۸۷٬۷۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
جهاد واژهای [[عربی]] از ریشه «ج ه د» به معنای مشقت، تلاش، مبالغه در کار، به نهایت چیزی رسیدن و توانایی است. <ref>ابن سکیت، ترتیب اصلاح المنطق؛ فراهیدی، العین؛ جوهری، الصحاح: تاج اللغة و صحال العربیة.</ref> | جهاد واژهای [[عربی]] از ریشه «ج ه د» به معنای مشقت، تلاش، مبالغه در کار، به نهایت چیزی رسیدن و توانایی است. <ref>ابن سکیت، ترتیب اصلاح المنطق؛ فراهیدی، العین؛ جوهری، الصحاح: تاج اللغة و صحال العربیة.</ref> | ||
==معنا و چیستی جهاد== | ==معنا و چیستی جهاد== | ||
معنای اصطلاحی جهاد در متون دینی مبارزه در راه خدا با جان، مال و داراییهای دیگر خود با هدف گسترش اسلام یا دفاع از آن است.<ref>ابن عبدین، ردّ المحتار علی الدّر المختار، ج۲، ص۲۱۷؛ هیکل، الجهاد والتقال | معنای اصطلاحی جهاد در متون دینی مبارزه در راه خدا با جان، مال و داراییهای دیگر خود با هدف گسترش اسلام یا دفاع از آن است.<ref>ابن عبدین، ردّ المحتار علی الدّر المختار، ج۲، ص۲۱۷؛ هیکل، الجهاد والتقال فی السیاسة الشرعیة، ج۱، ص44.</ref> | ||
البته جهاد در مفاهیمی دیگر، مانند جهاد اکبر، به معنای مجاهدت و تلاش در برابر وسوسههای شیطان و هوای نفس نیز به کار رفته است. <ref>نجفی، جواهر الکلام | البته جهاد در مفاهیمی دیگر، مانند جهاد اکبر، به معنای مجاهدت و تلاش در برابر وسوسههای شیطان و هوای نفس نیز به کار رفته است. <ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ج۲۱، ص۳۵۰.</ref> | ||
همچنین در احادیث، برخی از اعمال شبیه به جهاد دانسته شده است، که ظاهراً برای ارج نهادن به آنها بوده است. امر به معروف، نهی از منکر، سخت گفتن از [[عدالت]] در برابر سلطان ستمگر، تلاش انسان برای زنده کردن سنتی نیکو در جامعه، خوب شوهرداری کردن و تلاش مرد برای کسب روزی [[حلال]] از این موارد است. <ref>کلینی، الکافی، ج۴، ص259؛ ج۵، ص۹، 10، 12، 60، 88؛ مناوی، فیض القدیر: شرح الجامع الصغیر، ج۲، ص366.</ref> | همچنین در احادیث، برخی از اعمال شبیه به جهاد دانسته شده است، که ظاهراً برای ارج نهادن به آنها بوده است. امر به معروف، نهی از منکر، سخت گفتن از [[عدالت]] در برابر سلطان ستمگر، تلاش انسان برای زنده کردن سنتی نیکو در جامعه، خوب شوهرداری کردن و تلاش مرد برای کسب روزی [[حلال]] از این موارد است. <ref>کلینی، الکافی، ج۴، ص259؛ ج۵، ص۹، 10، 12، 60، 88؛ مناوی، فیض القدیر: شرح الجامع الصغیر، ج۲، ص366.</ref> |