|
|
| خط ۵۰: |
خط ۵۰: |
|
| |
|
|
| |
|
| =حرم نبوی=
| |
| این مکان، حرم مهم دیگری است که بر پایه احادیث و فتاوای فقهی، آداب و احکام خاصی دارد.
| |
| بنابر حدیثی، پیامبراکرم شفاعت اهل مدینه را در روز قیامت برعهده گرفته است. [۲۱۸][۲۱۹]
| |
| حنفیان به وجود حرم برای مدینه ، به گونه‌ای که احکام خاصی داشته باشد، قائل نیستند. [۲۲۰][۲۲۱]
| |
|
| |
| ۱۱.۱ - دیدگاه فقهای شیعه
| |
|
| |
| برخی فقهای معاصر شیعه نیز در حرم بودن مدینه، به گونه‌ای که در مورد مکه تعریف شده است، تردید دارند و این حدیث مشهور پیامبر اکرم را که حرم مدینه به شخص ایشان و حرم مکه به حضرت ابراهیم منتسب است، [۲۲۲][۲۲۳] به معنای لزوم حفظ حرمت نسبی این شهر یا حرمت مرقد مطهر آن حضرت تفسیر کرده‌اند.
| |
| این فقها، برای احتیاط، برخی احکامِ حرم را برای مدینه قائل شده‌اند [۲۲۴] [۲۲۵]
| |
|
| |
| ۱۱.۲ - از نظر فقهای اهل سنت
| |
|
| |
| برخی مالکیان و شافعیان، از جمله مالک بن انس ، با استناد به احادیث مذکور و نیز از آن‌رو که مدینه موطن مهاجران و محل استقرار صحابیان بوده است، حرم نبوی را از حرم مکّی برتر شمرده‌اند، [۲۲۶] ولی بیش‌تر فقها، جز مرقد حضرت رسول که برترین بقعه عالم معرفی شده است، حرم مکّی را برتر شمرده‌اند.[۲۲۷][۲۲۸][۲۲۹]
| |
|
| |
| ۱۱.۳ - حدود
| |
|
| |
| در برخی احادیث، حدود حرم نبوی به اندازه یک بَرید از هر چهار طرف معرفی شده است. [۲۳۰][۲۳۱][۲۳۲]
| |
| طبق حدیثی دیگر ــکه هم شیعه و هم اهل سنّت نقل کرده‌اند ــ حرم نبوی میان دو زمینِ پوشیده از سنگ سیاه (ما بَینَ لابَتَیها)، در مشرق و مغرب مدینه، قرار دارد. [۲۳۳][۲۳۴][۲۳۵]
| |
| فقهای شیعه حدود حرم نبوی را طبق احادیث، از کوه عَیر (یا عایر) تا کوه وَعیر دانسته‌اند [۲۳۶][۲۳۷][۲۳۸] [۲۳۹] ، اما برخی از فقهای اهل سنّت، به استنادِ احادیثی دیگر، مرز این حرم را از کوه عیر تا کوه ثور، که دوازده میل می‌شود، معرفی کرده‌اند.
| |
| آنان عیر را در میقات و ثور را در پشت کوه اُحد دانسته‌اند. [۲۴۰][۲۴۱][۲۴۲]
| |
| برخی دیگر، با توجه به وجود کوه ثور در مکه، به توجیه احادیث مذکور پرداخته و از جمله احتمال داده‌اند که راویان به اشتباه به جای اُحد، ثور را ذکر کرده‌اند یا نام پیشین احد، ثور بوده است. [۲۴۳][۲۴۴]همچنین ممکن است مراد پیامبر اکرم فاصله‌ای معادل فاصله دو کوه عیر و ثور در مکه بوده یا خود حضرت مجازآ دو کوه موجود در مدینه را عیر و ثور نامیده است. [۲۴۵]
| |
| =
| |
| =احکام=
| |
| مهم‌ترین آداب و احکام حرم نبوی عبارت‌اند از: استحباب ورود با غسل به حرم نبوی؛ استحباب مجاورت در مدینه ؛ استحباب روزه گرفتن در برخی ایام هفته ؛ حرمت آسیب رساندن به گیاهان و قطع درختان ، به‌ویژه نهال درختان، مگر برای تغذیه چهارپایان؛ و حرمت شکار کردن حیوانات. [۲۴۶][۲۴۷][۲۴۸][۲۴۹][۲۵۰] [۲۵۱] برخی فقهای متقدم اهل سنّت برای ارتکاب پاره‌ای از محرّمات حرم نبوی مجازات ذکر کرده‌اند. [۲۵۲][۲۵۳]
| |
| برخى دیگر بین قطع درختان و شکار تفصیل داده، در اوّل قائل به حرمت و در دوم قائل به کراهت شده‌اند. [۲۵۴] [۲۵۵] بنابر تصریح بعضى، در حکم یاد شده، تفاوتى بین گیاهان و درختان نیست. هرچند ظاهر کلمات برخى اختصاص حکم به درختان است.[۲۵۶] [۲۵۷] [۲۵۸] [۲۵۹]
| |
| البته آنچه در حرم مکه استثنا شده درحرم مدینه نیز مستثنا است. [۲۶۰] بنابر قول به حرمت، در صورت ارتکاب، کفاره ثابت نیست، هرچند گناه کرده است. [۲۶۱] لیکن خوردن شکار حرام است. [۲۶۲] براى دخول حرم مدینه احرام بستن واجب نیست. [۲۶۳] هرچند غسل کردن مستحب است. [۲۶۴]
| |
|
| |
|
| =حرم امام حسین= | | =حرم امام حسین= |
