احمد سرهندی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''أحمد السرهندی الفاروقی''' در سال 971 هجری قمری در شهر سرهند [[هند]] متولد شد. صاحب کتاب سبحه المرجان می گوید: در هند مانند دو این دو فاروق نیامد یکی در علم [[تصوف]] که احمد سرهندی است و دیگری در علم حکمت و ادبیات که ملا محمود نام داشت<ref>الزركلی, خیر الدین (أیار 2002 م). الأعلام - ج 7 (الطبعة الخامسة عشر). بیروت: دار العلم للملایین. صفحة 184</ref>.

چون پدرش درگذشت، برای انجام مناسک [[حج]] عازم شد و چون وارد شهر دهلی شد نزد محمد بقیع الله رفت و پس از گذشت دو روز از ملاقات با او بیعت کرد و از او طریقه [[نقشبندیه|نقشبندی]] را آموخت. پس از گذشت یك ماه و چند روز، محمد بقیع بالله او را در نقشبندی تأیید كرد و به وطن بازگشت و به تدریس این طریقه پرداخت.

آنان را كه [[بدعت]] را به خوب و بد تقسیم می كنند، نكوهش می كرد و تمام بدعت ها را بد می دانست و سنت را مهم می دانست و مواردی را كه از بدعت ها تهیه شده بود را ذكر می كرد «از قبیل صلاة الرغائب والصلاة الغوثیة والعرس والمیلاد والعاشوراء و آنچه در آن است» تا اینکه می فرماید: «و احکام قبور و فاتحه مروج و اذان بعد از دفن همه را بدعت است».

ذبح بر قبور را انکار کرده و آن را شرک می‌دانست، لذا می‌گوید: «بسیاری از جاهلان حیوانات را به بزرگان و صالحان و اولیای خود برحذر می‌داشتند و به قبر می‌بردند و ذبح می‌کردند، از جمله قربانی‌هایی که مشرکان برای جنیان به امید رضایت و از ترس خشم آنان قربانی می‌کردند»<ref>مكتوبات السرهندی، (41/35)</ref>.

المكتوبات الربانیة، در سه جلد.

المكاشفات الغیبیة<ref>إسماعیل البغدادی - هدیة العارفین - ج5 ص 165</ref>