confirmed
۳٬۹۰۲
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">پرونده:نفري.jpg|جایگزین= عبدالجبار نَفَرّی|بندانگشتی|عبدالجبار...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''عبدالجبار نَفَرّی''' (د ۳۵۴ق) از صوفیان نامدار سدۀ ۴ق بود که شرح حالش دانسته نیست و تنها دو کتاب بسیار | '''عبدالجبار نَفَرّی''' (د ۳۵۴ق) از صوفیان نامدار سدۀ ۴ق بود که شرح حالش دانسته نیست و تنها دو کتاب بسیار مهم یعنی المواقف و المخاطبات از او بر جای مانده است. او در آثارش به صراحت تجربههای عرفانی خود را شرح میدهد ولی به جای سخن گفتن دربارۀ خداوند سخنان خداوند را دربارۀ خود نقل میکند. یکی از مهمترین تجربههای او آگاهی از مقام بندۀ حقیقی است. وی برترین مقام را «وقفه» مینامد که فوق مقام معرفت است و در آن واقف از وقفۀ خود از این جهت که وقفه مشخصۀ آگاهی اوست، فراتر میرود. اینچنین شخصی واسطۀ میان حق و خلق انسان کامل و خلیفۀ الاهی است که خداوند قدرت تسلط بر جهان را به او اعطا کرده است<ref>نویا، پل، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۴، تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، ترجمۀ اسماعیل سعادت، تهران، ۱۳۷۳ش</ref>. | ||
=شناخت اجمالی= | =شناخت اجمالی= | ||
وی در شهر نِفَّر (نیپور سابق) | وی در شهر نِفَّر (نیپور سابق) بین [[کوفه]] و [[بصره]] به دنیا آمد<ref>یاقوت حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۷۹۸</ref><ref>زرکلی، ج۶، ص۱۸۴</ref>.از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست و در نخستین تذکرهها ذکری از وی به میان نیامده است. | ||
=علت گمنامی= | =علت گمنامی= | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=تاریخ وفات= | =تاریخ وفات= | ||
تاریخ وفات نفّری | تاریخ وفات نفّری را به اختلاف ۳۴۴<ref>احمد امین، ظهر الاسلام، ج۴، ص۱۷۶، بیروت،) ۱۳۷۳/۱۹۵۳</ref>. | ||
354<ref>حاجی خلیفه،ج ۲، ستون ۱۸۹۱</ref> و 366 ذکر کردهاند. | 354<ref>حاجی خلیفه،ج ۲، ستون ۱۸۹۱</ref> و 366 ذکر کردهاند. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
نفّری آثاری به نظم و نثر از خود بر جای | نفّری آثاری به نظم و نثر از خود بر جای گذاشته که مهمترین آنها مجموعه المواقف و المخاطبات است که افزون بر چند نسخۀ خطی موجود، نسخهای از آن با شرح و ترجمۀ آربری، در۱۳۱۳ش/۱۹۳۴ در [[قاهره]] به چاپ رسیده است. | ||
پل نویا تعدادی از رسالات و اشعار وی را در اثری با عنوان نصوص صوفیه غیر منشوره لشقیق بلخی، ابن عطاء الآدمی و النفّری، در۱۳۵۱ش/ ۱۹۷۳ در [[بیروت]] منتشر کرده است. | پل نویا تعدادی از رسالات و اشعار وی را در اثری با عنوان نصوص صوفیه غیر منشوره لشقیق بلخی، ابن عطاء الآدمی و النفّری، در۱۳۵۱ش/ ۱۹۷۳ در [[بیروت]] منتشر کرده است. | ||
جمال مرزوقی و سعید غانمی نیز مجموعهای از آثار وی | جمال مرزوقی و سعید غانمی نیز مجموعهای از آثار وی را به ترتیب با عناوین النصوص الکامله للنفّری و الاعمال الصوفیه در [[مصر]] و [[عراق]] چاپ کردهاند. | ||
برخی | برخی محققان مولف اصلی المواقف و المخاطبات را محمدبن عبدالله نفّری (متوفی ۳۵۴) دانسته و بر این نظر بودهاند که محمد بن عبدالجبار، مصاحب یا نوۀ وی بوده و آرا و احوال عرفانی او را نوشته است <ref>عفیف الدین التلمسانی، شرح مواقف النفری، چاپ جمال المرزوقی،(قاهره)، ۲۰۰۰</ref>. | ||
مواقف مشتمل بر ۷۷ «موقف» کوتاه و بلند است که جنبههای متعددی از تعالیم [[صوفیه]] را در بر دارد و به گفتۀ نفّری الهام و املای مستقیم خداست. | مواقف مشتمل بر ۷۷ «موقف» کوتاه و بلند است که جنبههای متعددی از تعالیم [[صوفیه]] را در بر دارد و به گفتۀ نفّری الهام و املای مستقیم خداست. | ||
مخاطبات نیز مضامین مشابهی دارد و شامل ۵۶ خطاب است. | مخاطبات نیز مضامین مشابهی دارد و شامل ۵۶ خطاب است. | ||
مهمترین ویژگی [[عرفان]] | مهمترین ویژگی [[عرفان]] نفّری طرح اصطلاح «وقفه» یا «موقف» است و مفهوم آن اشاره به موضعی است که واقف در معرض شهود خدا و شنیدن خطاب الهی است<ref>بولس نویا، نصوص صوفیه غیر منشوره لشقیق البلخی،ص۳۵۸-۳۵۹، ابن عطاء الآدمی ، النفّری، بیروت،۱۹۷۳</ref>؛ | ||
به گفتۀ مرزوقی<ref>جمال المرزوقی،ص۱۱، النصوص الکامله للنفری،(قاهره)، ۲۰۰۵</ref>[[تصوف]] نفّری مبتنی بر فنای افعال و ارادۀ سالک و بقای به افعال خدای | به گفتۀ مرزوقی<ref>جمال المرزوقی،ص۱۱، النصوص الکامله للنفری،(قاهره)، ۲۰۰۵</ref>[[تصوف]] نفّری مبتنی بر فنای افعال و ارادۀ سالک و بقای به افعال خدای تعالی و عدم شهود غیر خدا و نهایتاً شهود احدیت است.پس او تأکید دارد که حال فنا نباید موجب ترک (فنا) اعمال شرعی شود؛ ازاین-رو صوفی باید پس از فنا به حال بقا برگردد و حق عبودیت را به جا آورد و به اوامر شرعی عمل نماید.اصطلاحی که نفّری برای فنا و فانی به کار میبرد. وقوف و واقف است.از نظر نفّری وقفه بالاتر از معرفت و معرفت نیز بالاتر از علم است.واقف از هرچیز و هرکس به خدا نزدیکتر است و از بشریت و اوامر و نواهی فراتر رفته است.در چنین مقامی واقف به مجرای اراده و فیض الهی بدل گشته و حتی قدرت خلق و ایجاد مییابد. | ||
==اسلوب نگارش== | ==اسلوب نگارش== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
خود وی نیز در جایی عقیده به حلول و اتحاد را رد کرده است. | خود وی نیز در جایی عقیده به حلول و اتحاد را رد کرده است. | ||
بنابه نظر مرزوقی<ref>جمال المرزوقی،ص۱۳، النصوص الکامله للنفری،(قاهره)، ۲۰۰۵</ref> نفّری انسان را فاقد اراده و تمام افعال او را، از طاعت و معصیت ، مخلوق خدا میدانست. | بنابه نظر مرزوقی<ref>جمال المرزوقی،ص۱۳، النصوص الکامله للنفری،(قاهره)، ۲۰۰۵</ref> نفّری انسان را فاقد اراده و تمام افعال او را، از طاعت و معصیت ، مخلوق خدا میدانست. | ||
وی میکوشید کلامش با [[شریعت]] متعارض | وی میکوشید کلامش با [[شریعت]] متعارض نباشد اما عباراتی دارد که مغایر کتاب و [[سنّت]] است<ref>جمال المرزوقی،ص۱۸، النصوص الکامله للنفری،(قاهره)، ۲۰۰۵</ref>. | ||
=اهمیت آثار= | =اهمیت آثار= | ||
نفّری یکی از بزرگان صاحب سبک در تاریخ زبان [[عربی]] است واز اسلوب و الفاظ خاص او، افراد دیگری از جمله [[ابن قضیب البان]] (متوفی ۱۰۴۰)، مولف المواقف الالهیه، استفاده کردهاند<ref>جمال المرزوقی،ص۴۴-۴۵، النصوص الکامله للنفری،(قاهره)، ۲۰۰۵</ref>. | نفّری یکی از بزرگان صاحب سبک در تاریخ زبان [[عربی]] است واز اسلوب و الفاظ خاص او، افراد دیگری از جمله [[ابن قضیب البان]] (متوفی ۱۰۴۰)، مولف المواقف الالهیه، استفاده کردهاند<ref>جمال المرزوقی،ص۴۴-۴۵، النصوص الکامله للنفری،(قاهره)، ۲۰۰۵</ref>. | ||
ابن سبعین نیز در الرساله الفقیریه، هنگام نقد مذاهب فلسفی [[صوفیه]] | ابن سبعین نیز در الرساله الفقیریه، هنگام نقد مذاهب فلسفی [[صوفیه]] به نفّری و مواقف او اشاره کرده است<ref>ابوالوفا الغنیمی التفتازانی، ابن سبعین و فلسفته الصوفیه،ص۲۶۷، بیروت، ۱۹۷۳</ref>.[[عفیف الدین تلمسانی]] نیز بر مواقف نفّری شرح نوشته است<ref>حاجی خلیفه،ج ۲، ستون ۱۸۹۱</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= |