پرش به محتوا

فاطمیان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
خط ۵۵: خط ۵۵:
اصطلاح فاطمیان بیانگر آن است که آنان منسوب به فاطمه‏ زهرا (ع) هستند ولی در وجه این نام‌گذاری دیدگاه‏هاى مختلفى ابراز شده است:
اصطلاح فاطمیان بیانگر آن است که آنان منسوب به فاطمه‏ زهرا (ع) هستند ولی در وجه این نام‌گذاری دیدگاه‏هاى مختلفى ابراز شده است:


برخى با قاطعیت نسبت آنان را به فاطمه‏ زهرا (ع) انکار کرده‌‏اند، از آن جمله <big>دُخویه</big> است. وى در کتاب خود به نام «یادى از قرامطه‏ بحرین و فاطمیان»، دلایل بسیارى بر این نظریه آورده است؛ یکى از آن دلایل این است که خلفاى عباسى بغداد و اموى قرطبه در دو نوبت، یک بار در سال ٤٠٢ و بار دیگر در سال ٤٤٤، نسب این سلسله را به فاطمیان انکار کردند، و از طرف دیگر در کتاب‏هاى مقدس دروز، صریح آمده که «عبداللّه‏ بن میمون»، جدّ خلفاى فاطمى بوده است.<ref>فرق و مذاهب کلامی، درس دوازدهم، به نقل از تاريخ شيعه، ص ٢١٣</ref>
برخى با قاطعیت نسبت آنان را به فاطمه‏ زهرا (ع) انکار کرده‌‏اند، از آن جمله <big>دُخویه</big> است. وى در کتاب خود به نام «یادى از قرامطه‏ بحرین و فاطمیان»، دلایل بسیارى بر این نظریه آورده است؛ یکى از آن دلایل این است که خلفاى عباسى بغداد و اموى قرطبه در دو نوبت، یک بار در سال ٤٠٢ و بار دیگر در سال ٤٤٤، نسب این سلسله را به فاطمیان انکار کردند، و از طرف دیگر در کتاب‏هاى مقدس دروز، صریح آمده که «عبداللّه‏ بن میمون»، جدّ خلفاى فاطمى بوده است.<ref>فرق و مذاهب کلامی، درس دوازدهم، به نقل از تاریخ شیعه، ص ٢١٣</ref>


برخى دیگر انتساب آنان را به حضرت فاطمه (ع) درست دانسته‌‏اند، چنان‏که جرجى زیدان گفته است:
برخى دیگر انتساب آنان را به حضرت فاطمه (ع) درست دانسته‌‏اند، چنان‏که جرجى زیدان گفته است:


«فرمان‏روایان فاطمى ابتدا در افریقیه حکومت داشتند و مرکز حکومت آنان مهدیه بود. این فرمان‏روایان شیعى خود را از فرزندان حسین (ع) فرزند فاطمه (ع) مى‏دانستند، اما تاریخ نویسان که طرفدار بنى عباس بودند، صحّت نسب آنان را تکذیب مى‌‏کردند، ولى ما احتمال قوى مى‏‌دهیم که نسب آنان صحیح باشد و تردید و تکذیب عدّه‌‏اى از تاریخ نویسان، در نتیجه‏ هواخواهى عباسیان بوده است».<ref>جرجى زيدان، تاريخ تمدن اسلامى، ص ٨٤٦</ref>
«فرمان‏روایان فاطمى ابتدا در افریقیه حکومت داشتند و مرکز حکومت آنان مهدیه بود. این فرمان‏روایان شیعى خود را از فرزندان حسین (ع) فرزند فاطمه (ع) مى‏دانستند، اما تاریخ نویسان که طرفدار بنى عباس بودند، صحّت نسب آنان را تکذیب مى‌‏کردند، ولى ما احتمال قوى مى‏‌دهیم که نسب آنان صحیح باشد و تردید و تکذیب عدّه‌‏اى از تاریخ نویسان، در نتیجه‏ هواخواهى عباسیان بوده است».<ref>جرجى زیدان، تاریخ تمدن اسلامى، ص ٨٤٦</ref>


عدّه‌‏اى بر آنند که اظهار نظر قطعى در این باره ممکن نیست، چنان‏‌که س.م. استرن مى‏‌گوید:
عدّه‌‏اى بر آنند که اظهار نظر قطعى در این باره ممکن نیست، چنان‏‌که س.م. استرن مى‏‌گوید:


معروف است که طبق یک سند رسمى فاطمى، خط خلفاى فاطمى از طریق یک سلسله ائمه‏ مستوره به محمد بن اسماعیل بر مى‏‌گردد، لیکن وجود چندین گزارش متناقض در این زمینه‏، مسئله را آشفته ساخته است. مخالفان خلفاى فاطمى، ذرّیه‏ آنها را از محمد بن اسماعیل ندانسته‌‏اند، بلکه تأسیس آیین اسماعیلى را به عبداللّه‏ بن میمون قدّاح نسبت داده‌‏اند، و ائمه‏ مستوره و نیز فاطمیان را اعقاب دروغین على (ع) دانسته‏‌اند. این نظریه را مى‌‏توان جعل کینه‏‌توزانه‏‌اى به حساب آورد. البته با این تصور که در کنار فرقه‌‏هاى مختلف نهضت اسماعیلى، نبایستى آیین اجداد قدّاحى‏‌ها را نیز فراموش کرد؛ از این رو با سنجش و ارزیابى این شواهد گوناگون، نمى‏‌توان به واقعیت واحدى رسید، چون اسناد و مدارک قانع کننده‌‏اى در دسترس نیست.<ref>نهضت قرامطه، ص ٢٨ و ٢٩، مقاله‏ «قرامطه و اسماعيليان» از استرن</ref>
معروف است که طبق یک سند رسمى فاطمى، خط خلفاى فاطمى از طریق یک سلسله ائمه‏ مستوره به محمد بن اسماعیل بر مى‏‌گردد، لیکن وجود چندین گزارش متناقض در این زمینه‏، مسئله را آشفته ساخته است. مخالفان خلفاى فاطمى، ذرّیه‏ آنها را از محمد بن اسماعیل ندانسته‌‏اند، بلکه تأسیس آیین اسماعیلى را به عبداللّه‏ بن میمون قدّاح نسبت داده‌‏اند، و ائمه‏ مستوره و نیز فاطمیان را اعقاب دروغین على (ع) دانسته‏‌اند. این نظریه را مى‌‏توان جعل کینه‏‌توزانه‏‌اى به حساب آورد. البته با این تصور که در کنار فرقه‌‏هاى مختلف نهضت اسماعیلى، نبایستى آیین اجداد قدّاحى‏‌ها را نیز فراموش کرد؛ از این رو با سنجش و ارزیابى این شواهد گوناگون، نمى‏‌توان به واقعیت واحدى رسید، چون اسناد و مدارک قانع کننده‌‏اى در دسترس نیست.<ref>نهضت قرامطه، ص ٢٨ و ٢٩، مقاله‏ «قرامطه و اسماعیلیان» از استرن</ref>


گروهى دیگر با تفکیک میان امام مستودع و امام مستقر  مشکل را حل کرده و گفته‏‌اند: گر چه مؤسس سلسله‏ فاطمیان؛ یعنى عبیداللّه‏ المهدى، داراى نسب فاطمى نیست، ولى نسب خلفاى فاطمى پس از او حقیقتاً فاطمى است و عبیداللّه‏ همان سعید بن حسین بن عبداللّه‏ بن القداح است و میمون قداح و فرزندان او امامان مستودع بودند و عبیدالله مهدى هم امام مستودع بود و ودیعه‏ امامت را به پسرخوانده‌‏اش القائم (دومین خلیفه‏ فاطمى) رساند، و این بدان جهت بود که امامان حقیقى اسماعیلیان در سلمیه‏ شام محصور بودند و از بیم «معتضد عباسى» (٢٧٩ ـ ٢٨٩) پنهان شده بودند؛ از این جهت حسین که امام مستودع بود، ودیعه‏ امامت را به فرزند و حجت خود سعید سپرد، تا او این امانت را به صاحب واقعى‏‌اش که القائم بامراللّه‏ فاطمى بود، برساند.<ref>ابراهیم حسن، حسن و طه احمد شرف، عبیدالله المهدی امام الشیعة الاسماعیلیة و مؤسس الدولة الفاطمیة فی بلاد مغرب، ص ٧٧ ـ ١٦٩</ref>
گروهى دیگر با تفکیک میان امام مستودع و امام مستقر  مشکل را حل کرده و گفته‏‌اند: گر چه مؤسس سلسله‏ فاطمیان؛ یعنى عبیداللّه‏ المهدى، داراى نسب فاطمى نیست، ولى نسب خلفاى فاطمى پس از او حقیقتاً فاطمى است و عبیداللّه‏ همان سعید بن حسین بن عبداللّه‏ بن القداح است و میمون قداح و فرزندان او امامان مستودع بودند و عبیدالله مهدى هم امام مستودع بود و ودیعه‏ امامت را به پسرخوانده‌‏اش القائم (دومین خلیفه‏ فاطمى) رساند، و این بدان جهت بود که امامان حقیقى اسماعیلیان در سلمیه‏ شام محصور بودند و از بیم «معتضد عباسى» (٢٧٩ ـ ٢٨٩) پنهان شده بودند؛ از این جهت حسین که امام مستودع بود، ودیعه‏ امامت را به فرزند و حجت خود سعید سپرد، تا او این امانت را به صاحب واقعى‏‌اش که القائم بامراللّه‏ فاطمى بود، برساند.<ref>ابراهیم حسن، حسن و طه احمد شرف، عبیدالله المهدی امام الشیعة الاسماعیلیة و مؤسس الدولة الفاطمیة فی بلاد مغرب، ص ٧٧ ـ ١٦٩</ref>
خط ۱۴۱: خط ۱۴۱:
مصریان در دوره خلیفه العزیز، پنجمین خلیفه فاطمى، نخستین بار سوگوارى براى امام حسین علیه‏السلام را در روز عاشورا تجربه کردند. مقریزى در مورد سوگوارى مصریان براى امام حسین علیه‏السلام چنین گزارش مى‏دهد: اداره‏هاى دولتى و مغازه‏ها و محل‏هاى تجارت، سه روز مانده به عاشورا تعطیل مى‏شد و فقط نانوایى‏ها به فعالیت مى‏پرداختند.
مصریان در دوره خلیفه العزیز، پنجمین خلیفه فاطمى، نخستین بار سوگوارى براى امام حسین علیه‏السلام را در روز عاشورا تجربه کردند. مقریزى در مورد سوگوارى مصریان براى امام حسین علیه‏السلام چنین گزارش مى‏دهد: اداره‏هاى دولتى و مغازه‏ها و محل‏هاى تجارت، سه روز مانده به عاشورا تعطیل مى‏شد و فقط نانوایى‏ها به فعالیت مى‏پرداختند.


به هر حال، با حضور فاطمیان در مصر، مردم این دیار به مذهب آن‏ها گرویدند و مذهب تشیع در این کشور به صورت رسمى طرفداران و پیروان فراوانى پیدا کرد.<ref>وضعيت شيعيان مصر در عصر صلاح‏الدين ايوبي / داوود کاظم‏پور ...
به هر حال، با حضور فاطمیان در مصر، مردم این دیار به مذهب آن‏ها گرویدند و مذهب تشیع در این کشور به صورت رسمى طرفداران و پیروان فراوانى پیدا کرد.<ref>وضعیت شیعیان مصر در عصر صلاح‏الدین ایوبی / داوود کاظم‏پور ...
http://tarikh.nashriyat.ir › node
http://tarikh.nashriyat.ir › node
</ref>
</ref>
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۸۰

ویرایش