confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
|- | |- | ||
|محل زندگی | |محل زندگی | ||
|نجف • قم • مشهد | |[[نجف]] • [[قم]] • [[مشهد]] | ||
|- | |- | ||
|دین | |[[دین]] | ||
|اسلام | |[[اسلام]] | ||
|- | |- | ||
|مذهب | |[[مذهب]] | ||
|شیعه | |[[شیعه]] | ||
|- | |- | ||
|فعالیت سیاسی | |فعالیت سیاسی | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
|- | |- | ||
|مدفن | |مدفن | ||
|نجف • حرم امام علی(ع) | |[[نجف]] • حرم [[امام علی(ع)]] | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
=زندگینامه شیخ عباس قمی= | =زندگینامه شیخ عباس قمی= | ||
شیخ عباس در سال ۱۲۹۴ق در قم به دنیا آمد. <ref>قمی، الفوائد الرضویه، ۱۳۲۷ش، ص۲۲۱</ref> پدرش <big>محمدرضا قمی</big> فردی متدین و مرجع مردم برای آگاهی از [[وظایف شرعی]] بود. مادر شیخ عباس به نام <big>بانو زینت</big> نیز از زنان متدین و پارسا بود. <ref>احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی، ۱۳۸۰ش</ref> شیخ عباس قمی درباره وی میگوید: من هر موفقیتی که دارم از برکت مادرم است؛ زیرا ایشان سعی داشت همیشه مرا با طهارت کامل شیر دهد. <ref>دوانی، مفاخر اسلام، ۱۳۷۹ش، ج۱۱، ص۴۰</ref> | شیخ عباس در سال ۱۲۹۴ق در [[قم]] به دنیا آمد. <ref>قمی، الفوائد الرضویه، ۱۳۲۷ش، ص۲۲۱</ref> پدرش <big>محمدرضا قمی</big> فردی متدین و مرجع مردم برای آگاهی از [[وظایف شرعی]] بود. مادر شیخ عباس به نام <big>بانو زینت</big> نیز از زنان متدین و پارسا بود. <ref>احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی، ۱۳۸۰ش</ref> شیخ عباس قمی درباره وی میگوید: من هر موفقیتی که دارم از برکت مادرم است؛ زیرا ایشان سعی داشت همیشه مرا با طهارت کامل شیر دهد. <ref>دوانی، مفاخر اسلام، ۱۳۷۹ش، ج۱۱، ص۴۰</ref> | ||
شیخ عباس در بازگشت از [[نجف]] به قم ازدواج کرد. وی دختر [[سید زکریا قزوینی]] از علمای قم را به همسری برگزید؛ اما این وصلت پس از چندی به جدایی انجامید. محدث قمی هنگامی که در مشهد اقامت داشت، با دختر [[آیتالله سید احمد طباطبایی]] ازدواج کرد. <ref> احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی، ۱۳۸۰ش</ref> | شیخ عباس در بازگشت از [[نجف]] به قم ازدواج کرد. وی دختر [[سید زکریا قزوینی]] از [[علمای قم]] را به همسری برگزید؛ اما این وصلت پس از چندی به جدایی انجامید. محدث قمی هنگامی که در مشهد اقامت داشت، با دختر [[آیتالله سید احمد طباطبایی]] ازدواج کرد. <ref> احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی، ۱۳۸۰ش</ref> | ||
=تحصیل شیخ عباس قمی= | =تحصیل شیخ عباس قمی= | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
او در دوران نوجوانی مراحل آغازین [[تحصیلات حوزوی]] را به پایان برده بود و در سال 1316 قمری به دنبال فراگیری دانش، عازم [[نجف اشرف]] گردید. <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> | او در دوران نوجوانی مراحل آغازین [[تحصیلات حوزوی]] را به پایان برده بود و در سال 1316 قمری به دنبال فراگیری دانش، عازم [[نجف اشرف]] گردید. <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> | ||
از آنجا که شیخ عباس اشتیاق وصف ناپذیری به شناخت [[راویان]] و | از آنجا که شیخ عباس اشتیاق وصف ناپذیری به شناخت [[راویان]] و [[محدثان]] و نقل اخبار [[اهل بیت(ع)]] داشت، شیفته [[حاج میرزا حسین نوری]] (متوفای 1320ق) گشت و در درس او شرکت جست. <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر،ص 181، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> شیخ عباس قمی بر آن بود تا آنچه را از استاد فرا می گیرد بی کم و کاست بنویسد و همانند استاد، بازگویش کند. به همین سبب طولی نکشید که به کمک حافظه قوی و تلاش پیگیر به مقام و منزلت والایی در نزد استاد خود دست یافت؛ تا آنجا که در همان ایام نسخه برداریِ [[مستدرک الوسائل]] را در اختیار گرفت. | ||
[[محدث قمی]] درک محضر این استاد بزرگ را لطف [[خداوند]] می داند و می نویسد: «... پس خداوند متعال ملازمت [[ثقة الاسلام نوری طبرسی]] را به من منّت گذارد، مستدرک الوسائل را برای او نسخه برداری کردم که برای چاپ به [[ایران]] فرستاده شد». <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181 و 182، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> | [[محدث قمی]] درک محضر این استاد بزرگ را لطف [[خداوند]] می داند و می نویسد: «... پس [[خداوند]] متعال ملازمت [[ثقة الاسلام نوری طبرسی]] را به من منّت گذارد، [[مستدرک الوسائل]] را برای او نسخه برداری کردم که برای چاپ به [[ایران]] فرستاده شد». <ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181 و 182، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref> | ||
وی چهار سال در محضر محدّث نوری بود و در این چهار سال تلاش و کوشش او به حدّی رسید که جزو شاگردان طراز اول استاد به شمار رفت. سپس در سال 1322 قمری به قم بازگشت و مشغول تألیف و تدریس و وعظ و ارشاد مردم شد و تا سال 1329 قمری در این شهر مذهبی اقامت داشت. در این ایام عازم [[بیت الله الحرام]] شد و پس از مراجعت از [[زیارت]] [[خانه خدا]] همچنان در قم سکونت داشت. در سال 1332 قمری بنا به عللی -مخصوصاً به موجب تنگدستی- به [[مشهد]] مقدّس مهاجرت کرد و در آنجا سکونت گزید. <ref>تاریخ قم، 274</ref> | وی چهار سال در محضر محدّث نوری بود و در این چهار سال تلاش و کوشش او به حدّی رسید که جزو شاگردان طراز اول استاد به شمار رفت. سپس در سال 1322 قمری به قم بازگشت و مشغول تألیف و تدریس و وعظ و ارشاد مردم شد و تا سال 1329 قمری در این شهر مذهبی اقامت داشت. در این ایام عازم [[بیت الله الحرام]] شد و پس از مراجعت از [[زیارت]] [[خانه خدا]] همچنان در قم سکونت داشت. در سال 1332 قمری بنا به عللی -مخصوصاً به موجب تنگدستی- به [[مشهد]] مقدّس مهاجرت کرد و در آنجا سکونت گزید. <ref>تاریخ قم، 274</ref> | ||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
یکى از ویژگى هاى اخلاقى ایشان این بود که علاقه زیادی به مطالعه و نوشتن داشته است. هم درس و هم دوره اش [[آیت اللَّه شیخ آقا بزرگ تهرانى]]، در بارۀ او مى نویسد: «... او پیوسته سرگرم کار بود، عشق شدید به نوشتن، بحث و تحقیق داشت. هیچ چیز او را از این شوق و عشق منصرف نمى کرد و مانعى در این راه نمى شناخت». | یکى از ویژگى هاى اخلاقى ایشان این بود که علاقه زیادی به مطالعه و نوشتن داشته است. هم درس و هم دوره اش [[آیت اللَّه شیخ آقا بزرگ تهرانى]]، در بارۀ او مى نویسد: «... او پیوسته سرگرم کار بود، عشق شدید به نوشتن، بحث و تحقیق داشت. هیچ چیز او را از این شوق و عشق منصرف نمى کرد و مانعى در این راه نمى شناخت». | ||
یکى دیگر از خصلت هاى پسندیده آن مرحوم پاىبندى به [[نماز شب]] و [[شب زنده دارى]] و قرائت قرآن و تلاوت ادعیه و اوراد و [[اذکار مأثور]]، از [[ائمه معصومین (ع)]] بود و در این مورد فرزند بزرگش مىگوید: «تا آنجا که من به خاطر دارم بیدارى آخر شب از آن مرحوم فوت نشد، حتى در سفرها» او مانند [[شیخ طوسی]] که نخست خود به [[مصباح المتهجد]] عمل کرد، قبل از دیگران خود به مفاتیح الجنان عمل مى کرد. | یکى دیگر از خصلت هاى پسندیده آن مرحوم پاىبندى به [[نماز شب]] و [[شب زنده دارى]] و [[قرائت قرآن]] و تلاوت [[ادعیه]] و [[اوراد]] و [[اذکار مأثور]]، از [[ائمه معصومین (ع)]] بود و در این مورد فرزند بزرگش مىگوید: «تا آنجا که من به خاطر دارم بیدارى آخر شب از آن مرحوم فوت نشد، حتى در سفرها» او مانند [[شیخ طوسی]] که نخست خود به [[مصباح المتهجد]] عمل کرد، قبل از دیگران خود به مفاتیح الجنان عمل مى کرد. | ||
یکى دیگر از ملکات روحى و سجایاى اخلاقى آن مرحوم، تواضع بسیار و همه جانبه اى بود که از خود نشان مى داد، در خانه و مدرسه و خیابان، هر کس را که مى دیدند خاصه علما و از بین آنان بیشتر به کسانى که با [[حدیث]] و اخبار [[اهل بیت]](ع) سر و کار داشتند فروتنى مى نمود و هیچ گاه در مجالسى که وارد مى شد در صدر مجلس نمى نشست و هرگز خود را بر دیگران مقدم نمى داشت. آثار صدق و صفا از رخسار و رفتار وى هویدا بود. <ref>بخش ویژگی های اخلاقی این مقاله، برگرفته شده از: مجله نورعلم، دوره دوم، شماره دوم، شماره مسلسل 14، با عنوان: «نجوم امت» (11): آیة اللّه حاج شیخ عباس قمى (رحمه الله) با اضافات و اصلاحات، ص 24- 27. ر.ک: مرکز کامپیوتری اسلامی نور، نرم افزار محدث قمی، شناخت نامه محدث قمی، ص 24- 27</ref> | یکى دیگر از ملکات روحى و سجایاى اخلاقى آن مرحوم، تواضع بسیار و همه جانبه اى بود که از خود نشان مى داد، در خانه و مدرسه و خیابان، هر کس را که مى دیدند خاصه علما و از بین آنان بیشتر به کسانى که با [[حدیث]] و اخبار [[اهل بیت]](ع) سر و کار داشتند فروتنى مى نمود و هیچ گاه در مجالسى که وارد مى شد در صدر مجلس نمى نشست و هرگز خود را بر دیگران مقدم نمى داشت. آثار صدق و صفا از رخسار و رفتار وى هویدا بود. <ref>بخش ویژگی های اخلاقی این مقاله، برگرفته شده از: مجله نورعلم، دوره دوم، شماره دوم، شماره مسلسل 14، با عنوان: «نجوم امت» (11): آیة اللّه حاج شیخ عباس قمى (رحمه الله) با اضافات و اصلاحات، ص 24- 27. ر.ک: مرکز کامپیوتری اسلامی نور، نرم افزار محدث قمی، شناخت نامه محدث قمی، ص 24- 27</ref> | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
محدث قمی از عالمان پرکار و با اخلاص بود و در تاریخ، [[رجال]]، [[تراجم]]، [[علوم قرآن]]، [[اخلاق]]، [[عقاید]] و [[علم حدیث]] تألیف کرده است، <ref>برای آگاهی بیشتر از سایر تألیفات شیخ عباس قمی(ره) به منابعی مانند «الذریعة إلى تصانیف الشیعة» و نرم افزارهای «تراجم و کتابشناسی» و مجموعه آثار شیخ عباس قمی از آثار مرکز تحقیقات کامپیوتری نور مراجعه کنید</ref> که به چند نمونه اشاره می شود: | محدث قمی از عالمان پرکار و با اخلاص بود و در تاریخ، [[رجال]]، [[تراجم]]، [[علوم قرآن]]، [[اخلاق]]، [[عقاید]] و [[علم حدیث]] تألیف کرده است، <ref>برای آگاهی بیشتر از سایر تألیفات شیخ عباس قمی(ره) به منابعی مانند «الذریعة إلى تصانیف الشیعة» و نرم افزارهای «تراجم و کتابشناسی» و مجموعه آثار شیخ عباس قمی از آثار مرکز تحقیقات کامپیوتری نور مراجعه کنید</ref> که به چند نمونه اشاره می شود: | ||
1. کلمات لطیفه (در علم اخلاق) | 1. کلمات لطیفه (در [[علم اخلاق]]) | ||
2. الدرّ النظیم فی لغات القرآن العظیم <ref>عقیقى بخشایشى، عبد الرحیم، طبقات مفسران شیعه، ص 854، نوید اسلام، قم، چاپ چهارم، 1387ش</ref> | 2. الدرّ النظیم فی لغات القرآن العظیم <ref>عقیقى بخشایشى، عبد الرحیم، طبقات مفسران شیعه، ص 854، نوید اسلام، قم، چاپ چهارم، 1387ش</ref> | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
3. کحل البصر فی سیرة سید البشر؛ <ref>این کتاب، توسط محمد محمدی اشتهاردی، تحت عنوان «سیرت پیامبر اعظم و مهربان» به زبان فارسی ترجمه شده است؛ محمدى اشتهاردى، محمد، سیرت پیامبر اعظم و مهربان، انتشارات ناصر، قم، چاپ اول، 1385ش</ref> یعنى سرمه چشم، پیرامون زندگى سرور انسانها [[پیامبر اسلام (ص)]] | 3. کحل البصر فی سیرة سید البشر؛ <ref>این کتاب، توسط محمد محمدی اشتهاردی، تحت عنوان «سیرت پیامبر اعظم و مهربان» به زبان فارسی ترجمه شده است؛ محمدى اشتهاردى، محمد، سیرت پیامبر اعظم و مهربان، انتشارات ناصر، قم، چاپ اول، 1385ش</ref> یعنى سرمه چشم، پیرامون زندگى سرور انسانها [[پیامبر اسلام (ص)]] | ||
4. کتاب نقد الوسائل (مختصر کتاب وسائل الشیعه [[شیخ حر عاملی]]) | 4. کتاب نقد [[الوسائل]] (مختصر کتاب [[وسائل الشیعه]] [[شیخ حر عاملی]]) | ||
5. شرح حکم نهج البلاغه (شرح [[کلمات قصار]] [[امام علی(ع)]] در [[نهج البلاغه]]) | 5. شرح حکم نهج البلاغه (شرح [[کلمات قصار]] [[امام علی(ع)]] در [[نهج البلاغه]]) | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
8. مفاتیح الجنان؛ کتاب مشهوری که در اکثر [[مشاهد مشرف]] و خانه های [[شیعیان]] مورد استفاده بوده و به عربی نوشته شده و به فارسی نیز ترجمه گردیده است. این کتاب شریف در جایگاه خود کم نظیر است؛ زیرا بسیاری از [[دعاها]] و [[نوافل]] و [[مستحباب]] و [[زیارات ائمه اطهار(ع)]] را در یکجا گردآوری کرده و در دسترس همگان قرار داده است. | 8. مفاتیح الجنان؛ کتاب مشهوری که در اکثر [[مشاهد مشرف]] و خانه های [[شیعیان]] مورد استفاده بوده و به عربی نوشته شده و به فارسی نیز ترجمه گردیده است. این کتاب شریف در جایگاه خود کم نظیر است؛ زیرا بسیاری از [[دعاها]] و [[نوافل]] و [[مستحباب]] و [[زیارات ائمه اطهار(ع)]] را در یکجا گردآوری کرده و در دسترس همگان قرار داده است. | ||
9. منتهی الآمال فی تاریخ النبی و | 9. [[منتهی الآمال فی تاریخ النبی و الآل]]؛ <ref>شیخ آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن، الذریعة إلى تصانیف الشیعة، ج 16، ص 408؛ وج 23، ص 9 ، نشر اسماعیلیان، کتابخانه اسلامیه، قم، تهران، 1408ق</ref> در زمینۀ زندگانی [[رسول اکرم(ص)]]، [[حضرت زهرا(س)]] و [[ائمه اطهار(ع)]] و تاریخ ولادت و وفات و وقایع دوران آنها نوشته شده است. | ||
10. [[منازل الآخره]]؛ <ref>شیخ آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن، الذریعة إلى تصانیف الشیعة، ج 16، ص 408؛ و ج 22، ص 245، نشر اسماعیلیان، کتابخانه اسلامیه، قم، تهران، 1408ق</ref> کتاب نفیسى است که مکرر چاپ شده و مراحل دشوار سفر آخرت را بر اساس روایات بررسى نموده و توشه لازم را یادآور شده است. | 10. [[منازل الآخره]]؛ <ref>شیخ آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن، الذریعة إلى تصانیف الشیعة، ج 16، ص 408؛ و ج 22، ص 245، نشر اسماعیلیان، کتابخانه اسلامیه، قم، تهران، 1408ق</ref> کتاب نفیسى است که مکرر چاپ شده و مراحل دشوار سفر آخرت را بر اساس روایات بررسى نموده و توشه لازم را یادآور شده است. |