۸۷٬۸۱۰
ویرایش
عزاداری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
اوج گسترش عزاداری برای سیدالشهدا، در زمان صفویه و رسمی شدن مذهب تشیع در ایران در زمان شاه اسماعیل صفوی بود. در این دوره با پشتیانی دولت و حضور شاهان صفوی مراسم نوحه‌خوانی، سینه‌زنی و سوگواری برگزار می‌شد. از این دوره به بعد، تکیه‌ها و حسینیه‌ها و موقوفات مربوط به عزاداری امام حسین(ع) در ایران شکل گرفت<ref>محرمی، «تاریخ عزاداری برای امام حسین»، ص۲۹۴.</ref>. در دوره افشاریه، نادرشاه عزاداری را محدود کرد. شاخصه مهم دوران زندیه، شکل‌گیری اولین نمونه‌های مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی است. | اوج گسترش عزاداری برای سیدالشهدا، در زمان صفویه و رسمی شدن مذهب تشیع در ایران در زمان شاه اسماعیل صفوی بود. در این دوره با پشتیانی دولت و حضور شاهان صفوی مراسم نوحه‌خوانی، سینه‌زنی و سوگواری برگزار می‌شد. از این دوره به بعد، تکیه‌ها و حسینیه‌ها و موقوفات مربوط به عزاداری امام حسین(ع) در ایران شکل گرفت<ref>محرمی، «تاریخ عزاداری برای امام حسین»، ص۲۹۴.</ref>. در دوره افشاریه، نادرشاه عزاداری را محدود کرد. شاخصه مهم دوران زندیه، شکل‌گیری اولین نمونه‌های مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی است. | ||
==اهل‌سنت و عزای امام حسین== | ==اهل‌سنت و عزای امام حسین== | ||
گزارش هایی حاکی از سوگواری [[اهل‌سنت]] به ویزه علمای آنان در ایام محرم است. حسن بصری با شنیدن خبر شهادت امام حسین(ع) به شدت گریست و گفت: امت ذلیل، امتی است که پس دختر پیامبرش را می کشد. امام شافعی برای حضرت سید الشهداء مرثیه های متعددی سروده است. خالد بن معدان (م۱۰۲ق)، یکی از تابعین در رثای شهدای کربلا شعر گفته است<ref>امین٬ | گزارش هایی حاکی از سوگواری [[اهل‌سنت]] به ویزه علمای آنان در ایام محرم است. حسن بصری با شنیدن خبر شهادت امام حسین(ع) به شدت گریست و گفت: امت ذلیل، امتی است که پس دختر پیامبرش را می کشد. امام شافعی برای حضرت سید الشهداء مرثیه های متعددی سروده است. خالد بن معدان (م۱۰۲ق)، یکی از تابعین در رثای شهدای کربلا شعر گفته است<ref>امین٬ أعیان الشیعة،۱۴۳۰ق٬ ج۱، ص۶۲۳.</ref>. یحیی بن سلامه حفصکی قصیده‌ای در رثای امام حسین(ع) سروده است<ref>جعفریان، تاملی در نهضت عاشورا، ۱۳۸۱ش، ج۲، صص۲۸۲.</ref>. | ||
برخی از علمای اهل سنت چون امام نجم الدین بلمعانی حنفی دستار از سر باز می‌کرد و خاک بر سر می‌فشاند و نوحه می‌خواند. هم‌چنان که خواجه علی غزنوی آشکارا معاویه و سفیانیان را لعن می‌کرد.رازی نقل کرده است برپا داشتن عزاداری رسم معمول بزرگان و اصحاب ابوحنیفه و امام شافعی بوده است<ref>رازی قزوینی٬ نقض٬ ۱۳۵۸ش٬ ص۳۷۰.</ref>. | برخی از علمای اهل سنت چون امام نجم الدین بلمعانی حنفی دستار از سر باز می‌کرد و خاک بر سر می‌فشاند و نوحه می‌خواند. هم‌چنان که خواجه علی غزنوی آشکارا معاویه و سفیانیان را لعن می‌کرد.رازی نقل کرده است برپا داشتن عزاداری رسم معمول بزرگان و اصحاب ابوحنیفه و امام شافعی بوده است<ref>رازی قزوینی٬ نقض٬ ۱۳۵۸ش٬ ص۳۷۰.</ref>. | ||
==رواج تعزیه‌خوانی در دوران قاجار== | ==رواج تعزیه‌خوانی در دوران قاجار== | ||