۸۷٬۸۱۰
ویرایش
اهل سنت و جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==اهل حدیث== | ==اهل حدیث== | ||
گروه یا | گروه یا جریانى در میان اهل سنت است که عهده‌دار گردآورى ، آموزش و گسترش احادیث هستند و با اعتماد به ظاهر احادیث درباره مسائل اعتقادى و فقهى نظر مى‌دهند و استفاده کنندگان از روش هاى استدلالى عقلى در زمینه فقه و کلام را نکوهش مى کنند. | ||
رضوی، رسول، «اهل حدیث»، در دانشنامه کلام اسلامی، قم، موسسه امام صادق، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص563 مالک بن انس شافعی احمد بن حنبل و داود بن علی اصفهانی از بزرگان اهل حدیث در شاخه فقه به حساب می آیند.همان، ص565 علاوه بر این،اهل | رضوی، رسول، «اهل حدیث»، در دانشنامه کلام اسلامی، قم، موسسه امام صادق، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص563 مالک بن انس شافعی احمد بن حنبل و داود بن علی اصفهانی از بزرگان اهل حدیث در شاخه فقه به حساب می آیند.همان، ص565 علاوه بر این،اهل حدیث قبل از احمد بن حنبل از اصول خاصى پیروى نمى کردند بلکه افرادى بودند که با گرایش هاى گوناگون زیر نظر اهل الحدیث گرد آمده بودند و در میان آن ها ، افراد مرجئى ، ناصبى ، قدرى ، جُهَنى ، واقفى ، و متشیع زیاد دیده مى شد و سیوطى اسامى آنان را در اثر خود آورده است. تدریب الحدیث ، ج1 ، ص328 ولى زمانی که احمد بن حنبل هدایت این مذهب را بر عهده گرفت، همگان را تحت عقیده واحدى که عقیده اهل سنت نامید، درآورد. ر ک. جمعی از محققین، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، مدخل اهل سنت | ||
==اشاعره== | ==اشاعره== | ||
در آغاز قرن چهارم هجری قمری، ابو الحسن اشعری که شاگر ابو علی جبایی معتزلی بود به دلایلی از مذهب معتزله فاصله گرفت و در اثبات روش خود کتاب های بسیاری نگاشت و با وجود نهی اصحاب سنت و حدیث، برای اثبات عقاید خویش از دلایل کلامی بهره جست ***خاتمى، فرهنگ علم کلام، ۱۳۷۰ش، ص ۴۸ و دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، مدخل اهل سنت | در آغاز قرن چهارم هجری قمری، ابو الحسن اشعری که شاگر ابو علی جبایی معتزلی بود به دلایلی از مذهب معتزله فاصله گرفت و در اثبات روش خود کتاب های بسیاری نگاشت و با وجود نهی اصحاب سنت و حدیث، برای اثبات عقاید خویش از دلایل کلامی بهره جست ***خاتمى، فرهنگ علم کلام، ۱۳۷۰ش، ص ۴۸ و دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، مدخل اهل سنت | ||
و اصول آن را با | و اصول آن را با عقاید اهل سنت و جماعت وفق داد و مذهب اشعرى را بنیاد نهاد***خاتمى، فرهنگ علم کلام، ۱۳۷۰ش، ص 48 به عنوان مثال کتاب های مقالات الاسلامیین، الابانه، اللمع و استحسان الخوض فی علم الکلام مهم ترین آثار به جای مانده از اشعری است. | ||
==ماتریدیه== | ==ماتریدیه== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
معتزله یکی از مذاهب مشهور فکری سنت است که توجه خاصی به عقل گرایی داشته مبنای فکر خود را بر پایه فهم عقلی قرار داده اند آن ها با پذیرش حجیت عقل، قلمرویی وسیع در حوزه نظر و عمل برای آن ترسیم نمودند . | معتزله یکی از مذاهب مشهور فکری سنت است که توجه خاصی به عقل گرایی داشته مبنای فکر خود را بر پایه فهم عقلی قرار داده اند آن ها با پذیرش حجیت عقل، قلمرویی وسیع در حوزه نظر و عمل برای آن ترسیم نمودند . | ||
رک: طالقانی و ملک مکان، «چیستی عقل در عقل گرایی معتزله»، ص ۱۲۹تا۱۴۲ اصول بنیادین اعتقادی مذهب معتزله به اصول خمسه معروف است. که عبارت‌اند از: توحید صفاتی، عدل، وعد و وعید (قطعی بودن پاداش و کیفر الهی)، منزلتی میان دو منزلت، امر به معروف و نهی از منکر. | رک: طالقانی و ملک مکان، «چیستی عقل در عقل گرایی معتزله»، ص ۱۲۹تا۱۴۲ اصول بنیادین اعتقادی مذهب معتزله به اصول خمسه معروف است. که عبارت‌اند از: توحید صفاتی، عدل، وعد و وعید (قطعی بودن پاداش و کیفر الهی)، منزلتی میان دو منزلت، امر به معروف و نهی از منکر. | ||
محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامى، ۱۳۷۲ش، ص۴۱۷ معتزله با | محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامى، ۱۳۷۲ش، ص۴۱۷ معتزله با نظریه «قدیم بودن قرآن» مخالف بوده به خلق و حدوث قرآن اعتقاد داشتند و صفات ازلى خدا را عین ذات او می دانستند. | ||
مشکور، فرهنگ فرق اسلامى، ۱۳۷۲ش، ص۴۱۶ | مشکور، فرهنگ فرق اسلامى، ۱۳۷۲ش، ص۴۱۶ | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==مالکیه== | ==مالکیه== | ||
موسس این مذهب ابوعبدالله مالک بن انس بن مالک اصبحى | موسس این مذهب ابوعبدالله مالک بن انس بن مالک اصبحى حمیرى است که در مدینه متولد شد و در همان شهر از دنیا رفت. مالک به دنبال درخواست منصور عباسی کتاب الموطّأ را که در باب فقه و حدیث است نگاشت.پیروان این مکتب بیشتر در شمال آفریقا ساکن هستند. | ||
==حنفیه== | ==حنفیه== | ||