احمد بن عبدالله شنبل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن عبدالله شنبل''' (872 - 920 ق) پیشوا و عالم دینی و مورخ اهل [[حضرموت]] بود<ref>كحالة, عمر رضا (1414 هـ). معجم المؤلفین (PDF). الجزء الأول. بیروت، لبنان: مؤسسة الرسالة. صفحة 184. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 17 ینایر 2021.</ref>.  او به علم ادبیات و تاریخ متمایل شد و تاریخ حضرموت را که به عنوان "تاریخ شنبل" شناخته می شود گردآورد و در آن نکته های تاریخی، احکام شرعی و پندهای مفید را ترکیب کرد. این کتاب یک منبع تاریخی کامل برای نزدیک به ده قرن است.<ref>الزركلی, خیر الدین (2002). الأعلام (PDF). الجزء الأول. بیروت، لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 160. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 22 سبتمبر 2020.</ref>

در سال 872 هجری در تریم حضرموت متولد شد. او [[قرآن]] و و برخی از کتب را حفظ کرد. در کسب علم مجتهد و در سیره عملی صوفی شد و در علوم ادبی و عربی سرآمد بود و کتابهای زیادی در زمینه علوم حدیث خواند. او با بزرگان و علمای زمان خود همنشین بود و در این راه به بسیاری از کشورها سفر کرد و از محضر علما بهره گرفت و به دست بسیار ی از ایشان خرقه علم و زهد بر تن کرد. او اهمیت زیادی نسبت به کتابهای تاریخ به ویژه تاریخ اعراب داشت و در یک دوره کتاب تاریخی را گردآوری کرد. <ref>الشلی, محمد بن أبی بكر (1402 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الكرام آل أبی علوی (PDF). الجزء الثانی (الطبعة الثانیة). صفحة 148. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 4 دیسمبر 2020.</ref>

او کتابی دارد با نام "تاریخ شنبل"  که "تاریخ اکمل" نیز نامیده می شود و به تاریخ حضرموت اختصاص داده است. این کتاب به ثبت وقایع از سال 501 هجری تا آغاز قرن دهم هجری<ref> الحبشی, عبد الله بن محمد (1425 هـ). مصادر الفكر الإسلامی فی الیمن. أبوظبی، الإمارات العربیة المتحدة: المجمع الثقافی. صفحة 499.</ref> تنظیم شده است که در آن به کتاب «البهاء» که بر اساس حوادث و سالها تنظیم شده است  بسیار تکیه کرده است و متعلق به مورخ عبدالرحمان بن علی بن حسان، متوفی در سال 818 هجری قمری، نویسنده قدیمی ترین تاریخ حضرمی است <ref>حسان, عبد الرحمن بن علی (1441 هـ). البهاء فی تاریخ حضرموت. عمان، الأردن: دار الفتح.</ref>.

وی در پایان ماه رجب سال 920 هجری قمری در طارم درگذشت و در قبرستان زنبل به خاک سپرده شد<ref>الشلی, محمد بن أبی بكر (1425 هـ). السناء الباهر بتكمیل النور السافر. صنعاء، الیمن: مكتبة الإرشاد. صفحة 124.</ref> .