فلسفه: تفاوت میان نسخه‌ها

كاربرد فلسفه شناخت موجودات است یعنی انسان به وسیله دانش فلسفه می ‎تواند موجود حقیقی را از موجودات خیالی و توهمی  تمیز دهد مثلاً می ‎تواند بفهمد چیزی به نام بخت، غول، اتفاق و مانند آن وجود واقعی ندارد و وجود آنان توهمی  و خیالی است. از سوی دیگر انسان به روشنی می ‎بیند كه خودش وجود دارد، حقایق و پدیده ‎های در خارج از ذات او نیز وجود دارند و او می ‎تواند به آنها دست پیدا كند و آنها را بشناسد، سلسله نظام هستی، مبدأ هستی، اسماء و صفات او را كاملاً بشناسد.<ref>علامه طباطبائی، سید محمد حسین، بدایة الحكمة، ص 7، نشر مؤسسه الاسلامی ، قم؛ بو علی سینا، الهیات شفا، مقاله اول، فصل 3، ص 17، نشر مكتبه مرعشی نجفی، 1404 ق؛ مصباح، محمد تقی، تعلقة علی نهایة الحكمة، ص 5، نشر موسسه فی طریق الحق، چ اول، سال 1405 ق.</ref>

الف: بی‎تردید از آغاز تفكر بشر همزمان با آفرینش او بوده است، و هرگاه انسان می ‎زیسته، فكر و اندیشه را به عنوان یك ویژگی جدایی ناپذیر با خود داشته، و هر جا انسانی گام نهاده تعقل و تفكر را با خود برده است. طبیعی است كه اندیشه‎های آغازین، از نظم و تربیت لازم برخوردار نبوده و مسایل مورد پژوهش و تحقیق دسته بندی دقیقی نداشته است چه رسد به این كه هر دسته از مسایل، نام و عنوان خاصی و روش ویژه‎ای داشته باشد، گر چه سهم برخی از انسان‎ها در خلق اندیشه‎ها بخصوص اندیشه‎های فلسفی مربوط به شناخت هستی و آغاز و انجام آن بیشتر از سایر هم نوعان‎شان بوده و موفقیت‎های فراوانی را درباره اندیشه‎های فلسفی داشته و از خود به یادگار گذاشته‎اند كه از آن می ان از فلاسفه یونان افرادی مثل افلاطون و ارسطو جزء استوانه‎های فلسفه محسوب می ‎شود و اندیشه‎های فلسفی متعدد و متینی از آنها به یادگار مانده است.<ref>مصباح، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج 1، ص 24و 28، نشر سازمان تبلیغات اسلامی ، سال 1379 ش؛ شریف، محمد، تاریخ فلسفه در اسلام، ج 1، ص 122، انتشارات مركز نشر دانشگاهی، تهران، 1362 ش.</ref>