۸٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فَلسَفِه''' واژه ای است که از ( یونانی باستان: φιλοσοφία philosophia "فیلوسوفیا")گرفته شده است[۱] و به پارسی میانه به معنی دوستیِ خرَد، xraddōstih)[۲][۳][۴] می باشد. در واقع فلسفه کنکاش برای یافتن جواب پرسشهای عمومی و اساسی است، مانند پرسشهای مربوط به عقل ، وجودیت، دانش، ارزشها، ذهن و زبان.[۵] چنین سوالاتی اغلب به عنوان مشکلاتی مطرح میشوند[۶][۷] که باید مورد مطالعه قرار گیرند یا حل شوند. این اصطلاح احتمالاً توسط فیثاغورس (حدود ۵۷۰–۴۹۵ قبل از میلاد) ابداع شدهاست. روشهای فلسفی شامل پرسش، بحث انتقادی، استدلال عقلی و ارائه منظم است. | |||
=مقدمه= | =مقدمه= | ||
گرچه تعبیر علوم اسلامی در موارد مختلف مفهوم خاصی را از نظر گسترش یا محدودیت تداعی می كند، ولی هدف ما از علوم اسلامی دانش های است كه به نوعی با اسلام و معارف اسلامی در ارتباط است و یا در فرهنگ و تمدن اسلامی سابقه طولانی دارد و [[مسلمانان]] در ابداع یا شكوفای آن نقش مؤثری داشته اند.<ref>مطهری، مرتضی، آشنائی با علوم [[اسلام|اسلامی ]]، بخش فلسفه، ص 134، نشر صدرا.</ref> از آن می ان فلسفه از دو نظر جزء علوم اسلامی شمرده می شود: | گرچه تعبیر علوم اسلامی در موارد مختلف مفهوم خاصی را از نظر گسترش یا محدودیت تداعی می كند، ولی هدف ما از علوم اسلامی دانش های است كه به نوعی با اسلام و معارف اسلامی در ارتباط است و یا در فرهنگ و تمدن اسلامی سابقه طولانی دارد و [[مسلمانان]] در ابداع یا شكوفای آن نقش مؤثری داشته اند.<ref>مطهری، مرتضی، آشنائی با علوم [[اسلام|اسلامی ]]، بخش فلسفه، ص 134، نشر صدرا.</ref> از آن می ان فلسفه از دو نظر جزء علوم اسلامی شمرده می شود: |