۸۷٬۷۸۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: عالمان شیعه' به 'رده: عالمان رده: عالمان شیعه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''علامه شیخ محمد مهدی شمس الدین''' عالم دینی، نظریهپرداز سیاسی | '''علامه شیخ محمد مهدی شمس الدین''' عالم دینی، نظریهپرداز سیاسی لبنانی، رئیس سابق [[مجلس اعلای شیعیان لبنان]]، عضو هیئت موسس [[حزب الدعوه عراق]] و از منادیان [[وحدت اسلامی]] بود و در این موضوع مقالات و سخنرانیهای متعددی از خویش به یادگار نهاده است.او ضمن تلاش برای گسترش روابط [[مسلمانان]] با مسیحیان، نقش مهمی در ایجاد وفاق ملی [[لبنان]] و لغو بنیان فرقه گرایانه نظام سیاسی کشورش ایفا کرد و از پیشتازان و فعالان علمای [[لبنان]] در راه وحدت بین مسلمانان بوده است.<ref>روزنامه اطلاعات، ضمیمه، شماره ۲۲۱۰۹، ص</ref> | ||
=زندگی نامه= | =زندگی نامه= | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
با سختکوشی در کسب معرفت و دانش, سریعاً به درجهٔ اجتهاد رسید و در مقام یکی از استادان سطح عالی حوزه علمیه [[نجف]] قرار گرفت. شمس الدین به عنوان متفکر و پژوهشگر در میان حوزویان شناخته شده بود. از سوی دیگر وی ملازم [[مرجع تقلید]] مطلق آن زمان؛ یعنی [[آیت الله سید محسن حکیم]] بود. این موقعیت، زمینه مناسبی را فراهم می آورد تا وی بتواند استعدادهای ذاتی خود را به شکوفایی برساند و در کوران حوادث مختلف آبدیده گردد.<br> | با سختکوشی در کسب معرفت و دانش, سریعاً به درجهٔ اجتهاد رسید و در مقام یکی از استادان سطح عالی حوزه علمیه [[نجف]] قرار گرفت. شمس الدین به عنوان متفکر و پژوهشگر در میان حوزویان شناخته شده بود. از سوی دیگر وی ملازم [[مرجع تقلید]] مطلق آن زمان؛ یعنی [[آیت الله سید محسن حکیم]] بود. این موقعیت، زمینه مناسبی را فراهم می آورد تا وی بتواند استعدادهای ذاتی خود را به شکوفایی برساند و در کوران حوادث مختلف آبدیده گردد.<br> | ||
بعلاوه حضورش در بیت [[مرجعیت]] موجب آشنایی او با شخصیتهایی همچون [[سید موسی صدر]] , [[سید محمد باقر صدر]] , [[سید محمد باقر حکیم]], [[سید مهدی حکیم]], [[سید محمد تقی حکیم]] ـ که همگی به خانه [[ حکیم|آیت الله سید محسن حکیم]] رفت و آمد داشتند ـ گردید.<br> | بعلاوه حضورش در بیت [[مرجعیت]] موجب آشنایی او با شخصیتهایی همچون [[سید موسی صدر]], [[سید محمد باقر صدر]], [[سید محمد باقر حکیم]], [[سید مهدی حکیم]], [[سید محمد تقی حکیم]] ـ که همگی به خانه [[ حکیم|آیت الله سید محسن حکیم]] رفت و آمد داشتند ـ گردید.<br> | ||
=فعالیت در عراق،انتشار مجله الاضواء= | =فعالیت در عراق،انتشار مجله الاضواء= | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
=پیشگام در عرصه تقریب مذاهب اسلامی= | =پیشگام در عرصه تقریب مذاهب اسلامی= | ||
او همراه با دیگر عالمان دینی نجف اشرف در جریان این حوداث قرار داشت. او با توجه به تجربه پیشتاز در قاهره و نیز تجربه روابط مستحکم مرحوم [[حسن البنا]] با علمای [[شیعه]] ، از گفتمان وحدت در اعتقادات و شریعت سخن به میان می آورد و تأکید می کند فراخوان به حذف دیگری، فراخوانی غیر طبیعی است و خدمتی به روند وحدت نمیکند. <br> | او همراه با دیگر عالمان دینی نجف اشرف در جریان این حوداث قرار داشت. او با توجه به تجربه پیشتاز در قاهره و نیز تجربه روابط مستحکم مرحوم [[حسن البنا]] با علمای [[شیعه]]، از گفتمان وحدت در اعتقادات و شریعت سخن به میان می آورد و تأکید می کند فراخوان به حذف دیگری، فراخوانی غیر طبیعی است و خدمتی به روند وحدت نمیکند. <br> | ||
سپس بر این نکته تأکید میکند که ما باید تحقق [[تقریب]] میان همه [[مذاهب اسلامی]] را آن چنان که میان مذاهب مختلف [[اشعری]] صورت گرفت، هدف قرار دهیم.از جمله سیاست هایی که وی مطرح می سازد، مسئله منع تبشیر و تبلیغ در میان مسلمانان و واداشتن پیروان یک مذهب به ترک مذهب خویش و پیروی از مذهب دیگر به شیوه تبشیری است.<br> | سپس بر این نکته تأکید میکند که ما باید تحقق [[تقریب]] میان همه [[مذاهب اسلامی]] را آن چنان که میان مذاهب مختلف [[اشعری]] صورت گرفت، هدف قرار دهیم.از جمله سیاست هایی که وی مطرح می سازد، مسئله منع تبشیر و تبلیغ در میان مسلمانان و واداشتن پیروان یک مذهب به ترک مذهب خویش و پیروی از مذهب دیگر به شیوه تبشیری است.<br> | ||
خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
برخی آثار او در عراق, اعجاب بزرگانی نظیر سید محمد باقر صدر را برانگیخت. آثار وی به چند طبقهٔ آثار چاپی, آثار چاپ نشده, مقالات نشریات, مقالات ارائه شده به کنگرهها, سخنرانیها و بالاخره آثار در بارهٔ او طبقه بندی و معرفی میگردد. یکی از ویژگیهای مهم آثار او, اتکا بر میراث فرهنگی تشیع و وفاداری به آنهاست.<br> | برخی آثار او در عراق, اعجاب بزرگانی نظیر سید محمد باقر صدر را برانگیخت. آثار وی به چند طبقهٔ آثار چاپی, آثار چاپ نشده, مقالات نشریات, مقالات ارائه شده به کنگرهها, سخنرانیها و بالاخره آثار در بارهٔ او طبقه بندی و معرفی میگردد. یکی از ویژگیهای مهم آثار او, اتکا بر میراث فرهنگی تشیع و وفاداری به آنهاست.<br> | ||
همانند برخی تجدد گرایان پشت به گذشته اسلام ننمود، بلکه سنت و تجدد را با هم میخواست و سعی در ایجاد هماهنگی بین آنها داشت. از این رو به نهج البلاغه علاقه وافر داشت به طوری که چهار اثر در بارهٔ مسائل نهج البلاغه نوشت.<br> | همانند برخی تجدد گرایان پشت به گذشته اسلام ننمود، بلکه سنت و تجدد را با هم میخواست و سعی در ایجاد هماهنگی بین آنها داشت. از این رو به نهج البلاغه علاقه وافر داشت به طوری که چهار اثر در بارهٔ مسائل نهج البلاغه نوشت.<br> | ||
=کتابشناسی محمد مهدی شمس الدین= | =کتابشناسی محمد مهدی شمس الدین= | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۲۷: | ||
۴)الأمّهٔ و الدولهٔ و الحرکهٔ الإسلامیهٔ, بیروت، منشورات الغدیر, ۱۴۱۴ ق/ ۱۹۹۴ م.<br> | ۴)الأمّهٔ و الدولهٔ و الحرکهٔ الإسلامیهٔ, بیروت، منشورات الغدیر, ۱۴۱۴ ق/ ۱۹۹۴ م.<br> | ||
۵)أنصار | ۵)أنصار الحسین، الرجال و الدّلالات، بیروت، دار الفکر، ۱۳۹۵ ق / ۱۹۷۵ م؛ تهران، مؤسسهٔ البعثهٔ, ۱۴۰۷ ق؛ بیروت، المؤسسهٔ الدولیهٔ للدراسات و النشر, ۱۹۹۶م/ ۱۴۱۶ ق. گزارشی از زندگینامه و فداکاریهای اصحاب امام حسین (ع) است.<br> | ||
وی صرفاً به زندگینامهٔ آنها نپرداخته بلکه درس آموزیها از سیره و عملکرد آنها را هم مطرح کرده است.<br> | وی صرفاً به زندگینامهٔ آنها نپرداخته بلکه درس آموزیها از سیره و عملکرد آنها را هم مطرح کرده است.<br> | ||
۶)أهلیّهٔ المرأهٔ لتولّی السلطهٔ, بیروت, المؤسسهٔ الدولیهٔ للدراسات و النشر, ۱۹۹۶م, ص ۱۶۸.<br>۷) بین الجاهلیهٔ و الإسلام, بیروت و قاهره, دار الکتاب اللبنانی و دار الکتاب المصری, ۱۳۹۵ ق / ۱۹۷۵م.<br> | ۶)أهلیّهٔ المرأهٔ لتولّی السلطهٔ, بیروت, المؤسسهٔ الدولیهٔ للدراسات و النشر, ۱۹۹۶م, ص ۱۶۸.<br>۷) بین الجاهلیهٔ و الإسلام, بیروت و قاهره, دار الکتاب اللبنانی و دار الکتاب المصری, ۱۳۹۵ ق / ۱۹۷۵م.<br> | ||
خط ۱۷۴: | خط ۱۷۰: | ||
۳۰) [[مع الإمام الرضا فی ذکری وفاته]] , بیروت, [[الجمعیهٔ الخیریهٔ الثقافیهٔ]] , ۱۳۸۶ ق.<br> | ۳۰) [[مع الإمام الرضا فی ذکری وفاته]] , بیروت, [[الجمعیهٔ الخیریهٔ الثقافیهٔ]] , ۱۳۸۶ ق.<br> | ||
۳۱) [[المقاومهٔ فی الخطاب الفقهی السیاسی]] ، بیروت, الجامعهٔ الإسلامیهٔ فی لبنان و مرکز الدراسات و التوثیق، ۱۹۹۸ م، ۳۹۷ ص. مجموعهای از سخنرانیها و نوشتارهای کوتاه در باره جهاد و مقاومت مردم لبنان بویژه شیعیان جنوب از منظر علوم سیاسی و فقه شیعه است. مقالات این مجموعه در بخش مقالات نشریات معرفی شده است.<br> | ۳۱) [[المقاومهٔ فی الخطاب الفقهی السیاسی]]، بیروت, الجامعهٔ الإسلامیهٔ فی لبنان و مرکز الدراسات و التوثیق، ۱۹۹۸ م، ۳۹۷ ص. مجموعهای از سخنرانیها و نوشتارهای کوتاه در باره جهاد و مقاومت مردم لبنان بویژه شیعیان جنوب از منظر علوم سیاسی و فقه شیعه است. مقالات این مجموعه در بخش مقالات نشریات معرفی شده است.<br> | ||
۳۲) [[نظام الحکم و الإدارهٔ فی الإسلام]], الطبعهٔ الاولی, بیروت , منشورات حمد , ۱۳۷۴ ق/ ۱۹۵۵ م, الطبعهٔ الثانیهٔ: بیروت, دار المجد , ۱۹۹۲م/ ۱۴۱۲ ق؛ الطبعهٔ الثالثهٔ: المؤسسهٔ الدولیهٔ للدرسات و النشر, ۱۹۹۵م/ ۱۴۱۵ ق؛ قم, دار الثقافهٔ, ۱۴۱۲ ق, ۶۷۴ ص. مباحث آن در این زمینه است که دو نظام خلافت در اهل سنت و ولایت فقیه در شیعه, بحرانهای نظری و عملی در بطن خود دارند. پس از توضیح این بحرانها (ص ۴۰۲ - ۴۱۰ از ترجمه) راه حلی برای رفع بحران ارائه کرده است. خلاصه این راه حل, ولایت امت بر خود است (ص ۴۱۰ از ترجمه). از چاپ اول این اثر، حدود ۴۶ سال میگذرد.<ref>https://vista.ir/article/288337</ref> | ۳۲) [[نظام الحکم و الإدارهٔ فی الإسلام]], الطبعهٔ الاولی, بیروت , منشورات حمد , ۱۳۷۴ ق/ ۱۹۵۵ م, الطبعهٔ الثانیهٔ: بیروت, دار المجد , ۱۹۹۲م/ ۱۴۱۲ ق؛ الطبعهٔ الثالثهٔ: المؤسسهٔ الدولیهٔ للدرسات و النشر, ۱۹۹۵م/ ۱۴۱۵ ق؛ قم, دار الثقافهٔ, ۱۴۱۲ ق, ۶۷۴ ص. مباحث آن در این زمینه است که دو نظام خلافت در اهل سنت و ولایت فقیه در شیعه, بحرانهای نظری و عملی در بطن خود دارند. پس از توضیح این بحرانها (ص ۴۰۲ - ۴۱۰ از ترجمه) راه حلی برای رفع بحران ارائه کرده است. خلاصه این راه حل, ولایت امت بر خود است (ص ۴۱۰ از ترجمه). از چاپ اول این اثر، حدود ۴۶ سال میگذرد.<ref>https://vista.ir/article/288337</ref> | ||
=اولین متن تحلیلی در مورد | =اولین متن تحلیلی در مورد نظام سیاسی اسلام= | ||
میتوان آن را به عنوان اولین متن تحلیلی شیعی در بارهٔ [[نظام سیاسی اسلام]] پس از کتاب [[تنبیه الأمهٔ و تنزیه الملهٔ نائینی]] دانست. چاپ اول در هشت فصل تدوین شد ولی چاپ دوم همراه با اضافاتی به چاپ رسید؛ یعنی دو فصل [[ماهیت امامت معصومین و مدیریت در اسلام]] و برخی اسناد و نصوص فقهی و کلامی بدان افزوده گردید. سید محمد باقر صدر این اثر را دوست میداشت. بین چاپ اول تا چاپ دوم سی و هفت سال فاصله افتاد! این اثر توسط [[سید مرتضی آیت الله زاده شیرازی]] زیر عنوان حکومت و مدیریت در اسلام به فارسی ترجمه شد ( تهران, [[دانشگاه تهران]]، ۱۳۷۵).<br> | میتوان آن را به عنوان اولین متن تحلیلی شیعی در بارهٔ [[نظام سیاسی اسلام]] پس از کتاب [[تنبیه الأمهٔ و تنزیه الملهٔ نائینی]] دانست. چاپ اول در هشت فصل تدوین شد ولی چاپ دوم همراه با اضافاتی به چاپ رسید؛ یعنی دو فصل [[ماهیت امامت معصومین و مدیریت در اسلام]] و برخی اسناد و نصوص فقهی و کلامی بدان افزوده گردید. سید محمد باقر صدر این اثر را دوست میداشت. بین چاپ اول تا چاپ دوم سی و هفت سال فاصله افتاد! این اثر توسط [[سید مرتضی آیت الله زاده شیرازی]] زیر عنوان حکومت و مدیریت در اسلام به فارسی ترجمه شد ( تهران, [[دانشگاه تهران]]، ۱۳۷۵).<br> |