حضرت یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

|آرامگاه  

'''حضرت یوسف''' ، یکى از دوازده فرزند [[حضرت یعقوب (ع)]] است. [[قرآن]] در سوره ای با نام او به شرح داستان زندگی اش می پردازد. مطابق با آنچه در این سوره آمده است یوسف در کودکی مورد حسد برادرانش قرار گرفت و آنها با نقشه ای او را در چاه انداختند. اما کاروانی او را یافتند و با خود به [[مصر]] بردند و [[عزیز مصر]] یوسف را از آنان خریدارى نمود.  

در کتاب‌های [[قصص القرآن]] یوسف جوانی بسیار زیبا توصیف شده است. <ref>جزایری، النور المبین، ۱۴۲۳ق، ص۲۱۷؛ بلاغی، قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۹۸؛ صحفی، قصه‌های قرآن، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۴و۱۱۵</ref> ازاین‌رو زلیخا زن عزیز مصر، شیفته او شد،و پیوسته اورا به [[گناه]] فرا خواند ولی یوسف خویشتن‌داری کرد و به خواست زلیخا تن نداد. <ref>صحفی، قصه‌های قرآن، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۵و۱۱۶؛ همچنین نگاه کنید به سوره یوسف، آیه ۲۳</ref> این ماجرا به‌گوش مردم شهر رسید و گروهی از زنان شهر، زلیخا را سرزنش کردند. او جلسه‌ای ترتیب داد، زنان اشراف شهر را دعوت کرد و کارد و میوه به دست آنها داد. سپس یوسف را به مجلس دعوت کرد. زمانی که او وارد شد، زنان چنان تحت‌ تأثیر زیبایی او قرار گرفتند که دستانشان رابه سختی بریدند. <ref>صحفی، قصه‌های قرآن، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۷و۱۱۸؛ همچنین نگاه کنید به سوره یوسف، آیه ۳۰و۳۱</ref>

پس از این ماجرا، به‌جهت آنکه هر روز زنانی از یوسف درخواست ارتباط نامشروع داشتند، او از [[خدا]] خواست برای رهایی از آنان او را به زندان بیندازد. پس از چندی او به دستور زلیخا به زندان افتاد. <ref>جزایری، النور المبین، ۱۴۲۳ق، ص۲۲۱؛ همچنین نگاه کنید به سوره یوسف، آیه ۳۳تا۳۵</ref>  

نام حضرت یوسف(ع)فرزند حضرت یعقوب(ع)۲۷ بار درقرآن آمده است، و یک سوره قرآن یعنی سوره دوازدهم قرآن به نام [[سوره یوسف]] است که ۱۱۱ آیه دارد و از آغاز تا انجام آن پیرامون سرگذشت یوسف(ع)می‌باشد.

یوسف(ع)دارای یازده برادر بود، و تنها با یکی از برادرهایش به نام بِنیامین از یک مادر بودند، یوسف از همه برادران جز بنیامین کوچکتر، و بسیار مورد علاقه پدرش یعقوب(ع)بود. <ref>تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۴۱۰</ref>

حضرت یوسف(ع)هنگامی که نه سال داشت،روزی نزد پدر آمد و گفت: «پدرم! من در عالم خواب دیدم که یازده ستاره و خورشید و ماه در برابرم [[سجده]] <ref>ر.ک:مقاله سجده</ref> می‌کنند.» یعقوب که تعبیر خواب را می‌دانست به یوسف(ع)گفت: «فرزندم! خواب خود را برای برادرانت بازگو مکن که برای تو نقشه خطرناکی می‌کشند، چرا که [[شیطان]] <ref>ر.ک:مقاله شیطان</ref> دشمن آشکار انسان است، و این گونه پروردگارت تو را بر می‌گزیند، و از تعبیر خوابها به تو می‌آموزد، و نعمتش را بر تو و بر خاندان یعقوب تمام و کامل می‌کند، همان گونه که پیش از این بر پدرانت [[ابراهیم]] <ref>ر.ک:مقاله ابراهیم</ref> و [[اسحاق(ع)]] تمام کرد، به یقین پروردگار تو دانا و حکیم است.» <ref>یوسف/سوره۱۲،آیات۵-۶</ref>  

این خواب بر آن دلالت می‌کرد، که روزی حضرت یوسف(ع)رییس حکومت و پادشاه مصر خواهد شد، یازده برادر، و پدر و مادرش کنار تخت شکوهمند او می‌آیند، و به یوسف تعظیم و تجلیل می‌کنند <ref>یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۰</ref> و سجده شکر به جا می‌آورند. <ref>تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۴۱۰</ref> و طبق بعضی از [[روایات]] بعضی از زنهای یعقوب موضوع خواب دیدن یوسف را شنیدند و به برادران یوسف(ع)خبر دادند، از این رو حسادت برادران نسبت به یوسف(ع)بیشتر شد به طوری که تصمیم خطرناکی در مورد او گرفتند.  

برادران یوسف در جلسه ای محرمانه و به پیشنهاد لاوی (یا: روبین، یا [[یهودا]])که برادران را از قتل یوسف (ع) برحذر داشت،ایشان را به چاهی که در سر راه کاروانها است انداختند تا بعضی از رهگذرها که کنار آن چاه برای کشیدن آب می‌آیند، یوسف را بیابند و او را با خود به نقاط دور برند و در نتیجه برای همیشه از چشم پدرشان پنهان خواهد شد. <ref>مجمع البیان، تفسیر صافی، جامع الجوامع و نور الثقلین، ذیل آیات ۹-۱۰ سوره یوسف</ref>  

 

خداوند [[یوسف (ع)]] را از مخلصین و صدیقین و محسنین خوانده و به او حکم و علم داده و [[تاویل احادیث]] اش آموخته، او را برگزیده و نعمت خود را بر او تمام کرده و به صالحینش ملحق ساخته، (اینها آن ثناهایى بود که در سوره یوسف بر او کرده) و در سوره انعام آنجا که بر آل [[حضرت نوح]] و [[حضرت ابراهیم]] <ref>ر.ک:مقاله حضرت ابراهیم</ref> (ع) ثنا گفته او را نیز در زمره ایشان اسم برده است. <ref> ترجمه المیزان (موسوى همدانى سید محمدباقر)، ج11، ص356</ref>

[[موسی (ع)]] از مردم پرسید که چه کسی از محل دفن حضرت یوسف با خبر است؟ گفتند:پیرزنی آگاهی دارد. موسی (ع) دستور داد که آن پیرزن را که از پیری، فرتوت و نابینا شده بود، نزدش آوردند. حضرت موسی (ع) به او فرمود:«آیا قبر یوسف را می شناسی؟» پیرزن عرض کرد:آری. حضرت موسی (ع) فرمود:ما را به آن اطّلاع بده. او گفت:اطلاع نمی دهم مگر آن که چهار حاجتم را بر آوری :

چهارم: آن که مرا با خود به [[بهشت]] <ref>ر.ک:مقاله بهشت</ref> ببری.

[[رده:پیامبران بنی‌اسرائیل]]

[[رده:شخصیت‌های قرآن]]

[[رده:شخصیت‌های کتاب مقدس]]