پرش به محتوا

برازبندیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ اکتبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''برازبنديه''' پیروان مردی به نام برازبنده هستند که در اصل [[زرتشتیان|زرتشتی]] بود.
'''برازبندیه''' پیروان مردی به نام برازبنده هستند که در اصل [[زرتشتیان|زرتشتی]] بود.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
از جمله شورش هايى که به پيروى از [[ابو مسلم]] در [[خراسان]] روى داد،  خروج شخصى زرتشتى الاصل به نام برازبنده بود. این نام به زبان پهلوى ورازبنده و به زبان فارسى به معنای گرازبنده است. برازبنده فرزند بمرون بود. منصور خليفه عباسى صاحب شرطه خود عبد الجبار را به ولايت خراسان فرستاد، اما او به برازبنده پيوست. برازبنده چون از سپیدجامگان بود، عبد الجبار نیز به تبع او پرچم سیاه عباسی را رها و علم سپید اختیار کرد. برازبنده ادعا مى ‏کرد که ابراهيم بن عبد الله هاشمى است و در ابتدا از «[[کيسانيان]]» بود. عبدالجبار مردم را به طاعت برازبنده خواند و گروهی از خزاعیان را از بین برد به این دلیل که دعوت برازبنده را رد کرده بودند.[[منصور دوانیقی]] خراسان را به پسر خود مهدى واگذار کرد و او حرب بن زياد را به جنگ عبد الجبار فرستاد. در آن جنگ برازبنده به دست حرب کشته شد و عبد الجبار بعد از شکست گریخت اما سرانجام دستگير و زندانى شد. <ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 23</ref>  
از جمله شورش هایى که به پیروى از [[ابو مسلم]] در [[خراسان]] روى داد،  خروج شخصى زرتشتى الاصل به نام برازبنده بود. این نام به زبان پهلوى ورازبنده و به زبان فارسى به معنای گرازبنده است. برازبنده فرزند بمرون بود. منصور خلیفه عباسى صاحب شرطه خود عبد الجبار را به ولایت خراسان فرستاد، اما او به برازبنده پیوست. برازبنده چون از سپیدجامگان بود عبد الجبار نیز به تبع او پرچم سیاه عباسی را رها و علم سپید اختیار کرد. برازبنده ادعا مى ‏کرد که ابراهیم بن عبد الله هاشمى است و در ابتدا از «[[کيسانيان|کیسانیان]]» بود. عبدالجبار مردم را به طاعت برازبنده خواند و گروهی از خزاعیان را از بین برد به این دلیل که دعوت برازبنده را رد کرده بودند.[[منصور دوانیقی]] خراسان را به پسر خود مهدى واگذار کرد و او حرب بن زیاد را به جنگ عبد الجبار فرستاد. در آن جنگ برازبنده به دست حرب کشته شد و عبد الجبار بعد از شکست گریخت اما سرانجام دستگیر و زندانى شد. <ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 23</ref>  


==پانویس==  
==پانویس==  
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۸۱۰

ویرایش