و روایات متعدّد، هر ملکی برای انجام مأموریّتی آفریده شده است و تا زمان حیات خود به آن مبادرت میورزد. | |||
==بال و پر ملائکه== | |||
در آیة اوّل سورة فاطر، قرآن کریم ملائکه را موجوداتی بالدار (اوّلی اجنّحه) توصیف کرده با تعداد بالهای متفاوت که ظاهراً باید آن را ناشی از تفاوت خود ملائک بدانیم. | |||
==مکان و مسکن ملائکه== | |||
مشهور است که محلّ سکونت ملائکه آسمان است و قائلان این مطلب مشهور در میان طبقات مختلف اجتماعی قابل مشاهدهاند. امّا بنا بر نوع مأموریّت و وظیفهای که بر عهدة آنان نهاده شده است، آنان را در تمام نقاط عالم میتوان مشاهده و حس کرد که با توجّه به تجرّد و عاری بودن از جسم مادّی تزاحمی با دیگر موجودات به وجود نخواهند آورد و جنس حضور آنان با حضور ساکنان عالم مادّه متفاوت است. | |||
به عبارت دیگر در آسمان، زمین، دریا و عیان و نهان عالم، فرشتگان به انجام تکالیف خود مشغولند. [[امام سجّاد(ع)]] در فرازی از دعای سوم [[صحیفه سجادیه]]<ref>ر.ک:مقاله صحیفه سجادیه</ref> به تفصیل از اصناف ملائکه سخن گفتهاند. در این دعا به خوبی میتوان مأموریّتها و موقعیّتهای مختلف ملائک را در عالم هستی مشاهده کرد. | |||
=پانویس= | =پانویس= |