confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
|- | |- | ||
|استادان | |استادان | ||
|ابن نما حلی •فخار بن معد موسوی علامه حلی• حسن بن داوود حلی• بهاءالدین اربلی• عبد | |ابن نما حلی •فخار بن معد موسوی علامه حلی• حسن بن داوود حلی• بهاءالدین اربلی• عبد الكریم بن طاووس و ... | ||
|- | |- | ||
|شاگردان | |شاگردان | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
گرایش ابن طاووس بیش از هر موضوعی به مسائل [[اخلاقی]] و [[معنوی]] و بخصوص [[دعا]] و [[زیارت]] بود و مجموعه آثاری با عنوان <big>تتمات مصباح المتهجد</big> به رشته تحریر در آورد که تکمیل مصباح المتهجد [[شیخ طوسی]] در موضوع دعاست. | گرایش ابن طاووس بیش از هر موضوعی به مسائل [[اخلاقی]] و [[معنوی]] و بخصوص [[دعا]] و [[زیارت]] بود و مجموعه آثاری با عنوان <big>تتمات مصباح المتهجد</big> به رشته تحریر در آورد که تکمیل مصباح المتهجد [[شیخ طوسی]] در موضوع دعاست. | ||
علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند. کتابخانهی سید بن طاووس که بالغ بر ۱۵۰۰ کتاب داشته است یک مجموعه شخصی قابل توجه است. | علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند. کتابخانهی سید بن طاووس که بالغ بر ۱۵۰۰ کتاب داشته است یک مجموعه شخصی قابل توجه است. | ||
=زندگینامه سید بن طاووس= | |||
در پانزدهم 589 ق. تولد نوزادی خانه سعدالدین ابو ابراهیم موسی بن جعفر را از شادی و نشاط آكنده ساخت. ابوابراهیم نوزاد نیمة محرم را به یاد نیای ارجمندش علی نامید. <ref> فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ص 158</ref> | |||
همسر ابوابراهیم دختر ورّام بن ابی فراس دانشور شهرة [[حله]] بود. <ref> روضات الجنات، خوانساری، ج 4، ص 325</ref> علی اندك اندك در محضر پدر بزرگی چون ورّام و پدری مانند سعدالدین ابوابراهیم با الفبای زندگی آشنا شد. او بزودی دریافت كه ریشه در آسمان دارد و با سیزده واسطه به [[امام حسن مجتبی(ع)]] پیوند میخورد. <ref>مقدمة برنامة سعادت، سید محمد باقر شهیدی گلپایگانی، ص 2</ref> | |||
ورّام برایش گفت كه ابوابراهیم دختر زادة شیخ طوسی است <ref>روضات الجنات، ج 4، ص 337</ref> و چگونه نیای بزرگوارش محمد بن اسحاق به دلیل زیبایی چهره و ناموزونی پاها به <big>طاووس</big> شهرت داشت. <ref> كتابخانه ابن طاووس و احوال و آثار او، اتان گلبرگ، سید علی قرائی و رسول جعفریان، ص 20</ref> | |||
ورّام در دوم [[محرم]] 605 ق. دیده از جهان بست. <ref> فیض العلام، ص 143</ref> هر چند همراهی این بزرگمرد با علی بن موسی، كه رضی الدین شهرت داشت، دیری نپایید ولی همین زمان كوتاه كافی بود تا علی وی را بشناسد و همواره به عنوان الگو ستایشش كند. <ref>مقدمة كشف المحجة لثمرة المهجة، سید بن طاووس، سید محمد باقر شیهدی گلپایگانی، ص 7</ref> | |||
البته ستارة حلّه تنها بدین استادان بسنده نكرد. شیخ نجیب الدین بن نما، سید شمس الدین فخار بن معدالموسوی، سید صفی الدین الحسن الدربی، شیخ سدید الدین سالم بن محفوظ بن عزیزة السوراوی، سید ابو حامد محیی الدین محمد بن عبدالدین زهرة الحلبی، شیخ نجیب الدین یحیی بن محمد السوراوی، شیخ ابوالسعادات اسعد بن عبد القاهر اصفهانی، سید كمال الدین حیدر بن محمد بن زید بن محمد بن عبدالله الحسینی و سید محب الدین محمد بن محمود مشهور به «ابن نجار بغدادی» از دیگر استادان وی شمرده میشدند. <ref>مقدمة كشف المحجة لثمرة المهجة، سید بن طاووس، سید محمد باقر شیهدی گلپایگانی، ص 7</ref> | |||
ناگفته پیداست كه استفاده از همة این نامبردگان به شیوة معمول روزگار ما تحقق نیافته، بلكه بیشتر بهرهوری ستارة حله از آنها درقالب قرائت روایت و [[اجازة نقل حدیث]] بوده است. شتاب وی در آموختن مطالب دقیق علمی شگفتانگیز بود. آنچه دیگران در چند سال میآموختند او در یك سال فرا گرفت و پس از خواندن بخش نخست نهایه شیخ طوسی به چنان پیشرفتی دست یافت كه ابن نما در پشت جلد اول نهایه اجازهای به خط خویش برایش نگاشت. <ref> كشف المحجة لثمرة المهجة، سید بن طاووس، فصل 143، نسخة كتابخانة آیت الله العظمی مرعشی ره</ref> | |||
علی كه همواره پند ورّام در گوش داشت و در هر رشته علمی كه وارد میشد به چیزی جز تخصص نمیاندیشید. به اجازه استاد بسنده نكرده، بخش دوم نهایه را نیز خواند؛ آنگاه مبسوط را به پایان برده، بدین ترتیب پس از دو سال و نیم فقه آموزی، از استاد بینیاز شد و از آن پس تنها برای نقل روایت در محضر استادان حضور یافت. <ref> كشف المحجة لثمرة المهجة، سید بن طاووس، فصل 143، نسخة كتابخانة آیت الله العظمی مرعشی ره</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |